Journalistieke Kroniek van de Twin Towers

Journalistieke Kroniek van de Twin Towers

De val van de Twin Towers in New York: de grote terroristische aanslag die de 21e eeuw begon

Het eerste jaar van de 21e eeuw eindigde op die dinsdag 11 september 2001, zonder niemand in New York of waar dan ook in het Westen vermoedde zelfs maar de gebeurtenissen die die dag zouden plaatsvinden. ochtend. Gebeurtenissen die uit een Hollywood-film lijken te komen, maar die zeer reële en zeer emblematische schade aanrichtten in de hart van de Amerikaanse stad: de vernietiging van de Twin Towers van het World Trade Center en al zijn structuren omgeving.

Die ochtend konden passagiers op vier verschillende vluchten vanaf vier Bedrijf Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen bezetten de kleine stoelen in hun vliegtuigen. American Airlines-vlucht 11 vertrok om 8.00 uur vanaf Logan International Airport in Boston, op weg naar de stad Los Angeles. Het had 92 mensen aan boord. Vanaf hetzelfde vliegveld, maar een kwartier later, deed United Airlines vlucht 175 hetzelfde, met dezelfde bestemming maar met 65 mensen aan boord. Beide vliegtuigen waren Boeing 767-modellen, met een gemiddelde spanwijdte van 47 meter en een lengte tussen 40 en 60 meter.

Slechts 20 minuten na de vlucht meldde stewardess Betty Ong, vanaf de eerste vlucht, aan het reserveringskantoor van de luchtvaartmaatschappij dat de vlucht leek te worden gekaapt. Minuten later bereikte de informatie het US Air Defense Command (NORAD). En ondertussen ondernemen nog twee vluchten hun gebruikelijke routes: om 8.21 uur Amerikaanse vlucht 77 Luchtvaartmaatschappijen verlieten Washington D.C. Dulles International Airport. op weg naar Los Angeles en 64 mensen naar bord; en United Airlines-vlucht 93 vertrok van Newark International Airport in New Jersey, op weg naar San Francisco met 44 mensen aan boord.

Geen van deze vier vluchten bereikte hun bestemming.

Om 8.40 uur waren ongeveer 14.000 mensen bezig met hun normale bezigheden in de twee torens van het World Trade Center in New York, een een van de meest iconische gebouwen in de stad, een embleem van het Amerikaanse bedrijfskapitalisme en een toeristische attractie ingehuldigd in 1973. Het was onmogelijk te voorzien dat twee vliegtuigen, op slechts een paar kilometer afstand, hun banen zouden uitlijnen naar de twee torens, na te zijn ontvoerd door zelfmoordagenten van de islamitische terroristische groepering Al Qaeda.

Met nog minder dan een kwartier te gaan voor 9.00 uur werd het ondenkbare werkelijkheid. Voor de ogen van toeristen en arbeiders stortte American Airlines-vlucht 11 neer in de North Tower van het World Trade Center, veroorzaakte een enorme wond aan zijn zijde, die al snel rookte zwart. De ogen van de wereld vielen op het gebouw, in wat een ongelukkig ongeluk leek te zijn.

Maar om 9.03 uur werd een tweede vliegtuig - United Airlines-vlucht 175, door hetzelfde gekaapt modus operandi— ramde de zuidelijke toren voor de verbaasde blik van de perscamera's. Een vuurbal omhulde de structuur, terwijl de regering reageerde op wat al duidelijk werd: ze werden het slachtoffer van een terroristische aanslag.

Binnen een half uur waren ook United Airlines-vlucht 93 en American Airlines-vlucht 77 gekaapt. De eerste stortte neer in een veld in Pennsylvania, vermoedelijk omdat de bemanning in opstand kwam tegen de ontvoerders. De tweede stortte in plaats daarvan neer op het Pentagon, het hoofdkwartier van het Amerikaanse ministerie van Defensie. Alle soorten vluchten werden door het hele land opgeschort, het Congres en het Witte Huis werden volledig geëvacueerd en de toenmalige president George W. Bush werd verwijderd van een evenement op een school in Florida.

Maar de tragedie was nog niet voorbij.

Voor de camera's van de wereld en de wanhopige ogen van degenen die de torens en nabijgelegen gebouwen probeerden te evacueren, ging het vuur door. Het was toen dat zo'n 200 mensen, in de woorden van journalist David James van de Britse krant The Sunday Times, "een onmogelijke beslissing": vluchten voor de helse vlammen veroorzaakt door de brandstof uit het vliegtuig wierpen ze zichzelf tot een zekere dood en vielen honderden meters naar beneden.

Eindelijk, om 9.59 uur, na 56 minuten branden, begaf de zuidelijke toren van het World Trade Center het onder zijn eigen gewicht en stortte luid in. De gigantische wolk van stof en beton die zijn val veroorzaakte, was zo groot dat hij hele stadsblokken bedekte en veroorzaakte: schade aan nabijgelegen gebouwen, waarvan er vele in brand zijn gestoken of later moesten worden gesloopt. En om 10:28 uur, na meer dan anderhalf uur branden, imiteerde de noordelijke toren zijn metgezel: twee kolossen Betonnen gebouwen van 110 verdiepingen lagen nu in puin en namen hele stadsblokken mee naar de... ronde.

Aan het eind van die dag bleef er weinig over van het World Trade Center. Uren later stortte gebouw 7 van het World Trade Center, dat tot dan toe stond, ook in, waardoor de 47 verdiepingen aan het ongeluk van de dag werden toegevoegd. In totaal waren de slachtoffers van de aanslag in de staat New York ongeveer 2.600 mensen, inclusief de passagiers van beide vliegtuigen, van wie de laatste minuten van het leven van onbeschrijfelijke angst waren. Veel mensen bleven weken en maanden vermist en sommigen worden nog steeds vermist (24 personen).

De aanval was niet alleen in menselijke termen tragisch, maar het was ook een enorme en onverwachte klap voor de eigenwaarde Amerikaans onderdaan. Diezelfde avond, in zijn toespraak om 20.30 uur tot de natie, zei George W. Bush kondigde het begin aan van de oorlog tegen het terrorisme, een verklaring die de komende oorlogen voorspelde Afghanistan en het Midden-Oosten, en vanaf dat moment stapte de hele wereld stevig op de bloederige grond van de eenentwintigste eeuw.

Referenties:

• "Kroniek (journalistiek genre)" in Wikipedia.
• "Aanvallen van 11 september 2001" in Wikipedia.
• "Tien stappen om een ​​kroniek te schrijven" door Roque Rivas Zambrano in the Nationaal Universitair Instituut voor Mensenrechten "Moeders van Plaza de Mayo" (Argentinië).
• "Chronologie in beelden van de aanslagen van 11-S" in Het land (Spanje).
• "11 september: de herinneringen aan een nachtmerrie die de mensheid kenmerkte" in Frankrijk24.

Wat is een journalistieke kroniek?

De journalistieke kroniek is een soort van verhalende tekst ja verklarend, die onder de journalistieke genres een bepaalde plaats inneemt, wordt beschouwd als een hybride genre. Dit betekent dat het kenmerken van de informatieve genres en de interpretatieve genres combineert, dat wil zeggen, het vertelt een reeks echte gebeurtenissen, niet fictief, het verstrekken van objectieve, verifieerbare informatie, maar ook het tonen van een subjectieve, persoonlijke kijk die de manier van denken van de kroniekschrijver.

Chronicle is een journalistiek genre modern, dat zijn oorsprong vindt in de reisverslagen en dagboeken van de grote ontdekkingsreizigers van weleer (zoals de Chronicles of the Indies van de Spaanse veroveraars in Amerika), opnieuw uitgevonden in het licht van journalistieke behoeften stroom. Het is typerend voor oorlogsverslaggevers, onderzoeksjournalisten en zelfs schrijvers in wat is geweest gedoopt als de journalistiek-literaire kroniek, omdat het traditionele expressieve middelen van schrijven gebruikt literair.

volgen met: