10 voorbeelden van hymnes

EEN hymne is een poëtische, gezongen of muzikale compositie waarin goden, heiligen, helden of belangrijke personages worden geprezen of geprezen. In de hymnen worden ook belangrijke gebeurtenissen gevierd of wordt de identiteit van een natie of een gemeenschap weergegeven. Bijvoorbeeld: La Marseillaise (het Franse volkslied).

Het volkslied is van lyrisch van poëzie, omdat het gevoelens en gedachten van verrukking en viering overbrengt en omdat in zijn uitdrukking subjectiviteit prevaleert boven objectiviteit.

De hymnen veranderden hun kwaliteiten in verschillende tijden. In de oudheid werden ze gezongen door een koor en gericht op het prijzen van goddelijke of mythologische wezens.

In de Middeleeuwen waren ze verbonden met de katholieke liturgie, in het algemeen werden ze gezongen door een of meerdere mensen in verschillende soorten ceremonies en ze prezen de christelijke godheden.

Vanaf de achttiende eeuw begonnen ze te verwijzen naar elementen van de natuur en later werden ze gebruikt om een ​​gemeenschap te vertegenwoordigen. Dat is het geval met volksliederen, die de identiteit van een volk weerspiegelen.

• Zie ook: soorten gedichten

Kenmerken van het volkslied

• Onderwerpen. De thema's van een hymne kunnen de levens of daden van goden, helden, heiligen of belangrijke personages zijn; gedenkwaardige gebeurtenissen of representatieve elementen van een natie of een gemeenschap.
• Structuur. De structuur van een hymne wordt gevormd door: strofen (sets van) verzen) en, in veel gevallen, door refreinen of refreinen (stanza's die in verschillende delen van de compositie worden herhaald).
• verhaal ja Omschrijving. In een hymne is het heel gebruikelijk dat verschillende gebeurtenissen worden verteld of dat de kenmerken van het onderwerp in kwestie worden beschreven. In beide gevallen wordt altijd een feestelijke en emotionele toon gebruikt.
• retorische cijfers. In gezangen worden vaak stijlfiguren gebruikt, zoals de portret, de hyperbool of de vergelijking, met als doel een esthetische compositie te maken.

hymne voorbeelden

1. Fragment van "Hymn III - Aan Apollo" (Er wordt aangenomen dat het tussen 660 en 585 na Chr. C.), door Homerus

Zijn vader geeft deze nectar in een gouden beker,
groet zijn zoon, en dan de andere godheden 
daar vestigen ze zich; verheug je op augustus Leto 
omdat ze een machtige zoon baarde, gewapend met een boog.
Gezondheid, gezegende Leto, want je hebt illustere kinderen gebaard,
Soevereine Apollo en pijlschietende Artemis,
haar in Ortigia en hij in het rotsachtige Delos,
leunend op een hoge berg, de eminentie van de Cinto,
heel dicht bij de palmboom, naast de Inopo-stromingen.
Hoe zal ik jou vieren, die in totaal gevierd wordt?
de hymnen?
Voor overal, Phoebus, wordt songmateriaal aangeboden in 
jouw eer,
zij het op het vasteland, fokker van vaarzen, zij het op de eilanden;
alle uitkijktorens behagen je, de hoge toppen 
van de hoge bergen en de rivieren die uitmonden in de zee,
de voorgebergten die in het water gaan en de 
zee-inhammen. (…)

1. Fragment uit "Hymne aan Zeus" (280 v.Chr.) C.), van Callimachus

1. "To Hecate (de moeder van de wereld)" (geschreven in de late oudheid), anoniem

Enodia Triple Hecate, schattige dame
van de terrestrische, waterwezens, van de siderische ruimte;
ondergronds, gehuld in een gele mantel,
bescherm ons met de duistere geesten die je somberheid achtervolgen!
Lof aan u, Persea, eenzame godheid!
Jij die de sleutels van de wereld bezit, onfeilbaar,
die stoeit met de herten, nachtjager,
onoverwinnelijke soeverein geleid door stieren,
Leidende, koesterende nimf, die door de bergen dwaalt, luister 
aan de smeekbeden die met hun heilige riten uw macht vereren,
 leid de hooghartige herders naar onze kant.

1. “Eerste zondagslofzang” (eind 4e eeuw na Christus) C.), van Sint Ambrosius

eeuwige schepper van dingen,
Jij heerst over de nachten en de dagen,
En afwisselend licht en duisternis
Je verlicht de vermoeidheid van het leven.

Licht uit de schaduw halen
De heraut van de zon verheft hun stem:
Nachtelijke helderheid van reizigers,
Dat scheidt nacht van nacht.

Als je het hoort, gaat de ster op
En ten slotte wist de duisternis uit de lucht,
Waarop de menigte van geesten
Slechte mensen maken een einde aan hun slechte daden.

Met deze stem die de naut doet herleven
De golven van de oceaan kalmeren,
Met deze stem tot op de steen
De kerk herinnert zich haar fout.

De haan zingt en roept de slapende
Berispt de gemakkelijke stoelen en berispt
Aan degenen die hun lied weerstaan.
Laten we dus resoluut opstaan.

De haan zingt en de hoop wordt herboren,
Herstel de gezondheid van de gewonden,
De dolk van de dief keert terug naar de schede
En het geloof ontwaakt in de gevallenen,

Richt uw ogen, Heer, op degenen die aarzelen,
En laat iedereen je uiterlijk corrigeren:
Hiermee steun je degenen die struikelen.
en je zult hem in tranen voor zijn misdaad laten boeten,

Verlicht onze zintuigen met uw licht,
Verdrijf de verdoving van onze geest,
en wees de eerste aan wie, dankbaar,
Laat onze stemmen rijzen als ze klinken.

Geprezen zij de eeuwige Vader,
Net als zijn Zoon Jezus Christus
En net als de Parakleet Geest,
Nu en voor altijd en altijd.

1. "Ik aanbid je met toewijding" (eind 13e eeuw), door Sint Thomas van Aquino

Ik aanbid je met toewijding, verborgen God,
echt verborgen onder deze verschijningen.
Mijn hart onderwerpt zich volledig aan jou,
en geeft zich volledig over om over jou na te denken.

Bij het beoordelen van U zijn het zicht, de aanraking, de smaak verkeerd;
maar het oor is genoeg om vast te geloven;
Ik geloof alles wat de Zoon van God heeft gezegd:
niets is meer waar dan dit woord van waarheid.

Alleen God verborg zich aan het kruis,
maar de mensheid verbergt zich hier ook;
echter, ik geloof en beken beide,
en ik vraag waar die berouwvolle dief om vroeg.

Ik zie de zweren niet zoals Tomás ze zag 
maar ik beken dat u mijn God bent:
laat me steeds meer in U geloven,
Mag ik op je wachten en van je houden.

Gedenkteken van de dood van de Heer!
Levend brood dat leven geeft aan de mens:
Geef mijn ziel dat ik van U leef 
En mag ik altijd genieten van je zoetheid.

Heer Jezus, goede Pelikaan,
reinig mij, onrein, met uw bloed,
waaruit een enkele druppel kan bevrijden 
van alle misdaden aan de hele wereld.

Jezus, die ik nu verborgen zie,
Ik smeek je, dat waar ik zo naar verlang, vervuld wordt:
dat wanneer je van aangezicht tot aangezicht naar je kijkt,
Moge ik blij zijn uw glorie te zien. Amen.

1. Fragment van "Hymne aan onsterfelijkheid" (begin 19e eeuw), door José de Espronceda

Gegroet, schepper vlam van de wereld,
vurige tong van eeuwige kennis,
zuivere kiem, vruchtbaar principe,
dat je de dood aan je voeten ketent!

Je spoort de inerte materie aan,
je beveelt haar om samen te komen om te leven,
je modelleert de modder en creëert
duizenden wezens van eindeloze vormen.

Verstoor je werk tevergeefs
dood misschien zegevierend;
van zijn overblijfselen steek je hand op
nieuwe werken triomferen weer. (…)

Van het leven in de diepe oceaan
de mens zweeft in eeuwigdurende schommeling,
en mors je hand rijkelijk
het creatieve zaad in je wezen.

Zwakke man, hef je voorhoofd op,
steek je lip in zijn eeuwige stroom;
je zult zijn als de zon in het oosten,
je zult, net als de wereld, onsterfelijk zijn.

1. Fragment van "National Anthem of Peru" (1821), door José de la Torre Ugarte (tekst) en José Bernardo Alcedo (muziek)

Refrein

We zijn vrij, laten we dat altijd zijn
en voordat de zon haar lichten verloochent,
dat we de plechtige gelofte missen
dat het land tot de Eeuwige heeft verheven.

 Vers I

Lange tijd onderdrukte de Peruaan
de onheilspellende ketting gesleept;
veroordeeld tot wrede dienstbaarheid
lange tijd in stilte kreunde hij.
Meer alleen de heilige kreet
Vrijheid! Op de oevers werd gehoord,
slaaf traagheid schudt,
de vernederde nek opgestoken.

Vers II

Nu al het gerommel van boze kettingen
dat we drie eeuwen van horror hoorden,
van de vrije naar de heilige kreet
dat de wereld met verbazing hoorde, stopte.
Overal ontstoken Sint Maarten,
Vrijheid, vrijheid, uitgesproken,
en schommelend zijn basis de Andes
ze kondigden het aan, ook met één stem.

Vers III

Met zijn invloed ontwaken de volkeren
en als de bliksem liep de mening;
van de landengte naar de landen van vuur
van het vuur tot het bevroren gebied.
Ze zweren allemaal de link te verbreken
die de natuur aan beide werelden ontkende,
en breek die scepter dat Spanje,
leunde trots op beide. (…)

1. "Anthem van de Valenciaanse Gemeenschap" (1909), door Maximiliano Thous Orts (tekst) en José Serrano Simeón (muziek)

Om nieuwe glorie aan Spanje te bieden
Ons Gewest wist hoe te vechten!
al in de werkplaats en in het veld weerklinken
liederen van liefde, hymnes van vrede!
Ga naar de regio
die vordert in triomfmars!

Hij komt mijn tuin geven
de rijkdom die het koestert,
en het water mompelt een lied van vreugde
dat werd geboren op het ritme van de Moorse gitaar.

beveel de kunstpaladijnen,
dat ze je hun lauweren aanbieden
en aan je voeten, sultana, mijn tuinen neigen
een tapijt van rozen, tuberoos en anjers.

Ze bieden een rijke schat
de sinaasappelboomgaarden van de rivieroevers;
hangende clusters van goud
onder de bogen van de palmbomen.

Geluiden, de geliefde stem
en zegevierend zijn ze,
dageraad notities
ze zingen de triomf van de regio.

Laten we wakker worden, Valencianen!
dat onze stem
het licht begroet
van een nieuwe zon!

Om nieuwe glorie aan Spanje te bieden
Ons Gewest wist hoe te vechten!
al in de werkplaats en in het veld weerklinken
liederen van liefde, hymnes van vrede!

Zweven in de lucht
onze dame!
Glorie aan het moederland!
Lang leve Valencia!
Live! Live! Live!

1. "Mexicaans volkslied" (1854), door Francisco González Bocanegra (tekst) en Jaime Nunó (muziek)

Refrein

Mexicaans voor de strijdkreet
Het staal bereidt zich voor en de bridon,
en laat de aarde beven in haar middelpunten
tot het luide gebulder van het kanon.
En laat de aarde beven in haar centra
tot het luide gebulder van het kanon.

Vers I

Cina Oh Vaderland! je olijftempels
van vrede de goddelijke aartsengel,
dat in de hemel je eeuwige bestemming
door de vinger van God is het geschreven.
Maar als ik een vreemde vijand durf
ontheilig je grond met zijn plant,
denk Oh geliefd land! dan de hemel
Bij elke zoon gaf hij je een soldaat.

Refrein

Vers II

Oorlog, oorlog zonder wapenstilstand voor degene die het probeert
van het land om de wapenschilden te bevlekken!
oorlog, oorlog! de patriottische spandoeken
in de golven van bloed doorweekt.
Oorlog, oorlog! in de bergen, in de vallei,
de afschuwelijke kanonnen donderen
en de sonore echo's resoneren
met de stemmen van ¡Union! Vrijheid!

Refrein

Vers III

Voorheen, Vaderland, laat uw kinderen weerloos zijn
Buigen hun nek onder het juk,
uw velden met bloed worden bewaterd,
Zijn voet stampte in het bloed.
En je tempels, paleizen en torens
instorten met een afschuwelijke crash,
en zijn ruïnes bestaan ​​zeggende:
Van duizend helden was hier het vaderland.

Refrein

Stanza IV

Vaderland! Vaderland! je kinderen zweren het je
adem uit op je altaren zijn adem,
als de bugel met zijn oorlogszuchtige accent
Roept hen op om te strijden met moed.
Voor jou de olijfslingers!
een herinnering voor hen van glorie!
een laurier voor u van de overwinning!
een graf voor hen van eer!

Refrein

1. "Hymne aan Don Pedro Calderón de la Barca op de tweede honderdste verjaardag van zijn dood" (1881), door Ventura Ruiz Aguilera (tekst) en Tomás Bretón (muziek)

Referenties

• Duitse handleidingen. (vb.). De kunst van het maken van verzen.
• Montaner, A. (2015). Woordenboek van genres en lyrische modaliteiten van Spaanse literatuur. DOI: 10.13140/RG.2.1.2607.5368
• Rubio Escudero, C. (2015). Hymne. In Spaans woordenboek van internationale literaire termen. Opgehaald op 9 mei 2022, van http://www.proyectos.cchs.csic.es/detli/sites/default/files/Himno.pdf

Volgen met:

• odes
• Ecloog
• Epigram
• sonnetten
• Ik lyrisch en ik poëtisch
• soorten poëzie