Definitie van algemene bewoonbaarheid (voor het leven)

Het is een dynamisch en complex fenomeen, waarvan de oorsprong en het bestaan ​​afhangen van de interacties en feedback tussen het leven (opgevat als een mogelijk universeel fenomeen) en de stellaire, planetaire, klimatologische, fysisch-chemische en energetische omstandigheden van bepaalde plaatsen in het heelal.

Citaat (APA)

Sandro Cervantes Nunez | juli. 2022
kan. Doctor in de aardwetenschappen en astrobiologie

Een universeel fenomeen of sciencefiction?

Is er leven op andere planeten of manen? Hoe is dat leven en wat zijn de omstandigheden waarin het leeft? Komt nieuw leven ergens in het heelal vandaan of sterft het uit? Dit zijn slechts enkele van de vragen die de mensheid millennia lang hebben achtervolgd (Leucippus en Democritus V eeuw voor Christus. C.) en hebben tot op heden een hele reeks artistieke en commerciële producties op het gebied van wetenschappelijke fictie geïnspireerd. Dit is een zeer controversieel onderwerp, dat bij sommigen onmiddellijke afwijzing veroorzaakt en bij anderen de grootste verbazing en interesse. Maar naast fictie en onze voorkeuren zijn dit kwesties die momenteel vanuit de wetenschap worden bestudeerd (zie ESA), en hebben ons in staat gesteld om vanuit een ander perspectief en op een completere manier het leven dat we kennen te begrijpen en het nog meer te waarderen, beseffend (in alle wat we van het universum hebben bestudeerd), hoe bijzonder en uniek ze lijken te zijn, de planetologische en bewoonbare omstandigheden van onze Land.

Hoewel onze technische capaciteiten nog niet voldoende zijn om deze raadsels volledig op te lossen, is het essentieel om een theoretisch kader conceptuele en methodologische benadering die ons in staat stelt dichter bij dit doel te komen. Om deze reden is sinds het einde van de vorige eeuw een nieuw veld ontworpen (en blijft verbeteren en groeien tot op de dag van vandaag). multidisciplinaire wetenschap, Astrobiologie of Exobiologie genaamd, met als hoofddoel de studie van het leven meer voorbij de aarde. Dit is een geweldig doel dat niet alleen inhoudt dat je het mogelijke leven moet ontdekken en bestuderen dat is ontstaan ​​of een andere planeet of maan heeft gekoloniseerd, ons zonnestelsel en andere sterren, maar ook om te bestuderen en voor te stellen wat de toekomst van het leven op aarde en daarbuiten kan zijn is.

Reikwijdte van de studie van astrobiologie en bewoonbaarheid

Misschien zullen we in de komende decennia of eeuwen, door het onderzoek dat op dit kennisgebied wordt uitgevoerd, in staat zijn te vinden overblijfselen van uitgestorven en zelfs actief leven, met een van onze robot- of bemande verkenningsmissies, op nabijgelegen planeten en manen, of door perceptie afgelegen in sommige van de nabije sterren, en we zullen een deel van de biologische theorie moeten herdefiniëren. Voorlopig kan de theorie van algemene bewoonbaarheid ons in staat stellen om de omstandigheden waarin het leeft, evolueert en vestigt beter te bestuderen en te begrijpen. dooft (of zou kunnen uitdoven), aards en menselijk leven, evenals die waarin ze zullen overleven of zich verspreiden, zowel op aarde als daarbuiten, in het geval dat wij of een of andere catastrofale natuurlijke gebeurtenis de omstandigheden van terrestrische en menselijke bewoonbaarheid in gevaar brengen huidig.

En daar kunnen we niet omheen vanwege de mogelijke gevolgen, op korte, middellange en lange termijn, van de klimaatverandering en aantasting van het milieu, of door de explosie van een supervulkaan, de inslag van een meteoriet of komeet, een verschrikkelijke pandemie of een nucleaire oorlog, bepaalde uitbreidingen van de De aarde, of alles ervan, zou voor het meeste leven, inclusief het menselijk leven, onbewoonbaar kunnen worden, en we zullen ze misschien niet kunnen herstellen, zelfs niet met al onze wetenschappelijke en technologisch. Evenmin kunnen we voorbijgaan aan de verkennende rusteloosheid en het verlangen om te overwinnen van onze soort, die op zichzelf, of in combinatie met de problematische klimaat-omgeving en menselijke hebzucht, zou ons kunnen aantrekken of dwingen om nieuwe locaties buiten de aarde te koloniseren en/of te terravormen, op zoek naar eenvoudig vermaak, gebruik van nieuwe middelen, een nieuwe ontwikkeling als galactische soort, of erger nog, die probeert te overleven op de lange termijn, in het licht van de gevaren van de mensheid en het universum.

Bewoonbaarheidsclassificatie

Om het conceptuele theoretische kader te versterken, moeten we het mogelijke leven bestuderen dat zou kunnen zijn ontstaan ​​buiten de aarde, of om me voor te bereiden op het creëren van bewoonbare omstandigheden die de mensheid in de toekomst nodig zou kunnen hebben of zoeken, heb ik het volgende voorgesteld classificatie voor de theorie van algemene bewoonbaarheid, die de verschillende manifestaties ervan omvat, zowel op aarde als mogelijk daarbuiten.

Tafel 1. Voorstel voor de indeling van de soorten bewoonbaarheid.

Levensfactoren die de aarde uniek maken

In ons zonnestelsel wel en bij het zoeken naar exoplaneten hebben we tot nu toe geen planeet gevonden die gelijk is aan of vergelijkbaar is met de onze (zie NASA), die in staat is om het aardse leven ondersteunen, dat wil zeggen een planeet waarnaar we een arkschip kunnen nemen en rustig kunnen afdalen om het te bewonen, samen met de miljoenen soorten aards. We zullen die planeet nooit in het hele universum vinden, hoewel het als troost zeer waarschijnlijk is dat we planeten zullen vinden met bepaalde vergelijkbare omstandigheden, dat we ons leven eraan moeten aanpassen of aanpassen, om ze te kunnen bewonen op een manier die dicht bij hoe we leven deze planeet. Waarom gebeurt dit? Nogmaals, de algemene bewoonbaarheidstheorie kan ons helpen dit punt beter te begrijpen.

Gezien de evolutie In het normale universum hebben elke planeet en maan oorspronkelijk een bepaalde massa, grootte, dichtheid en baanomstandigheden, evenals een atmosferische samenstelling en structuur. ook bijzonder, die kan worden veranderd door kosmische gebeurtenissen van grote omvang (zwaartekrachtsgolven, supernova's of superzware zwarte gaten, sterren of planeten dwalen, enz.); door eigen of nabije sterrengebeurtenissen (oorsprong, ontwikkeling en eindstadium van de sterren); door zwaartekracht of fysieke interacties tussen planeten, manen en overblijfselen van planetaire nevels (meteorieten, kometen en dwergplaneten); en tenslotte door vulkanisme en platentektoniek. Al deze factoren, samen met de chemische samenstelling, grootte en energetische omgeving van de protoplanetaire schijf waar planeten ontstaan, maakt elke planeet en maan uniek, iets wat lijkt op wat er gebeurt met onze voetafdrukken vingerafdrukken

En om het af te maken, zoals we heel goed weten, had de atmosfeer van onze planeet niet de huidige concentraties van zuurstof en stikstof toen deze ontstond. Het leven gedurende miljarden jaren heeft de atmosfeer en de beschikbaarheid van voedingsstoffen op het oppervlak veranderd terrestrisch, in wisselwerking met de bovengenoemde factoren, om de milieu- en klimatologische omstandigheden te creëren huidig. Daarom, zelfs als we een planeet zouden kunnen vinden met leven, en extreem vergelijkbaar met de onze op een stellair, planetologisch en fysisch-chemisch niveau, de overvloed, diversiteit en biologische evolutie van dat leven, zou het anders maken dan het onze, aangezien biologische evolutie geen mechanisme is dat altijd hetzelfde pad volgt.

Zelfs als we terug zouden kunnen gaan in de evolutionaire tijd op onze planeet, naar die momenten waarop leven uit de zee kwam en het land koloniseerde, is er geen garantie dat onze soort zou opnieuw ontstaan, zelfs de klok niet terugdraaien naar de momenten van het uitsterven van de dinosauriërs, en zelfs niet teruggaan naar de oorsprong van de mensachtigen. Dus de rol die het leven speelt in de atmosferische en fysisch-chemische evolutie van jullie planeet, maakt het praktisch onmogelijk om een ​​Aarde 2.0 te vinden.

Een uitdagende nieuwe term voor biologie

Biologie is de wetenschap die het leven bestudeert, en toch heeft het geen definitie van bewoonbaarheid op aarde, laat staan ​​een van algemene of universele bewoonbaarheid. Vanaf het ontstaan ​​tot op heden is alle aandacht van deze wetenschap gericht geweest op de studie van de oorsprong, voeding, metabolisme, groei, diversiteit, relaties, evolutie en andere processen van levende wezens. Om haar doelstellingen te bereiken, heeft de biologie deze definities niet hoeven uit te werken, omdat we voor praktische doeleinden alleen het leven kennen en bovendien hebben we de neiging om de hele aarde als bewoonbaar te beschouwen (hoewel we precies weten dat er maar een heel klein beetje bewoonbaar is). laag van de aarde, de biosfeer genoemd), dus we vragen ons normaal gesproken niet af of bepaalde plaatsen erop waren, zijn of zullen zijn leefbaar. Op deze manier bestudeert en verklaart de biologie bewoonbaarheid, in termen van relaties tussen habitat en ecologische niche.

Echter, rekening houdend met alles wat in de vorige paragrafen is beschreven, is de algemene bewoonbaarheid of universeel, zou (of zou moeten) een onderwerp van studie en bescherming kunnen worden, ook belangrijk voor de biologie.