Definitie van microbiologische corrosie (MIC)

Nou... Hoe veroorzaakt een bacterie corrosie in een metaal? Aerobe kolonies metaboliseren voedingsstoffen uit het water en creëren een film die een "knol" vormt. Deze "knobbeltje" genereert speciale omstandigheden op het oppervlak waarvan de pH zuur is (tussen 3 en 4), daarom a cel van differentiële beluchting die de metalen componenten aantast. Evenzo is de bacteriën Anaërobe bacteriën zijn in staat de pH tussen 2 en 4 te verlagen.

Daarom zijn de omgevingen die vatbaar zijn voor microbiologische corrosie die systemen waar water aanwezig is, zoals: bluswatersystemen, fakkelsystemen en drainage. Daarnaast wordt kolonievorming waargenomen, vooral in gebieden met stagnerende en semi-gestapelde stroming, zoals opslagtanks.

opslag of dode pijpzones. De meest getroffen typologieën zijn over het algemeen de warmtewisselaars die werken met koelwater, evenals opslagtanks. opslag, leidingen in direct contact met de grond en elk ander type unit of systeem dat met water werkt, hetzij voor het insluiten of overdracht (met lage snelheid stromen).

Aan de andere kant kan het worden beschouwd als kritische factoren voor de ontwikkeling van dit verslechteringsmechanisme, zoals: genoemd, de onfeilbare aanwezigheid van water en lage stroomsnelheden, evenals de temperaturen en de pH. Het is echter bekend dat er verschillende micro-organismen die kunnen koloniseren bij een pH die varieert tussen 0 en 12 en zelfs in een bereik van temperatuur- van -15ºC tot 115ºC).

Bovendien hebben bacteriën voedingsstoffen nodig om te overleven, dus de aanwezigheid van koolstof, stikstof en fosfor resulteert in een gunstige omgeving voor hun groei. reproductie.

Volgens API 571 zijn zowel koolstofstaal als roestvrij staal gevoelig voor MIC, waaronder de 300- en 400-serie roestvast staal (SS), en aluminium en op nikkel gebaseerde legeringen, onder andere. Sommige tests tonen echter aan dat metalen zoals titanium zeer goed bestand zijn tegen dit type corrosie.

Als we het over bacteriën hebben, is het universum oneindig, hoewel ze niet allemaal de oorzaak zijn van microbiologische corrosie, sommige zijn typisch de meest herkenbare in de aardolie-industrie en het gas. Bijvoorbeeld zuurproducerende bacteriën (ATP) en sulfaatreducerende bacteriën (SRB). De wereld is echter complex en er zijn meerdere soorten organismen onderling afhankelijk zijn, die voedselbronnen kunnen zijn voor andere organismen en die daarom in deze systemen aanwezig zullen zijn.

Bovendien is er als kritieke factor sprake van de mogelijkheid dat verontreinigingen het systeem binnendringen, zoals: bijvoorbeeld koolwaterstoffen of H2S, die de neiging hebben om bij te dragen aan de toename van vervuiling en daarom de corrosie.

Als we het hebben over een mechanisme van dit type, moeten we proberen het te identificeren en dit is mogelijk, niet alleen uit de analyses fysisch - chemisch van de vloeistof in kwestie en de respectieve analyse van bacteriën, maar ook op basis van de morfologie van de schade. MIC wordt vaak geïdentificeerd uit putjes, dat wil zeggen gelokaliseerde putjes. En bij voorkeur is het detecteerbaar in lage gebieden, waterdichte of semi-waterdichte gebieden, tankbodems en deadlegs.

Tot slot gaan we kijken hoe we kunnen bijdragen aan het voorkomen hiervan bedreiging, aangezien de industrie veel moeite heeft gedaan om technieken en alternatieven te bestuderen om de impact van dit fenomeen te verminderen. In die zin is het meest wijdverbreide alternatief het gebruik van biociden zoals chloor en broom, waarvan de te injecteren doses zullen afhangen van de concentraties die in het systeem aanwezig zijn. Opgemerkt moet worden dat de toepassing van deze chemische stof bijdraagt ​​aan de beheersing van de proliferatie, maar niet aan de volledige eliminatie ervan, daarom moeten de systemen bovendien worden gereinigd en gespoeld, waardoor de groei in volumegebieden wordt geminimaliseerd dood. Aan de andere kant kan dit vanuit het ontwerp van de apparatuur worden voorzien, bijvoorbeeld door leidingen te ontwerpen en te bouwen met een bepaalde hellingsgraad die de afvoer ervan vergemakkelijkt.