Definitie van bestandssysteem (bestandssysteem / bestanden)

Alsina González
Gespecialiseerde journalist en onderzoeker

Elke keer dat u werkt met een computer, een smartphone, tablet of ander 'slim' apparaat, wordt de informatie opgeslagen in op een of andere manier gerangschikte bestanden, ook wel bestandssysteem/bestanden, voor Engels bestandssysteem, en het is vereist om bepaalde basisbewerkingen uit te voeren, zoals:

• het begin en einde van een bestand en de gegevens die het bevat afbakenen;
• een nomenclatuur geven aan de dossiers;
• toegang tot die bestanden om te lezen;
• nieuwe bestanden maken en de wijzigingen opslaan die zijn aangebracht in eerder bestaande bestanden, zodat de gegevens een logische structuur hebben waarmee kan worden gewerkt;
• voer als programma's die bestanden uit die uitvoerbaar zijn;
• Onderhoud de mappenstructuur (mappen).

We hebben ook andere, meer geavanceerde, en die niet in alle bestandssystemen door de geschiedenis heen zijn opgenomen, hoewel het momenteel zeldzaam is dat ze niet zijn opgenomen:

• eigendoms- en toegangskenmerken om af te bakenen wie het bestand heeft en wie er toegang toe heeft;
• versiebeheer;
• encryptie.

Het is erg moeilijk om de geschiedenis van bestandssystemen te traceren, vooral waar ze beginnen. Ponskaarten hadden al een soort basisbestandssysteem, dat startpunten aangaf voor programma's en gegevens binnen een reeks kaarten.

Met de komst van grote mainframes en de opslag op magnetische banden werd het ook noodzakelijk om een ​​systeem te hebben dat begrensde waar elk ding binnenin begon en eindigde een tape om handmatig terugspoelen te voorkomen, zodat tapedrives de toegang tot bestanden kunnen automatiseren nodig.

Dit was niet het geval bij 8-bits microcomputing thuis, een wereld waarin je de banden handmatig moest terugspoelen om het startpunt van het te laden programma te vinden.

In de tijd dat de eerste magnetische opslageenheden werden gebruikt die niet afhankelijk zijn van een band, maar van een oppervlak om de gegevens op te slaan, begon de paradigma Opslaggebruik verandert van opeenvolgend naar willekeurig, en hier komen bestandssystemen in het spel, omdat ze het mogelijk maken informatie op een gestructureerde manier op schijf te organiseren.

Werken met bestandssystemen

Als op dit punt een lezer zich afvraagt ​​hoe ze met een wonder als dit kunnen werken waarmee u al deze hierboven genoemde dingen kunt doen, het kan niet eenvoudiger: dat is het al aan het doen.

Ervan uitgaande dat de meeste mensen hun computers en elektronische apparaten niet onderhouden en de Besturingssysteem die ze gebruiken (of het nu Windows of macOS op een computer is, of Android of iOS op een smartphone of tablet), en dat ook niet weten hoe ze schijven moeten formatteren (die al geformatteerd worden verkocht), hoeven ze zich geen zorgen te maken over iets dat al is gemaakt.

Het bestandssysteem wordt voorbereid wanneer de schijven worden geformatteerd, ofwel tijdens het installatie van het besturingssysteem, of wanneer we alle informatie die we op een sleutel hebben willen verwijderen USB (USB-stick).

In het laatste geval zullen we het bovengenoemde 'formattering'-proces uitvoeren. Formaat, of geef Formaat, betekent precies het voorbereiden van het bestandssysteem zodat het bestanden kan ontvangen, waarmee waarin, en vanaf het moment dat het formatteringsproces eindigt, we bestanden kunnen opslaan Hij.

In sommige gevallen kunnen we kiezen welk bestandssysteem we gebruiken voor sommige eenheden, afhankelijk van het softwareplatform dat we gebruiken:

Ramen:

• vet: met zijn opeenvolgende revisies, FAT12 en FAT16, is het ook het bestandssysteem dat werd gebruikt in de oude MS-DOS en andere DOS-systemen. Gemaakt in 1980, was het gebaseerd op niet-ondersteunende functies die we nu als basis beschouwen, zoals lange bestandsnamen.
• FAT32: naast de VFAT is het een evolutie van de vorige die problemen zoals lange bestandsnamen corrigeert en ook grotere schijfcapaciteiten ondersteunt. Het wordt nog steeds gebruikt in externe opslagstations (flash-drives, herinnerings kaarten,…). Het grote voordeel van dit systeem is dat het wordt ondersteund door de belangrijkste besturingssystemen, zoals macOS en GNU/Linux naast Windows, dus schijven die ermee zijn geformatteerd, kunnen dienen om gegevens tussen uit te wisselen platforms.
• exFAT: Een andere variant van het FAT-bestandssysteem, gemaakt door Microsoft en geoptimaliseerd voor gebruik op flash-opslagsystemen. Het wordt momenteel gebruikt door platforms zoals Android.
• NTFS: het bestandssysteem dat door Microsoft Windows wordt gebruikt sinds versie NT 3.1, erfgenaam van de HPFS die door IBM is ontwikkeld voor OS/2. Het is de standaard voor Windows-installaties.

macOS:

• hfs: Geïntroduceerd in 1985, was het een pionier op het gebied van zaken als lange bestandsnamen of bestandsaliassen bij microcomputing thuis.
• HFS+: verving enkele van de tekortkomingen van HFS die in die tijd aan het licht waren gekomen, zoals ondersteuning voor grotere bestanden (iets wat nodig is in een wereld die films in computerbestanden begon te zien), en formatteer grotere schijven maat. Hij droeg ook bij aan het gebruik van codering gestandaardiseerde Unicode naar het Mac-bestandssysteem.

GNU/Linux en andere Unixen:

• ext2: Het bestandssysteem van het typische gratis besturingssysteem en, zoals dit, ook gratis te vinden in de kernel van het pinguïnsysteem.
• ext3: toegevoegd aan de vorige versie het systeem van journaliseren, en werd standaard voor Linux-distributies.
• ext4: optimaliseert het verbruik van bronnen en voegt ondersteuning toe voor grotere schijven en bestanden.
• Btrf's: Ontwikkeld door Oracle, probeert het de beperkingen van ext4 te omzeilen, zoals de maximale grootte van bestanden, hoewel het nog geen 'volwassen' versie heeft bereikt.
• ZFS: integreert de administratie van volumes naast het bestandssysteem, dingen die meestal apart komen. Het is gemaakt door Sun Microsystems voor Solaris, maar heeft uiteindelijk ook Linux bereikt.
• ReiserFS: met de journaliseren als een bepalend kenmerk is de nieuwste versie ervan Reiser4. Het maakt ook het dynamisch wijzigen van de grootte van schijven mogelijk, zowel met het bestandssysteem aangekoppeld op de host als niet aangekoppeld.