Wat is waterkwaliteit en hoe wordt het gedefinieerd?

Candela Rocio Barbisan
Chemisch ingenieur

Het concept "waterkwaliteit" verwijst naar de fysische en chemische kenmerken die aanwezig zijn in het water, die worden gereguleerd volgens normen die van land tot land kunnen verschillen. De reeks kenmerken binnen de titel "kwaliteit" verwijst naar concentraties van verbindingen en eigenschappen die kunnen worden waargenomen, en afhankelijk daarvan het gebruik van de bron.

parameters

Er zijn verschillende parameters gemeten of geschat om de kwaliteit van het water te bepalen, waaronder: pH, opgeloste vaste stoffen, hardheid (afhankelijk van carbonaten van calcium en magnesium), zuurstof en andere opgeloste gassen, kleigehalte, organisch en anorganisch stofgehalte, concentratie van verschillende zouten en mineralen.

Om de mogelijkheid van water te bepalen, moet de kwaliteit aan een reeks eisen voldoen en bepaalde hoeveelheden verbindingen bevatten acceptabele niveaus, om ervoor te zorgen dat het gebruik ervan gepast is en, op zijn beurt, op industrieel niveau, om de apparatuur waarop het is geïnstalleerd niet te beschadigen. gebruikt, waarbij we een nieuw concept introduceren: niet al het water is exclusief voor menselijke consumptie, bijvoorbeeld ketelvoedingswater niet Het is geschikt voor consumptie, maar het moet aan een reeks specificaties voldoen om corrosie in ketels door hoge concentraties opgeloste zuurstof te voorkomen. in haar. Specifiek in dit geval moet het voedingswater van de ketel gretig zijn voor gassen, met name zuurstof, daarom zijn bepaalde behandelingen vereist voordat het de ketel binnengaat. Hetzelfde gebeurt met verschillende apparatuur die met hoge temperaturen werkt. Evenzo moeten deze apparaten worden gevoed met water met een lage hardheid, gezien het hoge temperaturen bevordert de precipitatie van carbonaten die fungeren als een film die bestand is tegen de overdracht van warmte. Zonder verder te gaan, is het water in sommige steden van de wereld harder dan in andere en dat kan ook worden gezien vormt de beroemde "schaal" en hecht zich aan de wanden van thermosflessen, waterkokers en zelfs kranen huiselijk.

Daarom zijn de meest voorkomende parameters om te evalueren:
– Geur, kleur en smaak
– Transparantie en troebelheid
- Temperatuur
–pH
- Elektrische geleidbaarheid
– Hardheid en gehalte aan calcium- en magnesiumcarbonaten
– Gehalte aan zouten en mineralen
– Opgeloste zuurstof en chemisch zuurstofverbruik
– Opgeloste en gesuspendeerde vaste stoffen
– Bacteriën (o.a. sulfaatreducerende bacteriën, zuurproducerende bacteriën)
– Coliformen
- Zware metalen
– Verbindingen van stikstof, zwavel en fosfor
– Vrij chloor en hypochlorieten.
– Pesticiden en derivaten

Er zijn veel andere factoren om te meten, maar afhankelijk van het nut van de bron is het de uitputtende evaluatie van elk van hen, omdat veel van deze parameters niet worden geëvalueerd. ter plekke en er moet op passende wijze een monster worden genomen. Bovendien hebben veel van hen voldoende tijd nodig voor hun schatting, microbiologische parameters vereisen bijvoorbeeld een uitgebreide studie van kolonievorming, enzovoort.

Technologieën

Er zijn veel soorten water, bijvoorbeeld hard water (met een hoog gehalte aan calcium- en magnesiumcarbonaten) en zacht water. (die een onthardingsproces ondergaan zoals filters, vaste bedden, osmose of wisselzuilen ionisch). Deze laatste zijn de meest voorkomende methode om water te ontharden, gezien hun lage kosten en hoge prestaties. In tegenstelling tot andere processen, zoals omgekeerde osmose, hebben ionenuitwisselingskolommen weinig of geen energieverbruik nodig, aangezien ze dat niet zijn Ze vereisen een verwarmingsweerstand en de hoogste kosten zijn verbonden aan de uitwisselingshars en het regeneratieproces ervan wanneer deze opraakt of opgebruikt is. verzadigt.

Wat de kwaliteit van osmosewater betreft, is gedemineraliseerd water vergelijkbaar met de kwaliteit van kraanwater. destillatie, waarbij de laatste gretig is voor gassen door thermische processen te ondergaan (om deze reden is in principe de pH is minder); echter, met betrekking tot voedingswater - verworpen water - geproduceerd water, is omgekeerde osmose een meer winstgevende en efficiëntere technologie. Wat betreft de andere soorten parameters, dit zijn wateren van vergelijkbare kwaliteit, afhankelijk van het type destillatieapparatuur dat wordt gebruikt en de kwaliteit van het gebruikte osmose-membraan. Over het algemeen houden omgekeerde-osmosemembranen verbindingen zoals nitraten en sulfaten vast, maar geen organisch materiaal, waardoor hun geleidbaarheid toeneemt in vergelijking met bijvoorbeeld gedestilleerd water. In tegenstelling tot destillatieapparatuur is omgekeerde osmose een compactere apparatuur met opbrengsten tussen 93-98%.