10 voorbeelden van dramatische tekst

A dramatische tekst Het is een geschrift waarvan de uitwerking beoogt te worden weergegeven in een toneelstuk. Het verschilt van anderen soorten teksten waarvan de conceptie bedoeld is om gelezen en niet geïnterpreteerd te worden. Bijvoorbeeld: Romeo en Juliadoor William Shakespeare.

Dit type tekst presenteert de conflicten van de personages die worden geënsceneerd door het gebruik van dialogen, waardoor de acties worden uitgevoerd voor een publiek. Ze kunnen in proza ​​of in verzen worden geschreven, en de ruimte fungeert als structurerend principe. Naast de verhaal Toch de lyrisch, vormt de dramatische tekst een van de drie literaire genres typische klassiekers.

Dramatische teksten bevatten meestal twee niveaus:

• hoofdtekst. Het is samengesteld uit dialogen, monologen en terzijdes. De dialogen tussen de personages zijn het belangrijkste medium waarin de actie plaatsvindt. De monologen Ze zijn een eenzame toespraak van een personage om de zijne te weerspiegelen en uit te drukken gevoelens. De terzijdes zijn korte opmerkingen van de personages, die niet gericht zijn tot een van hun gesprekspartners, maar tot zichzelf en dus tot het publiek. Bovenal drukken ze stemmingen en lichaamshoudingen uit.
  instagram story viewer
• secundaire tekst. Het bestaat uit een reeks annotaties, toelichtingen en indicaties met betrekking tot de enscenering van de gerapporteerde acties. Dit soort dimensies Het heet didascalie. Er zijn algemene en bijzondere dimensies. De eerste geven de plaats van actie, de tijd, het landschap, het uiterlijk van de karakters (kleding, uiterlijk), de bewegingen van de karakters, geluidseffecten en bliksem. Ze verschijnen cursief en zonder haakjes. Deze laatste kunnen intonatie, gebaar, beweging en mimiek aangeven die het personage moet uitvoeren en worden afgewisseld in de dialoog. Ze verschijnen cursief en tussen haakje.

• Zie ook: Drama

Kenmerken van de dramatische tekst

• Structuur. Ik ben onderverdeeld in Inleiding, knoop en resultaat, zoals de meeste Verhalende teksten. Ze hebben een sterke relatie met de dialectiek, terwijl de conflicten binnen de dramatische teksten voortschrijden in de uitwisseling van vragen en antwoorden tot ze tot een oplossing komen.
• zenders. Het omvat drie verschillende soorten uitgevers: de toneelschrijver, de acteurs en de regisseur.
• codes. Het bevat geen verteller of beschrijvingen, maar de feiten worden weergegeven door houdingen, gebaren, dialogen en monologen die de personages volhouden. In een dramatische tekst bestaan ​​de verbale code (het woord), het non-verbale (scenografie, make-up, licht, geluid) en het paraverbale (intonatie, pauzes, nadruk) naast elkaar.
• dialogen. Het heeft een andere dialoogstijl dan het verhaal, omdat de naam van elk personage altijd voor het parlement wordt geschreven. De dialogen moeten synthetisch, direct en in de situatie zijn; ze moeten het karakter van het personage laten zien en de dramatische actie bevorderen.
• Karakters. Presenteert de namen van de personages aan het begin van de scène, die over het algemeen in volgorde van verschijning staan. Op dit punt wordt meestal meer informatie gegeven, zoals leeftijd, sociale rang, relatie tot andere karakters, enz.
• feesten. Het is onderverdeeld in acts, foto's, scènes; in tegenstelling tot verhalende teksten die meestal in hoofdstukken zijn verdeeld.
• Doel. Het doel is de weergave van de inhoud ervan voor het publiek.

soorten dramatische tekst

Er zijn bij uitstek drie subgenres van dramatische tekst: drama, tragedie en komedie.

• toneelstuk of tragikomedie. Het bestaat uit de combinatie van elementen van tragedie en komedie, daarom is het een hybride dramatische tekst die de grote dramatische thema's herstelt, maar op een lichtere manier wordt gepresenteerd, realistisch en op een leuke manier.
• Tragedie. Ze presenteren personages met diepe conflicten die verband houden met de grote thema's van de mensheid, zoals de Liefde, eer, dood, wraak. Het probeert een louterend effect op de ontvanger te genereren door gebeurtenissen met rampzalige afloop bloot te leggen.
• Komedie. Het draait om grappige alledaagse verhalen, waarvan de conflicten met humor, overdrijving en zelfs spot worden gepresenteerd. Het publiek identificeert zich gemakkelijk met de karakters van een komedie en het einde is voor iedereen altijd positief.
  

dramatische tekstvoorbeelden

1. fragment van Koning Oedipus (429 v.Chr C.), van Sophocles.

CHORUS.- Ik denk niet dat hij naar iemand anders verwijst, behalve degene die je probeerde te zien voordat je hem van het veld liet komen. Maar hier is Jocasta die het beter zou kunnen zeggen.
OEDIPUS.- Vrouw, ken je degene die we een tijdje geleden wilden voorstellen? Is hij degene naar wie hij verwijst?
YOCASTA.- En hoe zit het met wat hij zei over een willekeurig persoon? Let niet op, je wilt niet nutteloos onthouden wat hij zei.
OEDIPUS.- Het zou voor mij onmogelijk zijn om mijn afkomst niet te ontdekken met dergelijke aanwijzingen.
JOCASTA.- Nee, bij de goden! Als iets je zorgen baart over je eigen leven, onderzoek het dan niet. Het is genoeg dat ik verdrietig ben.
OEDIPUS.- Kalmeer, want zelfs als ik een slaaf zou blijken te zijn, de zoon van een slavenmoeder voor drie generaties, zul je niet onedel overkomen.
YOCASTA.- Desalniettemin, gehoorzaam me, ik smeek je. Doe het niet.
OEDIPUS.- Ik zou je niet kunnen gehoorzamen als ik er niet duidelijk achter zou komen.
YOCASTA.- Goed wetende wat het beste voor je is, spreek ik.
OEDIPUS.- Nou, het beste voor mij zit me al een hele tijd dwars.
JOCASTA.- Oh ellendeling! Moge je nooit ontdekken wie je bent!
OEDIPUS Zal iemand de herder hierheen brengen voor mij? Laat deze koesteren in haar machtige afkomst.
YOCASTA.- Ah, ah, jammer, want dat is het enige dat ik je kan noemen en niets anders vanaf nu!

(Jocasta, zichtbaar geschokt, komt het paleis binnen.)

1. Scène V van gehuchten (1603), door William Shakespeare.

HAMLET alleen.

HAMLET Oh! Als deze te stevige massa vlees zou kunnen verzachten en vloeibaar worden, opgelost in tranenbuien! Of de Almachtige zal het kanon niet tegen de moordenaar van zichzelf richten! Oh! God! Oh! Mijn God! Hoe moe van alles, ik vind de geneugten van de wereld vervelend, smakeloos en ijdel! Niets, ik wil er niets van, het is een onontgonnen en ruw veld, dat alleen maar rijk is aan ruwe en bittere vruchten. Dat dit twee maanden na zijn dood is gebeurd! Nee, niet zo veel, nog geen twee maanden. Die voortreffelijke koning, die met hem werd vergeleken als met een sater, Hyperion; zo liefhebbend van mijn moeder, dat zelfs de hemelse lucht niet durfde haar gezicht te bereiken. Oh! Hemel en aarde! Waarom bewaar ik mijn geheugen? Zij, die hem zo liefdevol toonde alsof zijn verlangens in bezit waren gegroeid. En toch, over een maand... Ah! Ik wil hier niet aan denken. Breekbaarheid! Je hebt een vrouwennaam! In een kort tijdsbestek van een maand en zelfs voordat ze de schoenen brak waarmee ze, net als Niobe, in tranen baadde, vergezelde ze het lichaam van mijn verdrietige vader... Ja, zijzelf. Hemel! Een wild beest, niet in staat tot rede en spraak, zou een blijvender verdriet hebben getoond. Uiteindelijk trouwde ze met mijn oom, de broer van mijn vader; maar niet meer zoals hij dan ik ben zoals Hercules. Binnen een maand... haar ogen nog steeds rood van het perfide huilen, was ze getrouwd. Oh! Criminele haast! Met zoveel ijver een incestueus bed gaan bezetten! Noch dit is goed, noch kan het goed produceren. Maar scheur jezelf aan stukken, mijn hart, want mijn tong moet onderdrukt worden.

1. Fragment van tabel II van Bloed huwelijk (1931), door Federico García Lorca.
   

(Ze gaan het kind binnen. Voer LEONARDO in.)

LEONARDO.- En het kind?
VROUW.- Hij viel in slaap.
LEONARDO.- Gisteren was niet goed. Hij huilde 's nachts.
VROUW.- (Blij.) Vandaag is ze als een dahlia. Jij ook? Ben je naar het huis van de hoefsmid geweest?
LEONARDO.- Daar kom ik vandaan. Zal je geloven? Ik doe al meer dan twee maanden nieuwe schoenen op het paard en ze vallen er altijd af. Blijkbaar heeft hij ze met stenen eruit gerukt.
VROUW.- En gebruik je het niet veel?
LEONARDO.- Nee. Ik gebruik het nauwelijks.
VROUW.- Gisteren vertelden de buren me dat ze je aan de rand van de vlakte hadden gezien.
LEONARDO.- Wie zei het?
VROUW.- De vrouwen die de kappertjes verzamelen. Overigens was ik verrast. Jij was het?
LEONARDO.- Nee. Wat ging ik daar doen, in dat droge land?
VROUW.- Dat is wat ik zei. Maar het paard barstte van het zweet.
LEONARDO.- Heb je hem gezien?
VROUW.- Nee. Mijn moeder.
LEONARDO.- Is hij bij het kind?
VROUW.- Ja. (…)
LEONARDO.- (staat op) Ik ga hem zien.
VROUW.- Wees voorzichtig, hij slaapt.
SCHOONMOEDER.- (Gaat uit) Maar wie geeft die races aan het paard? Hij ligt daar beneden, uitgestrekt, zijn ogen wijd opengesperd, alsof hij van het einde van de wereld komt.
LEONARDO.- (Zuur) Ik.
SCHOONMOEDER.- Neem me niet kwalijk; die van jou is.
VROUW.- (verlegen) Hij was bij de tarwemeters.
SCHOONMOEDER.- Voor mij, laat het barsten. (Hij zit.) 

(Pauze.)

1. fragment van Wie is er bang voor Virginia Woolf? (1962) van Edward Albee.

Jorge: Die kans doet zich eens per maand voor, Marta. Ik ben het gewoon. Een keer per maand verschijnt Marta, de onbegrepene, het lieve meisje, het kleine meisje dat weer opbloeit onder een liefkozing en ik heb het vaker geloofd dan ik me wil herinneren, waarom niet; Ik wil denken dat ik een idioot ben. Maar nu geloof ik je niet... Ik geloof je gewoon niet. Nu is er geen mogelijkheid meer dat we een minuut geluk kunnen hebben... wij tweeën samen.
Marta (agressief): Misschien heb je gelijk, schat. Tussen jou en mij bestaat er geen enkele mogelijkheid... omdat jij niets bent! WAUW! De lente begon vanavond op papa's feestje! (Met intense minachting, maar ook met bitterheid). Ik zat daar... naar jou te kijken... toen keek ik naar de mannen om je heen... jongere... mannen die iets zullen worden. Ik keek naar je en plotseling ontdekte ik dat je niet meer bestond. Op dat moment brak de veer! (Eindelijk kapot! En nu ga ik het uit de vier windstreken schreeuwen, ik ga het huilen, en het kan me niet schelen wat je doet. En ik ga een schandaal veroorzaken zoals je nog nooit hebt gezien.
Jorge (heel kalm): Ik hou van dat spel. Begin en je zult zien hoe ik het punt vermoord.
Marta (hopelijk): Is het een uitdaging, Jorge?
Jorge: Het is een uitdaging, Marta.
Marta: Je gaat verliezen, schat.
Jorge: Wees voorzichtig, Marta... Ik ga je verscheuren.
Marta: Daar ben je niet mans genoeg voor…je hebt geen lef.
Jorge: Oorlog tot de dood?
Martha: Tot de dood.

(Er valt een stilte. Ze zien er allebei opgelucht en opgetogen uit.)

1. Fragment van aflevering 1 van Calderon (1973), door Pier Paolo Pasolini.

ROSAURA: Die gordijnen voor de ramen! Wat een geweldige dingen! Van dergelijke gordijnen kan alleen maar worden gedroomd!
Ik ben ze vreemd: hun prijs
Het zit niet in mijn herinneringen -noch in mijn gewoonten- 
Het ligt niet eens in de verste verte binnen mijn mogelijkheden!
En dit vloerkleed, deze vloer!
Dit alles is niet van mij, want ik weet het niet 
noch rijkdom, noch wat eraan vast zit.
STAR: -Rosaura, probeer me nu te helpen: in je rede
er is iets gebroken, en helaas begint het
bij mij ook kapot. Dit duo van ons is absurd.
Probeer je te concentreren... Wat heb je vannacht gedroomd?
ROSAURA: Ik heb niets gedroomd, want DIT is een droom.
ESTRELLA: Maar aangezien ik weet dat het geen droom is,
want ik ben je zuster en ik heb geleefd
je realiteit met mij, het is noodzakelijk dat je het tenminste probeert,
veronderstel, bij hypothese dat het geen droom is.
Laten we een spel simuleren.
ROSAURA: Welk spel?
STAR: Laten we doen alsof je dit bed niet echt herkent,
waarin je vanmorgen wakker werd,
noch ik, je zus, noch dit huis, genoemd in de familie,
Gekscherend, Winterpaleis en al het andere ...
ROSAURA: -En dan?
STAR: Doe alsof je niets weet
van de wereld waar je vanmorgen wakker werd en leeft;
en ik zal doen alsof ik je moet uitleggen hoe de dingen zijn...
ROSAURA: -En met welk doel?
STAR: Omdat niemand je ooit te hulp zal komen (...)!

1. Fragment van het eerste bedrijf van Jettatore! (1904), door Gregorius de Laferrere.
   

eerst handelen

Elegante kamer. Een tafel in het midden met tijdschriften en kranten. Een open haard of een piano op het forum aan de linkerkant. Rechts een bank boven het forum. verlichte kroonluchter

Yo

CARLOS. - Kom op, Lucia... voor eens en voor altijd. Ja of nee?
LUCY. - Ik kan alleen niet beslissen, Carlos. En als ik bekend ben?
CARLOS. –Doe niet zo gek... Waarop kun je vertrouwen? Alles is een kwestie van een moment.
LUCY. 'Als ze ons ontdekten!'
CARLOS. – Maar denk daar maar niet aan... Dat kan niet. Ik verzeker je dat ze ons niet zullen ontdekken. Waarom stel je je altijd het ergste voor? Ik heb alles klaar. Enrique wacht op de hoek...
LUCY. -Ik heb er geen zin in, Carlos... Ik ben bang...
CARLOS. "Nou, wat ik zie is dat je helemaal niet om me geeft.
LUCY. -Zeg dat niet. Je weet dat dat niet waar is.
CARLOS. “Maar het bewijs is er.
LUCY. -Als ik van niemand anders kan houden dan van jou. Alsof je het niet wist! (…)
CARLOS. 'Kom op, Lucia, wees geen meisje. Je zoekt excuses om jezelf voor de gek te houden. Het lijkt ongelooflijk, vrouw! (Voetstappen worden gevoeld.)
LUCY. "Hier komt mama. (Hij rent naar links.)

1. Scène IV van Poppenhuis (1879), door Henrik Ibsen.

scène IV 

ELENA (komt binnen): Pardon, mevrouw... Er is een heer die de advocaat wil spreken...
NORA: Je bedoelt de directeur van de bank.
ELENA: Ja, mevrouw, tegen de directeur; maar aangezien de dokter daar binnen is... wist ik niet...
KROGSTAD (stelt zich voor): Ik ben het, mevrouw. (Helena stapt uit. Cristina huivert, is verontrust en draait zich naar het raam.)
NORA (komt naar hem toe, verward en met zachte stem): Jij? Wat gebeurd er? Wat heb je te zeggen tegen mijn man?
KROGSTAD: Ik wil met u spreken over zaken die betrekking hebben op de Bank. Ik heb daar een baantje en ik heb gehoord dat je man onze baas gaat worden...
NORA: Het is waar.
KROGSTAD: Zakelijke zaken, mevrouw, meer niet.
NORA: Neem dan de moeite om naar kantoor te gaan. (Ze begroet hem onverschillig, sluit de haldeur en gaat dan naar de open haard.)

1. Fragment van het eerste bedrijf van Het belang om Ernesto genoemd te worden (1895) van Oscar Wilde.

GRESFORD.- (Naar de bank gaan en erop knielen) Nou; En wat vind je er in het bijzonder in? Worden alle tantes groot? Er zijn ook kleine... Je denkt dat alle tantes zoals de jouwe moeten zijn. Het is stom! Kom op, geef me alsjeblieft mijn sigarettenkoker terug! (Hij jaagt ARCHIBALDO achterna door de kamer.) 
ARCHIBALDO.- Ja. Maar waarom noemt je tante je hier haar oom? 'Ik herinner me de kleine Cecilia, met al haar liefde voor haar lieve oom Juan.' Ik begrijp dat er niets is dat een tante ervan weerhoudt om klein te zijn; maar voor een tante, hoe groot ze ook is, om haar eigen neef oom te noemen is voor mij onbegrijpelijk. Je naam is ook niet Juan, maar Ernesto.
GRESFORD Nee, mijnheer; mijn naam is niet Ernesto; Mijn naam is Juan.
ARCHIBALDO.- Je hebt me altijd verteld dat je Ernesto heette. Ik heb je aan iedereen voorgesteld als Ernesto. Je reageert op de naam van Ernesto. Het is volkomen absurd dat je ontkent jezelf Ernesto te noemen. Het staat op je kaarten. (haalt er een uit zijn tas) "ERNESTO GRESFORD, Albany, 4." Ik bewaar het als bewijs dat je Ernesto heet, als je het ooit aan mij of Susana of wie dan ook probeert te ontkennen. (Ze stopt de kaart in haar zak.) 
GRESFORD. – Nou ja, wat dan ook; Mijn naam is Ernesto in Londen en Juan op het platteland; en dat sigarettendoosje werd me op het platteland gegeven. Ben je al tevreden?

1. fragment van handelen zonder woorden (1956) van Samuel Beckett.

KARAKTER:
Een man. Gebruikelijk gebaar: vouw en vouw de zakdoek open.

TAFEREEL:
Woestijn. Oogverblindende verlichting.

ACTIE:
Struikelend uit het rechter frame geworpen, struikelt de man, valt, staat onmiddellijk op, maakt zichzelf schoon, denkt na.
Fluitsignaal rechts frame.
Denk na, ga naar rechts.
Onmiddellijk wordt hij weer op het podium gegooid, en hij struikelt, valt, staat onmiddellijk op, maakt zich schoon, denkt na.
Klokkenluider linker kader.
Denk na, ga naar links.
Onmiddellijk wordt hij weer op het podium gegooid, en hij struikelt, valt, staat onmiddellijk op, maakt zich schoon, denkt na.
Klokkenluider linker kader.
Hij denkt, gaat naar het linker frame, stopt voordat hij het bereikt, gooit zichzelf achterover, struikelt, valt, staat onmiddellijk op, maakt zichzelf schoon, denkt na.
Een kleine boom komt uit de vleugels naar beneden en nestelt zich. Slechts een tak drie meter boven de grond en aan de punt een dun bosje palmen dat een lichte schaduw werpt.
Blijf denken. Fluit opblazen.
Hij draait zich om, ziet de boom, denkt na, gaat naar de boom toe, gaat in de schaduw zitten, kijkt naar zijn handen.
Een kleermakersschaar komt uit de vleugels naar beneden, ze stoppen voor de boom een ​​meter boven de grond.
Hij blijft naar zijn handen kijken.
Fluit opblazen. (…)

1. Fragment van de vierde scène van Een tram met de naam Desire (1948) van Tennessee Williams.

BLANCHE (gaat naar de rugleuning van de stoel en loopt dan naar Stella toe): -Waar je het over hebt is brutaal verlangen... gewoon... I wish... de naam van die ratelende tram die luidruchtig door de buurt rijdt, door een van de smalle straatjes en dan door een andere...
STELLA: Heb je er nooit in gereisd?
BLANCHE: -Die tram bracht me hier... Waar ik overbodig ben en waar ik me schaam om te zijn.
STELLA (doet een stap naar links): Dus... denk je niet dat je superioriteitsgevoel een beetje verkeerd is?
BLANCHE (volgt haar en houdt haar tegen, dwingt haar zich om te draaien): -Ik ben niet superieur en voel me ook niet superieur, Stella. Geloof me. Zoiets bestaat niet! Dit gebeurt alleen. Ik zie dit soort dingen. Met een man als Stanley kun je uitgaan... een keer... twee keer... drie keer als je de duivel in je lichaam hebt. Maar... Leef met hem! Krijg een kind met hem!
STELLA: -Ik zei toch dat ik er dol op ben.
BLANCHE (stap naar rechts): Dan beef ik voor jou! Gewoon... ik beef voor jou!
STELLA (gaat naar de leunstoel, gaat zitten en zet de fles met de nagellak binnen haar bereik op het meubel): -Ik kan je niet helpen te beven als je erop staat te beven! (Pauze. Het fluiten en brullen van een naderende trein is hoorbaar.)

Interactieve oefening om te oefenen

Volgen met:

• dramatische gedichten
• korte toneelstukken
• Synopsis van Hamlet
• Verhalende tekst

Referenties

• Roman Calvo, N. (2003). Een dramatische tekst lezen. Van de tekst tot de enscenering. Mexico DF, Editorial Pax Mexico.
• "dramatische tekst" in Wikipedia.
• "dramatische tekst" in EcuRood.