10 voorbeelden van satire

De satire Het is een genre of literaire tekst die in proza ​​of verzen kan zijn en waarin, met humoristische of burleske procedures, manieren van zijn en gedrag worden bekritiseerd. Bijvoorbeeld: De Metamorfosen, door Apuleius.

In satirische teksten, de ironie, spot, karikatuur en sarcasme om afkeuring te tonen met betrekking tot een persoon, een sociale groep, een kwestie of een fenomeen met als doel dat de lezer een morele opvoeding krijgt of bepaalde gewoonten wijzigt.

Volgens specialisten op dit gebied is satire een typisch Romeinse compositie die ontstond in de 2e eeuw voor Christus. C., maar die de ironie van Griekse jambische poëzie en de komedies van Aristophanes. Anderen beweren echter dat de teksten van Menippus van Gadara uit de 3e eeuw v.Chr. C. Het waren de eerste satires, die later aanleiding gaven tot Menippeaanse satire.

Satire in ieder geval als poëtische compositie en als literair genre Het is geschreven en ontwikkeld in verschillende periodes en daaropvolgende artistieke stromingen, zoals de Gouden Eeuw en het neoclassicisme.

In gedachte houden:De concepten satire en parodie zijn niet synoniem, hoewel het twee vormen van ironie zijn. In satire is het belachelijke of bekritiseerde object een onderwerp, een sociale groep of een manier van denken. In plaats daarvan in de parodie het object waarop ironie wordt gemaakt is een andere tekst, procedure of literair genre. Dit betekent echter niet dat er in hetzelfde werk satire en parodie kan zijn.

• Zie ook: sarcasme en ironie

satire kenmerken

• Soorten teksten. Satire is aanwezig in verschillende soorten teksten:

• teksten in verzen. Dat zijn ze over het algemeen gedichten. Bijvoorbeeld: sonnetten, romances, epigrammen En letrillas.
• proza ​​teksten. Dat zijn ze over het algemeen Verhalende teksten. Bijvoorbeeld: romans En essays.
• Menippische satires. Het zijn die waarin vers en proza ​​vermengd zijn.
• Theater speelt. Dat zijn ze meestal komedies, al kan er ook satire in zitten tragedies.

• Onderwerpen. De onderwerpen of de objecten waarop de satire is gericht, kunnen de manieren van gedrag zijn, een specifieke persoon, een sociale groep, een ideologie, een politiek regime, een manier van denken, filosofische of wetenschappelijke theorieën, waaronder anderen.
• Stijl. De stijl van satire is altijd ironisch, maar ook vaak burlesk, humoristisch of sarcastisch.
• Doel. Het doel van satire is kritiek te uiten, een morele leer over te dragen, het gedrag van mensen te wijzigen en de afkeuring van de auteur over het geironiseerde onderwerp te tonen.
• Retorische figuren en literaire apparaten. De retorische figuren en literaire apparaten die in satire worden gebruikt, zijn de hyperbool, de vergelijking, de karikatuur, de dubbele betekenis, juxtapositie, onder anderen.

Voorbeelden van satire

1. fragment van Boek XIII, van Gaius Lucilius (148 of 147-102 of 101 v. Chr. C.). Het is een satire in verzen waarin banketten worden gestreken.

Voeg een zak cordovan toe die uit Syracuse komt...
Onderdruk in de eerste plaats plechtige banketten en brasserijen.
Ditzelfde wordt gedaan tijdens een banket; je zult oesters presenteren die voor vele duizenden sestertiën zijn gekocht.
Maar als we aan tafel gaan zitten, ruim bevoorraad, tegen hoge kosten...
Het voedsel van het banket was identiek aan dat van de almachtige Jupiter.
En niet als een arme man, met een gebroken bord Samos-aarde. (…)

1. Fragment van "Eerste satire" van de boek ik, van Vijfde Horace Mager (65-8 a. C.). Het is een satire in verzen waarin het gedrag van bepaalde onderwerpen wordt bekritiseerd.

Waarom is het dat niemand goed gevonden
Leef, of Maecenas, met die staat
Dat, misschien, het toeval hem voorbeschikt,
Of voor wie hij misschien uit vrije wil buigt?
En moet iemand hebben
Hoe gelukkig is degene die een andere carrière volgt?
Gelukkig de koopman! zegt de soldaat,
Van gebroken jaren en vermoeienissen.
Oh! De koopman huilt daarentegen
Als uw schip tegenwind heeft,
Het is beter, ja, het beroep van Mars.
Waartoe wordt het gereduceerd? In een ogenblik,
Het gevecht is op slot
En in een snelle dood eindigt het,
Of in een feestelijke en glorieuze afloop.
De advocaat met jaloezie prijst
Naar de Labrador, als voordat de haan kraait
De procespartij klopt aan zijn deur:
En de Labrador zelf, als hij weggaat
Zijn landgoederen, en in Rome verschijnt hij
vanwege zijn persoon
Een garantsteller reageert, lijkt hem
Dat alleen de burger benijdenswaardig is.
Hiervan zijn er elke dag zoveel voorbeelden,
Dat zelfs Fabio, de onvermoeibare prater,
Als hij ze zou citeren, zou hij moe worden.
En omdat je je niet verder vermaakt,
Luister naar welk einde mijn gesprek ik regisseer.
Als een God tegen hen zei: Ga op tijd;
Dat ik je kom vertellen; jij, soldaat,
U moet een handelaar zijn; en jij, advocaat,
In Labrador keert u nu terug:
Verander je rollen: go: ea! (…)

1. Fragment van “Zesde satire. Tegen de hebzuchtige", door Aulo Persio Flaco (34-62 d. C.). Het is een satire in verzen waarin hebzucht wordt bekritiseerd.

(...) Het vulgaire hier baart me geen zorgen, en het baart me ook geen zorgen 
Weg met de wrede middagwind 
Hij bewaakt de ongelukkige kuddes.
Ook niet toevallig het naburige landgoed 
het is beter dan de mijne. Gefeliciteerd 
Verrijk degenen die onwaardig zijn
Conditiestijging; niet Daarvoor
Vroegtijdige ouderdom maakt me verdrietig,
Ik zal mijn voedsel niet verminderen, noch angstig
Ik ga uit een smakeloze fles 
De neus op de postzegel. wat anders denkt
Divers. Horoscoop, jij gids
Naar twee tweelingen in verschillende richtingen:
De enige in zijn inheemse verloren zoon 
Gedroogde peulvruchten die behendig bevochtigen
Met pekel gekocht in een gemeen vat,
Zelf het gerecht met peper bestrooien
Dat welk heilig ding deelneemt,
Terwijl de ander grote tanden heeft
Zijn rijke patrimonium verkwist.
Ik zal genieten van mijn fortuin,
Zonder dat, om die reden, dient het mijn vrijgelatenen 
De exquise tarbot, of wil
Dat geoefend het gehemelte onderscheidt
Van alle soorten. Alleen leven
Met wat uw eigen oogst oplevert;
De graanmalen die uw schuren bewaren
Wat is het dat je intimideert? (…)

1. Fragment van "Satire V", door Décimo Junio ​​​​Juvenal (60-128 n.Chr. C.). Het is een satire in verzen waarin het gedrag van de koning tijdens een banket wordt bekritiseerd.

(...) Als je je nog steeds niet schaamt voor het plan dat je uitvoert en je houding is hetzelfde,
namelijk om het hoogste goed te beschouwen om te leven op de kruimels van anderen,
als je in staat bent te verduren wat zelfs Sarmiento niet zou hebben doorstaan
noch de man die door Gaba werd verkocht aan Caesars discriminerende tafel,
Zelfs als je het me zweert, zou ik bang zijn om je getuigenis te vertrouwen.
Ik ken niets zuiniger dan de maag. Stel echter
dat je precies mist wat een lege buik nodig heeft:
Is er geen vrije opstap? Is er niet ergens een brug en een stuk
van mat zelfs minder dan de helft? Stel je een beledigend diner zo op prijs?
Is je honger zo hongerig, terwijl het mogelijk is om daar te beven van de kou,
maar meer eervol, en bijten in een stuk smerig, hondvriendelijk brood?
Bedenk allereerst dat wanneer je wordt uitgenodigd om te eten
Je ontvangt een volledig salaris voor je verstreken diensten.
De vrucht van een belangrijke vriendschap is eten: de koning zet het op jouw rekening,
En, hoe vreemd het ook klinkt, het zet het op je rekening, ja.
(...) Kijk wat voor lichaam de kreeft heeft die ze bij de meester brengen, hoe
siert het dienblad, en met wat een complete aspergegarnituur,
en die staart waarmee hij de menigte minacht als hij nadert
omhoog gedragen door de handen van de imposante ober.
In plaats daarvan wordt u een garnaal geserveerd in een kleine kom
ingesloten in een half ei, een begrafenisoffermaaltijd.
De meester besproeit zijn vis met Venafro-olie. Integendeel,
de verbleekte kool die ze je brengen, ellendeling, zal stinken
naar lamp. Omdat de olie op je bord wordt gesmeerd
die met scherpe boeg de schepen van de Micipsas hebben vervoerd (...)

1. Fragment van "Icaromenipo of boven de wolken", door Luciano de Samósata (125-181 n.Chr. C.). Het is een Menippese satire die is geschreven in de vorm van een dialoog en waarin verschillende filosofische stromingen worden gestreken.

(...) Menippus. 'Luister goed, want het schouwspel van een vriend met open mond achterlaten lijkt me niet beleefd, vooral niet als hij, zoals je zegt, aan zijn oren hangt.'

Zodra ik tijdens mijn onderzoek naar het leven begon te ontdekken dat alle menselijke inspanningen belachelijk, onbeduidend en onzeker waren - ik bedoel rijkdom, posities en machten - ervoor kiezen ze te verachten, aangezien de inspanning om ze te bereiken een obstakel vormde voor het bereiken van de echt serieuze, probeerde ik op te kijken en na te denken over de Universum. Wat filosofen destijds 'Kosmos' noemen, baarde me vanaf het begin grote verwarring, omdat ik niet kon ontdekken hoe het was gevormd, wie de schepper was, wat het begin was en tot welk einde het strekte. (…) 

Toen ik mezelf op dat punt bevond, begreep ik dat het het beste was om al deze kwesties van die bekende filosofen te leren, in de overtuiging dat ze me de hele waarheid konden uitleggen. Daarom, nadat hij de beste van deze had uitgekozen, zoals hij kon veronderstellen op grond van de ernst en bleekheid van het gezicht en de dikte van de baard -zeer hoogdravende en goed geïnformeerde van het firmament, zulke mannen verschenen onmiddellijk aan mij-, ik gaf mezelf in hun handen door de uitbetaling van een groot bedrag, deels in contanten op dat moment, akkoord om de rest later te betalen, na het bereiken van de top van de wijsheid; Hij hoopte daarom de wetenschap van hemelse verschijnselen te verwerven en het systeem van het heelal te begrijpen. Maar ze waren er zo ver van verwijderd om me uit mijn vroegere onwetendheid te halen, dat ze ervoor zorgden dat ik in grotere verwarring raakte, door giet over mij, dag na dag, eerste beginselen, uiteindelijke oorzaken, atomen, holtes, elementen, ideeën en andere dingen voor de stijl. Maar wat voor mij het moeilijkst was, was het feit dat geen van hen het met een ander eens was toen hij het uitlegde, maar dat alle doctrines tegenstrijdig en tegengesteld waren; en toch probeerden ze me allemaal te overtuigen en me voor hun eigen theorie te winnen.

Vriend. —Vreemd is wat je zegt. Het is verrassend dat deze mannen, die wijs waren, onderling vochten vanwege hun theorieën en niet dezelfde ideeën deelden over identieke kwesties. (…)

1. Fragment van "Gourd of the Divine Claudius", door Lucio Anneo Seneca(04.00 uur c.-65 d. C.). Het is een Menippische satire waarin de vergoddelijking van Claudius, een Romeinse keizer, wordt gestreken.

(...) Luister naar wat er in de hemel gebeurde. Alleen mijn informant is verantwoordelijk voor de waarheidsgetrouwheid. Er wordt aan Jupiter aangekondigd dat er een persoon van goed postuur is gearriveerd, tot ver in het grijze haar; wie dreigt ik weet niet wat, want zonder te stoppen schudt hij zijn hoofd en sleept hij met zijn rechtervoet; toen hem werd gevraagd welke nationaliteit hij had, antwoordde hij ik weet niet wat, met een veranderde toon en een verwarde stem; hun jargon wordt niet begrepen; Hij is noch Grieks, noch Romeins, noch van enig bekend volk.

3. Dan beveelt Jupiter dat Hercules, die de hele wereld had rondgereisd en alle landen leek te kennen, moet gaan uitzoeken tot welk land hij behoort. Hercules maakte op het eerste gezicht een geweldige start door, alsof hij nog steeds monsters te vrezen had. Bij het opmerken van de nooit eerder geziene verschijning, in de pelgrimswandeling, in de stem niet van een landdier, maar schor en verward dacht ze dat de dertiende tot haar was gekomen. functie. Toen hij beter keek, meende hij een soort man te zien. Dus benaderde hij hem en - heel simpel voor een landgenoot uit Griekenland - flapt eruit:

“Wie ben je en waar kom je vandaan? Waar is je stad [en je ouders]?”

Claudio verheugt zich dat er geletterden zijn en hoopt dat er een plek zal zijn voor hun verhalen. Zo reageert hij ook met een ander vers van Homerus, wat impliceert dat hij Caesar is:

"Een wind voerde me van Ilio en bracht me dichter bij de Cicones",

maar de volgende regel was nauwkeuriger, en niet minder Homerisch:

Daar heb ik de stad met de grond gelijk gemaakt en de mensen uitgeroeid. (…)

1. Fragment van "Aula de cortesanos", door Cristóbal de Castillejo (1490-1550). Het is een satirisch gedicht in dialoog waarin de onderwerpen van de rechtbank worden bekritiseerd en belachelijk gemaakt.

(...) Lucretius: En zo gaat het
de wereld, waar die nooit zal zijn
in dit geval verhuizen;
dat niemand meer waard is
van hoeveel hij heeft en bereikt,
zoals we zien
in duizend ruïnes die we kennen
pronken heren,
van wie we een groot pleidooi houden
omdat je gewoon geld hebt
en kracht,
en anderen die door gebrek
van deze tijdelijke goederen,
niemand mist ze
nobel en loyaal zijn;
door middel van
Dat ik mijn best doe, ook al wil ik dat niet,
voor het niet slapen op het stro,
pad of carrière vinden
om mijn sieraden te verbeteren.(...)

1. "Aan Don Francisco de Quevedo", door Luis de Góngora (1561-1627). Het is een sonnet, waarin het doel van de satire een bijzonder persoon is, de schrijver Francisco de Quevedo.

Spaanse Anacreon, er is niemand die je tegenhoudt,
dat zegt niet met veel beleefdheid,
dat aangezien je voeten treurig zijn,
dat je zachtheden van plooi zijn.

Wil je Terenciano Lope niet imiteren,
dat van Belleforte elke dag
op klompjes komische poëzie
sporen aan en galoppeert?

Met speciale zorg uw onbedwingbare trek
Ze zeggen dat ze in het Grieks willen vertalen,
niet met je ogen hebben bekeken.

Leen ze een tijdje aan mijn blinde oog,
omdat ik bepaalde luie verzen heb uitgebracht,
en je zult later elke greguesque begrijpen.

1. Fragment van “Tweede satire. Naar Arnesto. Over de slechte opvoeding van de adel”, door Gaspar Melchor de Jovellanos (1744-1811). Het is een satire waarin de gewoonten, kennis en opleiding van de edelen worden bekritiseerd en belachelijk gemaakt.

 (...) Zo is het, zo ranzig en zo onvergelijkbaar zijn afstamming,
dat hoewel gedempt en bruin haar,
Hij is niets verschuldigd aan Ponces of Guzmanes.
Je waardeert ze niet, je denkt meer dan zij,
en leef zo Zijn vingers en zijn lippen
eeltig van sigarettenrook,
index zijn van hun opvoeding. Nooit
ging van B-A ba. nooit zijn reizen
voorbij Getafe verspreidden ze zich.
Hij was daar eens om enkele ossen te zien
samen met Pacotrigo en la Caramba.
Door tekenen, dat hij terugkeerde met sterren,
overmatig dronken, en sliep in de open lucht.
Onderzoek hem. (...) niets weet.
tropen, tijdperk, geografie, geschiedenis
het zijn exotische woorden voor de armen. (…)

1. Fragment van "IJdelheid", door Voltaire (1694-1778). Het is een satire waarin een morele reflectie op ijdelheid wordt gemaakt.

Waarom een ​​bizar ongeluk?
Vertel me, arm schepsel,
Bedekt die grimmige frons je brede voorhoofd?
Wat is, vertel me, de oorzaak
Hoe uitpuilende ogen fonkelen
De woede en woede? -Het heelal
Wreken moet dus mijn verontwaardigde eer;
Voor hem word ik overwogen,
en toekomstige eeuwen
met onpartijdige rechtvaardigheid
Zie de kwaadaardigheid van mijn tegenstanders.
-Het universum, vriend, niets denkt
Hij heeft niet eens aan je gedacht, laat staan
Het nageslacht zal met jou te maken hebben.
Zorg dus voor uw zaken
Met verstandig gezond verstand, en van je leven
Profiteer van vluchtige momenten (…)

Interactieve toets om te oefenen

Volgen met:

• Verschil tussen proza ​​en vers
• Lyrisch
• esthetisch discours
• literaire karikatuur
• soorten literatuur
• soorten gedichten

Referenties

• Hutcheon, L. (1992). Ironie, satire en parodie. Een pragmatische benadering van ironie. in h. Silva (red.), Van ironie tot grotesk (173-193). Iztapalapa Metropolitan Autonome Universiteit.
• Ministerie van Onderwijs en Vorming (Spanje). (2010). Inleiding tot literaire genres: theorie en oefeningen. Technisch Algemeen Secretariaat.
• Munguía Zatarain, M. EN. en Gidi Blanchet, C. EN. (2015). Satire. In Spaans woordenboek van internationale literaire termen. Beschikbaar in: DETLI
• Rust, J. (1991). moderne literatuurconcepten. KEER.