10 voorbeelden van soorten mensenrechten

Voorbeelden / by admin / May 07, 2023

De mensenrechten zijn die neigingen of vermogens die elke persoon bezit door het simpele feit dat hij leeft, die haar waarderen en haar een waardig bestaan in de samenleving en met welzijn waardig maken verzekerd. Bijvoorbeeld: het recht om te werken.

Ze staan ook bekend als de reglement, hulpmiddelen of voorzieningen die de ik respecteer en de waardigheid van alle mensen op de planeet en die in de moderne wereld vooral gericht zijn op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Dit document werd in 1948 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (VN). Daar wordt een reeks onvervreemdbare, onvervreemdbare, niet-overdraagbare en onherroepelijke rechten erkend voor alle mensen, met als doel de erkenning van de gelijkwaardigheid en de noodzaak om rechtvaardigere samenlevingen op te bouwen.

Met het verschijnen in de wereld van factoren zoals technologie, wetenschappelijke vooruitgang of de groei van grote steden, zijn mensenrechten geweest gediversifieerd, ten dienste van nieuwe bevolkingsgroepen, zoals kinderen of adolescenten, of hedendaagse uitdagingen, zoals virtualiteit en vooruitgang in bio-ethiek.

instagram story viewer

Zie ook: soorten ethiek

Soorten classificatie

Bij het groeperen van mensenrechten in verschillende classificaties moet rekening worden gehouden met verschillende conventies, convenanten en andere juridische instrumenten. openbare internationale overeenkomst die tussen naties is ondertekend om nieuwe zorgen, gedragingen of gemarginaliseerde sociale groepen zonder rechten op te nemen specifiek, namelijk:

Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen, van 18 december 1979.
Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, van 10 december 1984.
Verdrag inzake de rechten van het kind, van 20 november 1989.
Internationaal Verdrag inzake de bescherming van de rechten van alle arbeidsmigranten en hun gezinnen, van 18 december 1990.
Internationaal Verdrag voor de bescherming van alle personen tegen gedwongen verdwijningen, van 20 december 2006.
Internationaal Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, van 13 december 2006.

Soorten mensenrechten

Volgens de VN

De eerste categorisatie die van deze rechten kan worden gevonden, zijn de soorten die door de Organisatie van de Verenigde Naties worden erkend:

Burgerlijke en politieke rechten. Zij zijn degenen die zich richten op de bescherming van individuele vrijheden en eerlijk en gelijk deelname van alle mensen aan het gemeenschapsleven, het verbieden van discriminatie van Hoe dan ook. Bijvoorbeeld: het recht om vrijelijk een sekte te kiezen, op vrijheid van denken of op gelijkheid voor de wet.
Economische, sociale en culturele rechten. Het zijn degenen die waren opgenomen in de verklaring van 1948 en waarvan de dimensie, zoals hun naam al aangeeft, geeft aan, verwijst naar de economische, sociale en culturele aspecten van de mensen in de plaats waar wonen. Bijvoorbeeld: het recht op werk, gezondheid en fatsoenlijke huisvesting.

Volgens jouw generatie

Een andere classificatie verwijst naar de chronologische volgorde waarin de rechten zijn verklaard, ook wel bekend als de generaties mensenrechten. Deze richten zich op het onderscheiden van drie groepen mensenrechten waarvan de definitie wordt toegeschreven aan de Tsjechische internationale ambtenaar Karel Vašák, in 1979. Deze generaties van rechten hangen samen met de drie fundamentele beginselen die tijdens de Franse Revolutiedie vrijheid, gelijkheid en broederschap zijn.

Veel denkers pleiten ook voor een nabijheid van wat de rechten van de vierde generatie zouden zijn, die betrekking hebben op aspecten van de digitale wereld en cyberspace, maar waarover nog geen consensus is bereikt deze.

rechten van de eerste generatie. Het zijn die welke verband houden met individuele vrijheid en de beperking van de macht van de staat over mensen, waarbij ernaar wordt gestreefd dat iedereen kan participeren egalitair en reëel in het politieke leven, in de beslissingen die van invloed zijn op hun omgeving en hun gemeenschap, en in persoonlijke relaties met anderen, in de context waarin ze uitpakken. Ze staan bekend als burgerrechten en politieke rechten en werden verankerd in de 18e en 19e eeuw.
Over politieke rechten, bijvoorbeeld: het recht om te staken, op politiek asiel in geval van vervolging of om te stemmen.
Wat de burgerrechten betreft, deze vertegenwoordigen de rechten die inherent zijn aan de persoon, dat wil zeggen de rechten die iedereen zou moeten genieten omdat hij leeft. Bijvoorbeeld: het recht op leven, vrijheid van meningsuiting of het recht op voedsel.
rechten van de tweede generatie. Het zijn die ingewijd tegen het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e. Ze proberen de gelijkheid van alle mensen in verschillende bestaanssferen tot stand te brengen. Ze staan ook bekend als economische, sociale en culturele rechten. Ze omvatten vele aspecten van het leven in de samenleving, toegang tot openbare diensten en de mogelijkheid om een opleiding te volgen of deel te nemen aan het culturele leven. Bijvoorbeeld: het recht op sociale zekerheid, fatsoenlijk werk, toegang tot cultuur.
rechten van de derde generatie. Het zijn organisaties die tegen het einde van de 20e eeuw zijn opgericht en die de solidariteit en de levenskwaliteit van mensen willen bevorderen. Ze omvatten ook nieuwe aspecten die voorheen niet in overweging werden genomen, aangezien ze het product zijn van wetenschappelijke en technologische ontwikkeling, zoals genetische manipulatie of zorg voor het milieu. Bijvoorbeeld: het recht op vrede, het recht op bescherming van persoonsgegevens, het recht op een gezond milieu.
rechten van de vierde generatie. Het zijn degenen die nog niet zijn opgericht. Juristen als Augustos Morello, Antonio Pérez Luño of David Vallespín zijn van mening dat een nieuwe generatie mensenrechten in verband met de vooruitgang in computers, het idee van een wereldwijde gemeenschap en een onderlinge verbinding die een revolutie teweeg heeft gebracht en de manier van leven en omgaan heeft veranderd. Bijvoorbeeld: het recht op digitale reputatie, digitale wil of virtuele privacy.

Andere soorten mensenrechten

Rechten van inheemse volkeren. Zij zijn degenen die de bijzonderheden, identiteiten en culturele en historische bijdragen van inheemse volkeren erkennen. Deze rechten streven naar de waardigheid van gemeenschappen die pleiten voor zelfbeschikking en respect dat hun oude gewoonten, overtuigingen en gewoonten veredelt. Bijvoorbeeld: het recht om te beslissen over hun toekomst en culturele identiteit.
Rechten van kinderen en jongeren. Zij zijn degenen die waken over het leven van kinderen. De eerste systematische verklaring van kinderrechten staat bekend als de Verklaring van Genève van 1924 ook een reeks taken en verantwoordelijkheden die op hun verzorgers vallen, maar dit protocol was niet bindend voor de Staat. Het was in 1989 toen het Verdrag inzake de Rechten van het Kind werd ondertekend, dat jongens en meisjes wettelijk beschermt, en de optionele documenten bijwerkt die daarvoor waren opgesteld. Het verdrag omvat bijvoorbeeld: het recht op onderwijs, voedsel, mening en de belangen van het kind.

Voorbeelden van soorten mensenrechten

Het recht op bescherming van het gezin en de minderjarigen is een sociaal recht.
Het recht om gekozen te worden bij een volksstemming is een recht van politieke aard.
Het recht op artistiek leven en toegang tot wetenschap is een cultureel recht.
Het recht op een naam en nationaliteit is een burgerrecht, ook erkend als het recht van het kind.
Het recht op fatsoenlijk werk, dat een onafhankelijk leven en verzekerd welzijn ondersteunt, is een economisch recht.
Het recht om deel te nemen aan de regering en om in een openbaar ambt te worden benoemd, is een politiek recht.
Het recht om onder geen enkele omstandigheid te worden gediscrimineerd, is een burgerlijk recht.
Het recht op duurzame ontwikkeling is een recht van de derde generatie.
Het recht op recreatie is een sociaal recht.
Het recht op cybervrede en computerbeveiliging wordt beschouwd als een recht van de vierde generatie.