Belang van Plato's Banket

Het is een van de meest relevante werken binnen de literatuur van het oude Griekenland en ook een absolute maatstaf voor universele literaire productie. Het draagt ​​de handtekening en het zegel van de invloedrijke en iconische Griekse filosoof Plato. Geschreven in de vierde eeuw voor Christus C., tussen de jaren 385 en 370, het thema is vandaag de dag actueel, wat het belang en natuurlijk de duurzaamheid door de eeuwen heen verklaart.

Een reeks illustere personages die de liefde bespreken

Het bestaat uit een dialoog die wordt uitgevoerd in het kader van een viering die wordt bijgewoond door enkele van de belangrijkste persoonlijkheden daarvan tijd: de dichter Agathon, Phaedrus, de toneelschrijver Aristophanes, de dokter Eryximachus, Socrates, Aristodemus, generaal Alcibiades en Pausanias.

De plaats en de motivatie van de bijeenkomst draait om Agathon sinds de prijs die de eerste tragedie van de huiseigenaar en gastheer ontving, werd gevierd.

Het centrale onderwerp van debat is liefde, zijnde Eros, de god die dat gevoel vertegenwoordigt, het personage waarop de focus wordt gelegd.

Seks, vruchtbaarheid en liefde tussen mannen waren andere onderwerpen die werden geanalyseerd met de scherpe blik van deze wijze mannen.

Terwijl ze aten, dronken, dansten en zongen, behandelden de aanwezigen het thema liefde, een debat dat later werd samengevat door Plato vanuit zijn unieke ideologie en uitgaande van de opvattingen en conclusies die Socrates, zijn grote leraar, in de ontmoeting.

Het concept van platonische liefde werd geboren en werd populair met dit werk, maar het is belangrijk om dat te vermelden De opvatting die er tegenwoordig aan wordt toegeschreven, die van een onbereikbare liefde, heeft niets te maken met de origineel...

Liefde is schoonheid en perfectie en een zaak waartoe alleen de ziel toegang heeft

Plato was van mening dat liefde de impuls is die ons aanmoedigt om eerst schoonheid te kennen en te observeren fysiek en dan gaat het vooruit naar een hoger niveau, zoals het spirituele, en dat zal culmineren in de zuivere kennis van schoonheid.

Voor hem bestond platonische liefde uit het liefhebben van de eeuwige, abstracte en perfecte vormen en ideeën, en het was niet, zoals nu, verbonden met fysieke passie.

Het aanschouwen van spirituele schoonheid, zo wordt er tijdens het banket gezegd, is iets dat toegankelijk is in een andere, hogere laag, waartoe men toegang heeft in het leven.

Wanneer de aandacht Uit de discussie over seks wordt geconcludeerd dat de seksuele daad misschien niet door liefde wordt ingegeven, in wezen omdat het een puur natuurlijke daad is, ofwel tussen mannen, tussen vrouwen, of mannen en vrouwen, als een manier om het vleselijke verlangen naar de ander te manifesteren, of als dat niet lukt, de liefde van de minnaar voor zijn geliefd.

Liefde bereiken is geluk aanraken

De exposanten op het banket bekritiseren het streven naar plezier op zich en benadrukken de noodzaak om liefde te zoeken. diep, omdat dit een universele en bijna perfecte waarde is, nauw verbonden met God, en de middelen om het te bereiken geluk.

Plezier wordt alom bekritiseerd vanwege het simpele feit dat het bemiddelend is en het wordt aangespoord om de diepte van liefde te zoeken.

Het is vermeldenswaard dat het werk ook bekend staat onder de titel The Symposium.