Belang van haar/bont (in de biologie)

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Zoogdierdieren hebben een eigenschap gemeen, afgezien van het feit dat ze borsten hebben lactatie van onze jongen, en is om haar op onze huid en in sommige te hebben holtes. Deze filamenteuze structuur die bijna uitsluitend uit keratine bestaat, is een van de adaptieve wonderen waarmee zoogdieren het grootste deel van het territorium hebben kunnen veroveren. van de planeet, dankzij de functies die het vervult, waarvan het mogelijk was om te ontcijferen: 1) het handhaven van de lichaamstemperatuur, het beschermen van het lichaam tegen de kou en het voorkomen van zweten excessief; 2) bescherming tegen zonnestralen; 3) bescherming tegen agressie van andere dieren; 4) de toegang van ectoparasieten tot de huid belemmeren; 5) vasthouden van lichaamsgeuren en feromonen voor de identificatie van individuen in een kudde en zelfs tussen soorten om onderscheid te maken tussen een potentiële partner en een roofdier; 6) visuele herkenning door kleurpatronen op de vacht; en 7) het filteren van onzuiverheden die toegang kunnen krijgen tot de meest kwetsbare delen van het lichaam, zoals de ogen en neus, of daarbuiten, zoals de longen.

Van de grotten tot Versace

Het onderscheid tussen mensen en andere primaten is een lang evolutionair proces geweest, in veel factoren bevorderd door bepaalde gewoonten, capaciteiten en vaardigheden. de ontelbare vaardigheden die we in onze steeds rechtopstaande manier van lopen als soort weten te ontwikkelen, hoofdzakelijk in die welke overeenkomen met de manieren waarop waarin we hebben voorzien, onze eigen behoeften hebben getransformeerd en bevredigd, ondanks de tegenslagen die de natuur ons zelf heeft gegeven naar boven gericht.

Een overvloedige vacht, die ons in het verleden beschermde tegen de guurheid van klimaatveranderingen en de constante agressie van een aantal insecten, temidden van de ruwheid van de grotvloeren, was hij nogal dankbaar en vanwege het geluk dat hij leed, ook onvoldoende, aangezien veel niet was wat dat onze voorouders moesten nadenken voordat ze hun natuurlijke haarbedekking begonnen aan te vullen met die gered van de andere dieren dat Ze jaagden op voedsel, ontdekten al snel de wonderen van een dergelijke strategie en leidden tot een van de oudste beroepen ter wereld, de jacht. van de mode.

Het gezegde gaat goed dat de wolf zijn haar verliest, maar niet zijn ondeugd en in die zin, hoewel mensen het overgrote deel van onze vacht hebben verloren, dankzij alle kleding die we we hebben in de loop van de millennia uitgevonden - en tot de niet zo korte cosmetische aanval ertegen - velen proberen nog steeds de voordelen van hun hulpprogramma's te behouden, alles te ontwikkelen een economische sector die varieert van ambachtelijke productie tot de modernste en meest complexe van de geïndustrialiseerde wereld, waarbij natuurlijk gebruik wordt gemaakt van het haar van dieren die elkaar ontmoeten zowel met voldoende fysieke kenmerken voor het hanteren ervan, als de mogelijkheid om het dier zelf massaal groot te brengen en zijn vacht te verkrijgen op een manier die niet representatief is voor een risico voor het dier en veel minder het offer ervan, zoals bijvoorbeeld in het geval van schapen en alpaca's, die deel uitmaken van de producten die zijn afgeleid van het haar, van een van de sectoren machtigste economische sectoren van de mensheid, evenals het weinige bont dat we nog hebben, dat betekenis geeft aan de complementaire economische sector, die van cosmetica en esthetiek, aan waarvoor er geen grenzen zijn tussen het aantal producten en variaties die we kunnen aanvragen en tegen wat we fijn haar als exclusiviteit noemen ons.

Zintuigen en boodschappen bij de haren

In recentere tijden is er ook onderzoek begonnen naar het belang van haar op communicatief niveau, met de nadruk op de ongelooflijke elektrische en chemische geleidingscapaciteit die ze bezitten, door functionele specialisaties zoals snorharen, waarvan hun hoge capaciteit en sensorische prestaties, zodat zoogdieren informatie kunnen vastleggen over hun geografische oriëntatie en zelfs de fysieke afmetingen van hun ruimtes waarin ze zich bevinden, om te kunnen berekenen of ze op een bepaalde plek kunnen passen of op hoeveel relatief korte afstand ze obstakels kunnen zijn zo zichtbaar.

harige structuren

Het haar is meestal individueel georganiseerd, het wordt geproduceerd door een soort speciale cellen van de epidermis, die een zogenaamde follikel vormen. piloso, die verantwoordelijk is voor het ontstaan ​​en de groei van het haar, er zijn echter enkele merkwaardige modificaties van de natuur die variaties op dit ontwerp mogelijk maken, van de productie van volledig steil en kort haar tot volumineuze vachten met dichte krullen, zowel bij mensen als bij andere zoogdieren, er zitten haren in verschillende delen van het lichaam en met verschillende presentaties, afhankelijk van de functies die ze moeten vervullen; er zijn echter veel complexere structuren kunnen evolueren van deze aandoening, die aanleiding geeft tot superproducties van keratine in vormen die zo imposant en resistent zijn als de hoorns van sommige zoogdieren, zoals die van de neushoorns, die juist met uitsterven worden bedreigd vanwege de ongerechtvaardigde menselijke ambitie om dat eigenaardige gigantische "haar" te bezitten dat deze prachtige dieren schijnen op zijn voorhoofd.

Referenties

Godoy, M. R. (J/A). een verhaal over haar. Tijdschrift Hoe zie je? UNAM, Mexico.

Goudberg, P. (1953). De leerlooierij en het economische belang ervan voor het land (Proefschrift. Universiteit van Buenos Aires. Economisch Instituut). Argentinië.

Hickman, C. et al. (1998) Integrale principes van zoölogie. 11e druk Madrid, Spanje. McGraw-Hill Interamericana.