Belang van functies

Een kenmerk is een eigenschap die deel uitmaakt van een ding, een persoon of een soort fenomeen. In deze context kan duidelijk worden opgemerkt dat het belang ervan ligt in het feit dat het ons helpt om ons te onderscheiden en op te vallen, evenals om gelijkheden te onderscheiden.

De filosofie en de psychologie het begrip kenmerk hebben behandeld bij de analyse van kennisprocessen. Een ding wordt gevormd door zijn essentie en door een reeks attributen of toevalligheden, dat wil zeggen door enkele kenmerken. De som van ze allemaal is echter niet gelijk aan hun essentie. Laten we aan hem denken mensHij heeft een hele reeks elementen die hem definiëren, maar hij kan er enkele missen en een individu blijven.

Er zijn hoofd- en nevenkenmerken. De eerste zijn essentieel om iets te weten en de secundaire hebben niet dezelfde relevantie. Om deze reden heeft de traditionele filosofie onderscheid gemaakt tussen het wezenlijke en het toevallige.

Het onderscheiden van de kenmerken van mensen

Een realiteit kennen betekent onderscheid maken tussen de essentiële aspecten en de niet-essentiële aspecten. Om een ​​analyse uit te voeren, is het heel gebruikelijk om een ​​classificatie uit te voeren. Een goed voorbeeld is de classificatie van

levende wezens, waarin individuen geleidelijk worden beschreven van hun algemene kenmerken tot de meest specifieke en bijzondere.

In alledaagse taal moeten we beschrijven wat ons omringt. Hiervoor is het nodig om woorden te gebruiken die verwijzen naar bepaalde kenmerken van wat we beschrijven.

Een hulpmiddel in wetenschap en literatuur

Wetenschappelijke analyse moet rigoureus zijn, dus het is noodzakelijk om een ​​studie uit te voeren van de verschijnselen en dus van alle kenmerken of eigenschappen die zich manifesteren.

De literatuur legt uit, beschrijft en vertelt verhalen, waarbij het gebruik van kenmerken essentieel is om te vertellen hoe de personages of situaties zijn.

Wanneer we nadenken over de kenmerken van een evenement, moeten we met verschillende overwegingen rekening houden. Deze kunnen objectief of subjectief zijn. Het is ook mogelijk om van verschillende gradaties in dezelfde eigenschap te spreken (iets kan saai, heel saai of enorm saai zijn). De woorden, voornamelijk de bijvoeglijke naamwoorden, bepalen hoe de kenmerken zijn die we gebruiken bij het communiceren.

De twee fundamentele punten

Het begrip kenmerk kent twee assen: gelijkheid en verschil. Als we naar iets uniforms kijken (denk aan een enorme woestijn), dan zijn de eigenschappen echt beperkt, dus eigenlijk kan er over alles gesproken worden wat met zand te maken heeft. Aan de andere kant, bij het overwegen van een oerwoudlandschap, vermenigvuldigen de kenmerken die verschijnen. De conclusie ligt voor de hand: wat hetzelfde of vergelijkbaar is, vermindert het aantal kenmerken en wat kwantitatief verschillend is, vergroot het gebruik van kwaliteiten, eigenschappen of kenmerken.

Foto: iStock-sanjeri