Het belang van taalkundige diversiteit

De diversiteit Taalkunde weerspiegelt de cultuur van de volkeren die deel uitmaken van een geopolitiek afgebakend territorium, te waarderen en te classificeren als een van de meest representatieve aspecten, en begeleidt op deze manier zijn staat bij gevallen van overheersende talen en de mogelijkheid van aanvallen politici die proberen hun aanwezigheid te verminderen, waarbij ze zich in het bijzonder richten op inheemse volkeren die het slachtoffer zijn geworden van bloedbaden gedurende hun hele leven geschiedenis. Het behoud van de minst gesproken talen is een element van onschatbare waarde om te voorkomen dat ze uitsterven, wat wordt veroordeeld als dode taal. Met betrekking tot de Latijns-Amerikaanse wereld meldt Mexico ongeveer 250 taalvarianten, gevolgd door Brazilië 180, en dan verschijnen Colombia en Peru hieronder, elk rond de 80, volgens gegevens verkregen door de Zomer Instituut voor Linguïstiek.

De taalkundige verscheidenheid Het bestaat, eenvoudig gezegd, uit het schatten van het aantal verschillende talen dat in een bepaald gebied wordt gesproken. In tegenstelling tot wat er in de oudheid gebeurde, is het in de moderne wereld mogelijk om een ​​gemarkeerde te herkennen

diversiteit aan talen als gevolg van twee belangrijke verschijnselen. Enerzijds de koloniale invloed van verschillende Europese mogendheden gedurende de 19e eeuw (vooral Engeland en Frankrijk) en de culturele en politieke gevolgen van de dominante naties van de 20e eeuw (de Verenigde Staten, China en de voormalige Sovjet-Unie) hebben geleid tot de verspreiding van hun respectieve talen in buurlanden of ver. Anderzijds hebben de groeiende migratiestromen en het grotere aantal internationale reizen geleid tot culturele diffusie en daarmee tot een groei van taalkundige diversiteit.

Als gevolg van deze variabelen is de verdeling van de talen Het is zeer divers, afhankelijk van de continenten. Dus hoewel het Europese continent minder dan 5% van de talen in de wereld omvat, zijn deze talen dat wel gesproken door de meeste aardbewoners, als moedertaal of als tweede taal taal. Evenzo zijn er van de zes officiële talen van de Verenigde Naties vier afkomstig uit Europa (Engels, Frans, Spaans en Russisch). Als een voor de hand liggende tegenhanger, de naties van de planeet met grotere taaldiversiteit Ze bevinden zich buiten dat continent, aangezien het Papoea-Nieuw-Guinea (Oceanië), Indonesië (Azië), Nigeria (Afrika) en India (Azië) zijn. Het is de moeite waard om te erkennen dat bijna 95% van de inhoud van internetten ze worden verspreid in slechts twaalf talen van de ongeveer 7000 die er tegenwoordig in de wereld zijn.

Deze grote complexiteit maakt het moeilijk om er een objectieve analyse van te maken taalkundige verscheidenheid van een natie. Onder de parameters die worden voorgesteld om deze variabele tussen verschillende geografische gebieden te kunnen vergelijken, zijn de zogenaamde greenberg-index, wat een indicator is van de waarschijnlijkheid dat twee inwoners van dezelfde natie worden gekenmerkt door verschillende moedertalen. De index schommelt tussen nul (totale homogeniteit van de taal van een bevolking) en één (maximale diversiteit aan talen voor een gebied). Dus hoewel de taaldiversiteit van India, met 12 officiële talen en honderden kleinere talen, bijna één is, ligt dit niveau in de meeste Europese landen dicht bij nul.

Zonder twijfel, het belang van taaldiversiteit woont in de behoud culturele, historische en etnologische van de verschillende volkeren van de wereld.

Bijgewerkt in februari 2022