Belang van natuurwetenschappen

De natuurwetenschappen zijn een reeks wetenschappelijke disciplines die natuurlijke fenomenen bestuderen, door middel van hun chemische, fysische en biologische eigenschappen het observeren, experimenteren, meten en analyseren van gegevens, gericht op het begrijpen van de wetten die de processen van de natuur en het heelal beheersen vol. Ze zijn de bron van de meest essentiële kennis die de uitbreiding van het menselijk bewustzijn en zijn eigen technocratische evolutie mogelijk heeft gemaakt, vanaf de eerste dissertaties en vragen die de mens in het verleden heeft gemaakt, waarbij steeds diepere gedachten de revue passeren, zodat uiteindelijk al zijn filosofie plaats gemaakt voor de ontwikkeling van een gedisciplineerd methodologisch model, bekend als de wetenschappelijke methode, waarmee steeds betere resultaten uit steeds betere vragen.

De bekendste tak is ongetwijfeld de biologie, als onderdeel van de studie van iedereen wezens die de planeet bewonen, en met een groot aantal disciplines die daaruit voortkomen, van de

plantkunde naar hulpwetenschappen van de geneesmiddel, als onderdeel van de studie van de micro-organismen en ziekteverwekkers. Het wordt ook beschouwd als onderdeel van de Natuurwetenschappen aan de studie van de Natuurkunde en scheikunde, zoals analyse van de componenten van zowel de planeet als de universum zelf, analyseert de verschillende verschijnselen die optreden en dient als hulpwetenschap voor een groot aantal disciplines en takken die op elkaar inwerken en deel uitmaken van het vakgebied. Deze voorbeelden laten zien waarom ze worden beschouwd als wetenschappen kruisen, omdat vanuit een discipline principes op elkaar kunnen inwerken en nieuwe kunnen ontstaan vakgebieden, met disciplines als Biochemie, Geofysica golf Oceanografie, onder andere.

Wetenschappelijk redeneren en ontwikkelen

Dankzij onderzoek in deze disciplines worden dagelijks belangrijke nieuwe ontwikkelingen bereikt op gebieden als technologie, geneeskunde, energieproductie en het begrijpen van de biologische processen die plaatsvinden in levende organismen en in ecosystemen, dus de nieuwsgierigheid en creativiteit van wetenschappers, samen met de technologische vooruitgang door middel van engineering, ons in staat zullen stellen nieuwe dingen te ontdekken over de wereld om ons heen en over onszelf, waardoor we een positieve impact op de samenleving genereren en meer worden dan Het is noodzakelijk onderzoeksprocessen in de natuurwetenschappen te blijven stimuleren en ondersteunen om deze bijdragen aan de ontwikkeling van de mensheid en het behoud van de planeet.

De natuurwetenschappen hebben de ontwikkeling mogelijk gemaakt van medische technologieën die de levenskwaliteit van de bevolking hebben verbeterd. Biotechnologie, genomische geneeskunde en nanotechnologie toegepast op de geneeskunde zijn enkele van de gebieden die de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt. de laatste jaren, terwijl op het gebied van de fysica de ontwikkeling van kernenergie en technologie van materialen de stukken zijn geweest fundamenteel voor de ontwikkeling van de industrie en de creatie van nieuwe materialen en zelfs van de elektronische apparaten die tegenwoordig in de dagelijks leven.

Aan de andere kant is chemie de sleutel geweest tot de ontwikkeling van de farmaceutische industrie, de creatie van synthetische materialen en de productie van energie door middel van processen kunstmatig gecontroleerd en waarop een groeiende belangstelling bestaat voor de ontwikkeling van de nodige oplossingen die het mogelijk maken de gevolgen van de impact om te keren negatief dat de industrialisatie heeft veroorzaakt op het milieu, dus dit wordt een studie- en werkgebied met een lange toekomst voor de boeg en een grote vraag naar mensen eraan gewijd.

Op dezelfde manier is het absoluut noodzakelijk om de studie van de fundamentele kennis van deze gebieden vanaf de vroegste kinderjaren te bevorderen, om te kunnen trainen in de nieuwe generaties een groeiend gevoel van empathie voor de natuur en een analytische mentaliteit met een breder oplossend vermogen voor milieuproblemen die moeten overeenkomst.

De oorsprong van het probleem

De eerste Griekse filosofen vroegen zich af wat is fysiekd.w.z. de natuur. Ze begrepen dat het een geordend geheel is en dat het wordt beheerst door onveranderlijke wetten en principes. Voor de oude filosofen kon de totaliteit van wat bestaat niet worden verklaard door middel van mythologische verhalen, maar was het noodzakelijk om de totaliteit vanuit een rationeel oogpunt te begrijpen. Ze begrepen dat de oorzaak van de regen niet kon afhangen van de regengod en dat de bevingen van de aarde niet konden worden verklaard door een uitbarsting van een godheid. Omdat de fysis als een geheel werd opgevat, ontstonden de verschillende wetenschappelijke disciplines over de natuur.

De astronomie bestudeert de onmetelijkheid van het universum en de wetten die het beheersen. De coördinaten van ruimte en tijd en de energietransformaties die daarin plaatsvinden, worden bestudeerd in de natuurkunde.

Het begrip van materie en zijn eigenschappen wordt bestudeerd in de chemie. Alle fenomenen die verband houden met het leven zijn geïntegreerd in een of andere biologische discipline, zoals botanie of zoölogie. Alles wat met de aarde te maken heeft, is geïntegreerd in een of andere tak van de geologie.

Door deze algemene takken van de natuurwetenschappen ontstaan ​​meer specifieke disciplines. Evenzo worden gecombineerde takken gevormd, zoals astrofysica, biochemie of wetenschap. biotechnologie.

Ze zijn allemaal gebaseerd op de wetenschappelijke methode.

Hoewel elke specifieke natuurwetenschap een gedefinieerde inhoud heeft, gebruiken ze allemaal de wetenschappelijke methode. Op een zeer vereenvoudigde manier is het een rigoureuze en experimentele procedure die is gebaseerd op de volgende secties: observatie van de feiten, formulering van een verklarende hypothese die verband houdt met de beschreven feiten, de hypothese experimenteel contrasteren en ten slotte de uitwerking van een wetenschappelijke wet.

De combinatie van verschillende wetten binnen een gebied vormt een wetenschappelijke theorie.

Een reflectie op het klassieke onderscheid tussen natuurwetenschappen en sociale wetenschappen

Net zoals het begrip natuur onbegrijpelijk is en een zekere onderverdeling behoeft, is het begrip wetenschap te algemeen en onnauwkeurig. Het onderscheid tussen sociaal en natuurlijk is geldig vanuit een classificatiestandpunt, maar moet niet worden geïnterpreteerd als twee volledig gescheiden domeinen. In feite draaien de natuur- en sociale wetenschappen om de mens.

Als we aan een arts denken, hebben we te maken met een gezondheidsspecialist en zijn beslissingen hebben invloed op individuen en de samenleving als geheel. De studies van een geoloog maken het mogelijk om menselijke nederzettingen te vestigen en leven in de samenleving.

Een wetenschappelijke verhandeling is geschreven met grammaticale regels, die zijn geïntegreerd in een humanistische discipline, de filologie, Deze eenvoudige voorbeelden herinneren ons eraan dat het klassieke onderscheid tussen wetenschap en letteren een loutere betekenis heeft oriënterend.

Referenties

Aduriz Bravo, A. (2005). Een inleiding tot de aard van de wetenschap: epistemologie in het onderwijzen van natuurwetenschappen. Buenos Aires: Economisch Cultuurfonds, 2005.

Asensi-Artiga, V., & Parra-Pujante, A. (2002). De wetenschappelijke methode en de nieuwe wetenschapsfilosofie. In Annalen van Documentatie (Vol. 5, p. 9-19). Faculteit Communicatie en Documentatie en Publicatiedienst van de Universiteit van Murcia.

Sanchez, een. C., & Gomez, R. R. (2013). Het doceren van natuurwetenschappen voor het ontwikkelen van wetenschappelijke vaardigheden. Amazonia onderzoekt, 2(3), 30-53.

Serway, R. A., & Jewett, J. W. (2009). Natuurkunde voor wetenschap en techniek met moderne natuurkunde. Cengage Learning-uitgevers.