Belang van postmoderniteit

De filosofische en culturele benaderingen van de postmoderniteit stellen ons in staat de visie van de wereld van veel individuen te begrijpen. Er zijn bepaalde manieren van denken, leven en creëren die het logische gevolg zijn van deze historische fase.

Sommige van de begin generaals van deze intellectuele en culturele stroming zouden kunnen zijn: er zijn geen absolute waarheden en alles is relatief, we moeten op onze hoede zijn voor elke utopische of religie met beloften van bevrijding, overdreven vertrouwen in de menselijke rede is een valse illusie en het idee van onbeperkte vooruitgang van de mensheid is een fantasieproduct van onze wensen.

Deze mentale schema's en soortgelijke schema's zijn echt postmodern en drukken allemaal een afwijzing van elk voorstel, of het nu politiek, cultureel of religieus is, dat streeft naar de emancipatie van het zijn menselijk

Op een vereenvoudigde manier kan worden gesteld dat de postmoderne mens afstand neemt van God en op de rede vertrouwt, adopteert individualistische posities om zichzelf te situeren in de wereld om hem heen en hij raakt gedesoriënteerd in het licht van de veelheid aan stromingen en ideeën.

Voor de goeroes van de postmoderniteit hebben de modellen uit het verleden hun mislukking bewezen

Na de Tweede Wereldoorlog werd de mensheid als geheel geconfronteerd met een algemene teleurstelling. Met andere woorden, geen enkel religieus ideaal of beginsel had gediend om de dood van miljoenen mensen te voorkomen.

Als gevolg van dit collectieve falen beweren postmodernisten dat het enige wat we kunnen doen als individuen is om ons persoonlijke "kleine verhaal" te creëren en elk "groot verhaal" te vergeten (communisme, kapitalisme, Christendom of een ander mondiaal wereldbeeld).

Multipliciteit, multiculturalisme en tegencultuur

Voor postmodernisten is er geen vast pad voor de mensheid, maar zijn er net zoveel paden als individuele en collectieve perspectieven. Dit houdt in dat in plaats van te geloven in een algemeen dogma dat de werkelijkheid als geheel verklaart (bijvoorbeeld religieuze of politieke overtuigingen), de mens hij wordt geconfronteerd met een complexe en diverse wereld die hem in staat stelt een meervoudig bestaan ​​te creëren waarin alles kan.

Multiculturalisme is een ander gevolg van de postmoderniteit. In veel academische en sociale kringen heeft het idee gezegevierd dat alle overtuigingen en culturen dezelfde geldigheid hebben en, daarom heeft het geen zin om een ​​beroep te doen op universele waarden of op een hegemonisch cultureel model dat zou moeten worden opgelegd de rest.

Tussen de jaren vijftig en zeventig ontstonden zeer diverse tegenculturele stromingen: hippies, beatniks, punks, undergroundcultuur, enz. Op de een of andere manier drukken ze allemaal iets gemeenschappelijks uit: de moderne wereld geïnspireerd door de idealen van Illustratie het is dood en we moeten nieuwe alternatieven bouwen.

Afbeelding. Fotolia. nuvolanevicata