Belang van moraliteit

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Als een inherente behoefte aan de eigen groei van samenlevingen om het gedrag van hun verschillende karakters te moeten beheersen, komt moraliteit naar voren als de eerste hulpbron, vóór de aanpassing van de meest geavanceerde wetten en gerechtelijke mechanismen, met een meer op preventie gericht karakter, maar ook met een bestraffend karakter om manier om aan de volgende premissen te voldoen: 1) het vaststellen van algemene gedragspatronen die de grootst mogelijke integriteit van alle leden van de gemeenschap; 2) een onderscheidingscriterium geleid door logica over wat acceptabel kan zijn of niet; 3) de toereikendheid van de normen waaraan moet worden voldaan op basis van geslacht, leeftijdscategorie en levensfase; en 4) de basis bieden voor sancties in overeenstemming met de mate en regel die is overtreden om, door middel van voorbeeldige straffen, de bevordering van correct gedrag te garanderen. Moraliteit is wat mensen in staat stelt onderscheid te maken tussen goed en kwaad, de wet te respecteren en anderen een respectvolle en waardige behandeling te geven, op het niveau van

Samenlevingen hebben zich historisch gezien aangepast en ontwikkeld samen met het genereren van impliciete structuren die het gedrag van hun burgers bepalen, het implementeren van verschillende normen volgens de verschillende contexten voor de patronen van sociaal gedrag, waarmee een primair controlemodel wordt veroordeeld die vaststelt wat wel of niet kan worden geaccepteerd in een specifieke gemeenschap, zijnde deze reeks normen die we kennen als moreel en waarvan de variatie zo breed kan zijn als de culturele vormen zelf, aangezien zowel moraliteit als cultuur zo nauw met elkaar verbonden zijn dat de eerste permanent wordt gemodelleerd door de seconde.

Nu worden mensen niet geboren met deze of gene moraliteit, maar het wordt gevormd en gemodelleerd in relatie tot het aanleren van waarden en de modellen die we observeren in onze directe omgeving, eerst thuis, via ouders en de rest van het gezin, en daarna op school, in interactie met leeftijdsgenoten en leraren. Hoewel er verschillende manieren zijn om in een bepaalde situatie te reageren of zich te gedragen, is dat mensen in de eerste plaats vrij zijn In die zin zal het de moraliteit zijn die we hooghouden, het product van leren en ervaring, die ons leidt naar wat goed of fout is.

Douane voor een goed leven

Het aanvallen van een gedeelde morele waarde of norm in een samenleving leidt, afhankelijk van de ernst van het misdrijf en de gevolgen ervan, tot situaties die kunnen variëren van de eenvoudigste vorm van verwerping samenleving, het genereren van roddels en de discriminatie van de vermiste persoon binnen de meest moreel open samenlevingen, tot de zwaarste straf met het opleggen van de doodstraf, in die samenlevingen waar het handhaven en opleggen van morele normen zo rigide is en gehoorzaam aan de meest orthodoxe principes van een extremisme, meestal religieus en dogmatisch dat de overhand heeft boven de noodzaak om een ​​eerlijker en onpartijdiger wettelijk kader op te bouwen, een situatie die op zichzelf ook moreel twijfelachtig blijkt te zijn door de andere culturele vormen van de wereld.

Ongeacht de extreme starheid in de moraal van sommige volkeren, in het algemeen deze basis van gedragsnormen die beginnen te zijn vanaf de geboorte zelf meegedeeld, dienen als modelleerders van het gedragspatroon van de leden van dezelfde gemeenschap, via hen de gemeenschappelijke overeenkomst tot stand brengen van coëxistentie voor de ontwikkeling van een leven dat integraal naar het goede wordt geleid live.

respect doet deugd

Er is een enkele onveranderlijke gemeenschappelijke factor voor alle morele normen van menselijke samenlevingen, een kwaliteit die het tot de meest universele van alle waarden maakt: respect. Zowel als een vereiste voor morele naleving, als een persoonlijk attribuut waarmee je jegens jezelf en de omgeving moet gedragen, blijft respect voor de kwaliteit ervan onvermijdelijk. waardig zijn, de sleutel zijn die de deuren opent naar acceptatie en delen tussen verschillende moraal en de continuïteit van gedrag in de loop van de tijd handhaaft gedeeld.

Grensverschillen

Moraliteit beïnvloedt in meer of mindere mate ook de latere ontwikkeling van ethiek, die als basis dient voor correct gedrag, plus andere factoren. al afgeleid van de juridische argumenten waarbij de wetten van elke natie en die welke wereldwijd zijn vastgelegd tussen de overeenkomsten worden gecombineerd politici van de mensheid, zijn degenen die de protocollen van professioneel gedrag ondersteunen en definiëren volgens de kenmerken van elk gebied van de menselijke ontwikkeling, dus ondanks het feit dat een feit in een bepaalde regio moreel aanvaardbaar kan zijn, kan het op zijn beurt ethisch twijfelachtig zijn, en verdient zelfs zijn criminaliteit, en vereist een echt transdisciplinaire evaluatie om de juiste grenzen vast te stellen in genoemde procedure.

Het meest voorkomende voorbeeld van een dergelijke situatie doet zich vaak voor op het gebied van geneeskunde, waar de voorouderlijke gewoonten waaruit traditionele praktijken voortkomen Ze maken ze onderdeel van de moraliteit van veel volkeren, een feit dat ze, zelfs als ze als kennisbasis voor de ontwikkeling van de moderne geneeskunde hebben gediend, ze niet tegelijkertijd volledig kunnen handhaven. marge van beroepsethische overwegingen als het gaat om het waarborgen van het recht op leven en de bescherming ervan, om welke reden gebruiken en wetten gecombineerd moeten worden, zowel voor de behoud van voorouderlijke kennis en praktijken, evenals voor de correcte toepassing ervan door degenen die hun continuïteit veronderstellen, gebaseerd op wat is vastgesteld door de moraliteit van hun steden.

Justitie, het belangrijkste slachtoffer van dubbele standaarden

Een ander tegendeel van moraliteit is de in de volksmond genoemde dubbele standaard, een concept dat verwijst naar een frequent gedrag van mensen en instellingen in onze samenleving en die bestaat uit het ondersteunen of verdedigen van twee tegengestelde ideeën of standpunten daarover vraag. Een overtuigend voorbeeld in deze zin, en zo vaak te zien in onze samenleving, is de politicus die corruptie ter discussie stelt en publiekelijk de eerlijkheid terwijl het in de privésfeer valse overeenkomsten sluit en geschenken aanneemt. De praktijk van dubbele standaarden is net zo twijfelachtig als het doen van kwaad, en verdient ook veroordeling, maar het gebruik ervan is op alle niveaus heel gebruikelijk.

Dubbele standaarden beschadigen de vertrouwen en het respect van anderen, en niet te vergeten het negatieve effect dat het heeft met betrekking tot de onpartijdigheid waarmee het altijd wordt aanbevolen om te handelen; dubbele standaarden zullen nooit eerlijk zijn en zullen onvermijdelijk geschonden worden gerechtigheid, dat algemeen belang dat als maximum voorstelt om iedereen te geven wat hem toekomt...

Referenties

Durkheim, E. (2002). morele opvoeding. Morata-edities.

Lederach, J. Q. (2008). morele verbeelding. Redactie norm.

Nietzsche, F. (1974). De genealogie van moraliteit (Vol. 356). NoBooks-redactie.

Scheller, M. (1927). Wrok in de moraal (Vol. 17). Westers tijdschrift.