Belang van het idee van leven na de dood

Wetenschappelijke kennis is de hoogste uitdrukking van menselijke kennis. Geleerden hebben zeer belangrijke stappen gezet om de wetten te begrijpen die het universum beheersen, om de raadsels van de hersenen te ontcijferen of in relatie tot subatomaire structuren. Ondanks al deze vorderingen is er een mysterie dat verborgen blijft en waarvoor we geen antwoord hebben, alleen enkele overtuigingen en enkele persoonlijke getuigenissen die niet altijd betrouwbaar zijn.

We hebben het over een vraag zo oud als de mensheid zelf: is er leven na de dood?

De grote vraag die niemand kan beantwoorden

Voor een gelovige met religieuze overtuigingen ligt het antwoord voor de hand: het aardse leven is een periode van ons bestaan ​​en als we erin slagen om onze ziel te redden als het einde van de wereld komt, hebben we de goddelijke belofte van opstanding. In strikte zin is het niet "terugkeren naar het leven", maar eerder zullen degenen die sterven in de genade van God het eeuwige leven genieten.

van een perspectief

puur biologisch, mens en al levende wezens ze ondergaan hetzelfde proces: de dood van een organisme betekent het einde van al het leven.

De kwestie van het leven na de dood is ook vanuit een ander perspectief benaderd. Zo zijn er mensen die beweren hun echte dood te hebben ervaren en daarna weer tot leven zijn gekomen.

De getuigenissen die bekend zijn, zijn schokkend en diep treffend. Over hen zijn er twee tegengestelde versies:

1) de ervaring van het terugkeren uit het hiernamaals geeft aan dat het aardse leven sindsdien geen begin en geen einde heeft het mysterieuze licht dat in deze verschijnselen wordt waargenomen, wordt geïnterpreteerd als de overgang naar een andere levensvorm En

2) de visie van een stralend wit licht vergezeld van een diepe innerlijke vrede is een staat van bewustzijn die verband houdt met het ontbreken van zuurstof in de hersenen.

vele levens

in bepaalde tradities religieus wordt bevestigd dat ons aardse leven deel uitmaakt van een complexer proces.

Volgens de boeddhistische traditie heeft de menselijke ziel door de verschillende dimensies van het universum gereisd. Dit fenomeen wordt verklaard door het wiel van Samsara. Het bestaat in wezen uit het volgende mechanisme: de ziel van een levend wezen is onderworpen aan een permanent reïncarnatieproces waarin de geest hunkert naar perfectie.

De bestemming van elk individu naar de nieuwe vorm van bestaan ​​hangt af van zijn dharma en zijn karma, dat wil zeggen, van de goede daden die hij heeft verricht en de gevolgen van die daden.

Deze herhalingscyclus is aanwezig in het boeddhisme, maar ook in het brahmanisme, het platonisme of het orfisme.

Afbeeldingen: Fotolia. Hellenen, Pakorn