Belang van abiotische factoren

Er zijn een groot aantal absoluut noodzakelijke elementen, substanties en omstandigheden waarvan het leven afhangt, voor dit type eisen worden abiotische factoren genoemd, omdat het niet om levende organismen gaat, maar om de betrokken actoren op hen en dat kan op zijn beurt onafhankelijk van de eerste worden gehandhaafd, terwijl de omgekeerde vergelijking het zou onmogelijk zijn. Onder de meest essentiële abiotische factoren moeten worden beschouwd: 1) de directe hoofdrolspelers van de verschillende biogeochemische cycli; 2) klimatologische verschijnselen zoals temperatuur; en 3) milieufactoren, zowel op grote als op kleine schaal, zoals licht. Zo zijn bijvoorbeeld water, licht, lucht en/of minerale zouten essentieel in ons milieu; en het is dat zonder deze factoren het leven zich niet zou kunnen ontwikkelen op onze planeet, omdat dankzij hen de cellen van ons lichaam en de rest van de levende wezens, kan toenemen en overleven.

Het is paradoxaal dat dit soort factoren essentieel zijn voor het leven, aangezien de waarheid is dat ze allemaal inert zijn, ze hebben geen leven op zichzelf. Echter, zonder hen, de

biotische factoren Ook zij konden niet overleven. Als we bijvoorbeeld naar water kijken en letten op het feit dat het menselijk lichaam van de mens Het heeft 65% ervan, we zullen de relevantie ervan begrijpen. Water is ook het ideale medium om voedingsstoffen door te geven en de synthese van verbindingen mogelijk te maken. Zonder dat zouden de eenvoudigste vitale functies niet kunnen worden uitgevoerd, dus zouden we sterven. Het is dus minder merkwaardig dat iemand langer zonder eten kan dan zonder drinken. Het is waar dat veel organismen zijn ontworpen om lang mee te gaan zonder water in te nemen. Organismen leefden in extreme situaties waarin deze factor niet overvloedig aanwezig is. Toch hebben alle levende organismen het in meer of mindere mate nodig.

Licht is een andere essentiële abiotische factor voor het leven. Laten we eens nadenken over de plantenwereld; en het is dat zonder haar, de fotosynthese kon niet. Zonder deze fotosynthese zouden de planten afsterven en daarom zou de voedselketen volledig worden aangetast en zelfs het leven van alle levende wezens op de planeet beëindigen. Simplistisch gezien, aangezien lucht vele andere functies en verbindingen heeft, zouden we niet kunnen leven zonder de zuurstof erin. De meeste levende wezens hebben zuurstof nodig om te overleven. Bij het inademen stoten we koolstofdioxide uit dat door de planten wordt opgenomen om de reeds genoemde fotosynthese uit te voeren. Op hun beurt minerale zouten, een abiotische factor waar we ook niet zonder zouden kunnen. De verschillende minerale zouten regelen een oneindig aantal bepalende aspecten in levende organismen. Zo kunnen we dankzij hen aspecten als enzymsystemen reguleren of zelfs de bloedstolling beheersen.

Al deze overwegingen kunnen worden aangenomen door middel van specifieke studies binnen een specifiek ecologisch segment, zoals bijvoorbeeld een bepaald gewas, of als onderdeel van de essentiële aspecten waarvan de hele biologische diversiteit van de planeet afhangt, voor het doen van voorspellingen of het analyseren van fenomenen die rechtstreeks verband houden met de verschillende momenten in de geschiedenis van de leven.

Wanneer het externe wel invloed heeft

De overleving van een organisme hangt niet alleen af ​​van zijn eigen organische omstandigheden, maar deze op fysiologisch niveau strikt uit een groot aantal externe variabelen bepaald door de beschikbaarheid, zowel in kwaliteit als kwantiteit, van de benodigde middelen tot hun tevredenheid, onder hen zowel de moleculaire componenten vinden, zoals water en zuurstof, zonder welke de rest van metabolische activiteiten zouden niet mogelijk zijn, zoals de specifieke temperatuur- en lichtomstandigheden waaraan elke soort is aangepast bijzonder.

De evolutionaire processen van elk van de soorten ontwikkelden zich in deze zin volgens de kansen die ze hadden om van deze factoren te profiteren, zonder Dit fenomeen deed zich echter geleidelijk en proportioneel voor om het noodzakelijke evenwicht zowel tussen soorten als tussen soorten mogelijk te maken. en de bestaande abiotische factoren, waardoor ecosystemen ontstaan ​​als een echt zelfvoorzienend en duurzaam model van leven in de loop van de tijd, waarmee het voortbestaan ​​van alle soorten garanderen, onder een dynamiek die ondanks dit alles een zo efficiënt mogelijk beheer van de hulpbronnen mogelijk maakt aards geluk zijn er ook natuurlijke verstorende factoren, zodat ze in een oogwenk het hele gevestigde evenwicht kunnen verwoesten, de meest voorkomende en frequente klimatologische factoren zoals grote overstromingen, orkanen, aardbevingen en branden, maar dergelijk welzijn lijkt een besmettelijke eigenschap te zijn, aangezien in meer of In minder tijd kunnen de ecosystemen die door deze fenomenen worden beïnvloed, zich geleidelijk herstellen als gevolg van het herbalanceren dat wordt gestimuleerd door abiotische factoren. omgeving op grotere schaal.

Leven op levenloze materie

Vanwege de directe link tussen levende wezens en abiotische factoren, wordt het beschouwd als een van de activiteiten die worden uitgevoerd voor het eigen levensonderhoud van de De mensheid groeit, dus ze zijn het belangrijkste punt geworden dat zelfs de optimalisatie mogelijk maakt van de middelen die nodig zijn voor de oprichting van functies zoals landbouw en fokken van de soorten die ons zowel als voedsel dienen als voor minder relevante doeleinden zoals bloemstukken op dadels speciale aanbiedingen.

Aan de andere kant is het onder de abiotische factoren ook mogelijk geweest om een ​​grote bron van natuurlijke hulpbronnen te verkrijgen die voornamelijk de vooruitgang ondersteunen technologie, een essentiële bron van elementen worden waarop het economische systeem van naties wordt ondersteund, afhankelijk van de mate van gebruik dat elk van hen vaststelt en afhankelijk van de hoeveelheid en manieren waarop ze de genoemde middelen binnen hun eigen middelen kunnen verkrijgen gebieden.

De kwetsbare veranderingen in het milieu

Zoals moet worden aangenomen, leidt dit tot de bestaande afhankelijkheid tussen levende wezens en de specifieke abiotische factoren van hun eigen omgeving de kwetsbaarheid voor de veranderingen die deze kunnen hebben, waardoor de soort in verschillende mate wordt onderworpen, omdat sommige misschien resistenter zijn dan andere, tot catastrofale gevolgen die er in veel gevallen in slagen om zelfs de minste soorten rechtstreeks naar hun uitsterven te leiden. bevoordeeld.

Gezien dit fenomeen worden de verstoringen veroorzaakt door abiotische factoren op grote schaal op de hele planeet, als gevolg van menselijk handelen en de daaropvolgende klimaatverandering, een bron van bedreiging voor het leven op aarde worden, waardoor onder de reacties van onmiddellijke acties de heersende behoefte ontstaat bestuderen en beheersen van elk van deze factoren, om op specifieke gebieden regelgevende maatregelen te kunnen vaststellen die het mogelijk maken om de storingen veroorzaakt.

Referenties

Aldag, J. G. (2011). Invloed van abiotische factoren op vroege herbegroeiing na hydroseeding van steenkoolafval. Ecosystemen, 20(2-3).

Lehninger, A. (1977). Biochemie. 2e editie. Havana-stad, Cuba. Redactie Mensen en Onderwijs.

Matthews, C. et al. (2005). Biochemie. 3e editie. Madrid, Spanje. Pearson-Addison Wesley.

Sangüesa-Barreda, G., et al. (2015). De rol van biotische factoren en droogtes bij het verval van bossen: bijdragen van dendro-ecologie. Ecosystemen, 24(2), 15-23.

Villa, C. (1996). Biologie. 8e editie. Mexico. McGraw Hill.