Belang van biologische reproductie

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Een van de essentiële vereisten om tot de groep van levende wezens te kunnen behoren, wordt bepaald door het vermogen om hun eigen mechanisme te hebben voor hun reproductie, dus vanuit een conceptuele technische visie, heeft deze overweging geleid tot belangrijke wetenschappelijke debatten - nog steeds zonder oplossing - over de vraag of virussen al dan niet verdienen om deze biologische lijn te betreden, wat het discriminerende nut onthult dat reproductie heeft binnen de basis van de systematisch. Nu het verwijderen van deze taken uit de menselijke wetenschap, de voortplantingsmogelijkheid die een soort heeft bereikt ontwikkelen, inclusief die van virussen, is de essentiële sleutel geweest die bepaalt: 1) de continuïteit van de soort; 2) de mogelijkheid om mutaties in het genetische patroon te genereren; 3) het vermogen om levensvatbare genetische variaties door te geven aan nieuwe generaties; 4) een van de meest efficiënte manieren om de soort uit te breiden naar andere gebieden; en 5) in het geval van mensen en een paar andere soorten, de mogelijkheid om een ​​bron van plezier en plezier te hebben bij de poging.

Van het goede het beste

Er zijn verschillende soorten reproductie, waarbij een eerste indeling kan worden gemaakt op twee basismodaliteiten, aseksueel en seksueel, afhankelijk van de processen die het genetisch materiaal van de soort ondergaat om een ​​nieuwe vorm van te genereren leven. Beide voortplantingsschema's streven op hun beurt twee fundamentele doelen na, ten eerste om de soort de continuïteit van de selectie van de beste genen voor de voortplanting te kunnen garanderen. ontwikkeling van nieuwe optimale en gezonde individuen, terwijl de tweede evolutionair heeft gegarandeerd dat het bovenstaande kan worden bereikt met zo min mogelijk investeringen bronnen.

Dit schema van genetische continuïteit maakt het mogelijk om foutieve informatie te onderscheiden, wat leidt tot de reductie van genetische patronen die onoverwinnelijk zijn of die niet bestaan. leiden tot de ontwikkeling van individuen met minder overlevingskansen in het licht van omgevingsomstandigheden, terwijl de replicatie daarvan wordt bevorderd die de adaptieve voordelen blijken te bieden die de soort nodig heeft om zichzelf in stand te houden, een aandoening die zowel ongeslachtelijk als seksueel voorkomt, hoewel in dit geval In het laatste geval spelen ook een reeks andere fenotypische, chemische en gedragsfactoren een rol, wat leidt tot een veel complexer natuurlijk selectieproces. complex.

Soortenbehoud

Het kunnen garanderen dat een soort in de loop van de tijd overleeft, hangt strikt af van de efficiëntie van zijn voortplantingsmodel en het aanpassingsvermogen dat het kan bieden. Neem als voorbeeld de voortplantingsorganen van planten. De meeste hiervan hebben het vermogen om een ​​reeks kleine structuren met gespecialiseerde cellen in het proces te ontwikkelen. groei genaamd meristemen, die in verschillende delen van de plant te vinden zijn, waardoor het de kans krijgt om vertrouwen op ongeslachtelijke voortplanting, ook wel vegetatief genoemd, door middel van explantaten die van de plant kunnen worden losgemaakt origineel.

Deze hulpbron, gecombineerd met seksuele voortplanting door middel van bloemen, vruchten en zaden, geeft hogere planten de mogelijkheid om zich te ontdoen van een breed scala aan strategieën om de continuïteit ervan te garanderen, maar tegelijkertijd worden beide voortplantingsmechanismen geconditioneerd door een hoge omgevingsgevoeligheid – een fenomeen dat ook bewijs in het dierenrijk - dat de voortplantingsfrequentie en -intensiteit regelt, en zelfs het aantal nakomelingen dat een soort op een bepaald moment kan hebben, in volgens de specifieke behoefte aan nieuwe individuen die de continuïteit van de soort garanderen, zonder het bestaande natuurlijke evenwicht tussen de populaties van een bepaald ecosysteem.

spelen met waarschijnlijkheid

Aan alle factoren van biologische voortplanting moet ten slotte ook een wiskundig probleem worden toegevoegd, namelijk de waarschijnlijkheid van interacties tussen de variabelen waaraan een soort wordt onderworpen om zich voort te planten, en dus te maken hebben met de beschikbaarheid van genetische informatie van betere kwaliteit Darwin kon aantonen hoe belangrijk het overleven van de sterkste is om ook nakomelingen voort te brengen die zichzelf kunnen verdedigen, net als zijn voorgangers, terwijl het de mogelijkheid bood om dergelijke combinaties te genereren die de ontwikkeling van nieuwe soorten zouden sturen, wat leidde tot de grote biodiversiteit regeert momenteel.

Referenties

Salvat-bibliotheek (1973). De evolutie van de kruiden. Barcelona, ​​Spanje. Salvat-editors.

Du Praw, E. (1971). Cellulaire en moleculaire biologie. HIJ. Barcelona, ​​Spanje. Omega Editions, SA

Lehninger, A. (1977). Biochemie. 2e editie. Havana-stad, Cuba. Redactie Mensen en Onderwijs.

Matthews, C. et al. (2005). Biochemie. 3e editie. Madrid, Spanje. Pearson-Addison Wesley.

Villa, C. (1996). Biologie. 8e editie. Mexico. McGraw Hill.