Belang van abstracte schilderkunst

Vanaf de laatste decennia van de 19e eeuw verscheen er een nieuwe manier om de werkelijkheid weer te geven op de westerse picturale scène, absoluut verstorend voor de bekende orde. Deze nieuwe vorm was die van de abstracte picturale kunst, degene die de innerlijkheid en de verhevenheid probeert te verhogen subjectiviteit van de kunstenaar als het gaat om het begrijpen van wat hem omringt en op deze manier wordt hij alleen.

Wat is abstracte kunst: eerste benadering van het idee

Om het idee van wat een abstract schilderij vertegenwoordigt beter te begrijpen, kunnen we zeggen dat het wordt gekenmerkt door de realiteit die ons omringt op een alternatieve manier weer te geven. U kunt zelfs proberen denkbeeldige items, dromen en fantasieën weer te geven. Dit alles gebeurt niet figuurlijk en concreet maar gaat uit van de bouw van het beeld door middel van geometrische vormen, lijnen, onwerkelijke kleuren, silhouetten en zelfs vele elementen die visueel zeer stimulerend zijn voor de kijker.

Abstracte schilderkunst probeert niet een scène, een landschap of een lichaam te demonstreren, maar probeert alternatieve manieren te creëren om al diezelfde elementen weer te geven. Sommigen beweren dat een schilderij van dit type bedoeld is om de kunstenaar in directer contact met het zijne te brengen innerlijkheid, aangezien het geen aanleiding geeft tot de werkelijkheid om in te grijpen met bekende beelden of die om ons heen te vinden zijn. rondom. Een abstracte schilder schildert dus niet noodzakelijkerwijs een landschap, maar zijn eigen subjectiviteit van dat landschap of zelfs iets dat hij van tevoren niet wist maar dat hij naar binnen droeg.

De breuk met academische en figuratieve schilderkunst

Historisch gezien zijn de meeste kunstgeschiedenis Western heeft zich gericht op de constructie van schilderkunst vanuit een empirisch of realistisch standpunt. Dit betekent dat hij eeuwenlang heeft geprobeerd om weer te geven wat in werkelijkheid werd waargenomen. Het is echter aan het einde van de 19e eeuw met de impressionisme dat deze onbetwistbare manier van handelen begon te veranderen.

Impressionistische schilders probeerden de werkelijkheid vanuit verschillende gezichtspunten weer te geven, met sterk geladen penseelstreken die de echte silhouetten van objecten deden verliezen. Hetzelfde tijd, schilderden ze dezelfde scènes met verschillende soorten licht of met meer vervormde geometrische vormen, die visueel zeer opvallende effecten genereerden en die destijds veel kritiek kregen. Ze werden beschouwd als kunstenaars die niet konden schilderen.

Van hen nam de avant-garde van de 20e eeuw deze elementen als centraal en misvormde het werkelijkheid om te zetten in unieke en grensverleggende, creatieve en abstracte elementen, vol vormen, van kleur en silhouetten die nog nooit eerder zijn gezien.

Afbeeldingen: Fotolia. phanuwatnandee – serge-b