Gezinsbelang

Het is zeer waarschijnlijk dat bij het denken aan het idee van familie het volgende beeld in je opkomt: een getrouwde man en vrouw, en een of meer kinderen. Hoewel dit het meest wijdverspreide en traditionele model is, zijn er meerdere gezinsstructuren die steeds meer geaccepteerd worden. Ongeacht de structuur van elk, ze hebben allemaal elementen gemeen.

De dynamiek is veranderd en tegenwoordig zie je koppels van hetzelfde geslacht die de parameters van een gezin bepalen, dankzij een eindeloze strijd voor gelijke rechten en mogelijkheden. Het huwelijk tussen twee mannen of vrouwen en de mogelijkheid tot adoptie zijn in verschillende landen realiteit, een trend die zich geleidelijk uitbreidt.

Van hun kant kunnen de banden van het hart net zo sterk of sterker zijn dan die van het bloed, want wat mensen beweegt en duwt, draait om liefde.

De affectieve dimensie en samenleven

In elke familiekern is er gevoelens diepgeworteld. Als liefde zegeviert, zegevieren normaliter harmonie en respect. Integendeel, schadelijke gevoelens zoals wrok of afgunst veroorzaken normaal gesproken conflicten en confrontaties.

De vraag van de samenleven Het is een van de typische problemen in de meeste gezinnen, vooral wanneer de kinderen opgroeien en het gezag van hun ouders in twijfel trekken.

In dit kader ligt het belang van het gezin vooral in twee fundamentele pijlers voor het bestaan ​​van de mens: enerzijds biedt het gezin de pasgeborene bescherming, zorg en genegenheid, hem door deze dingen gedragsregels leren, waar het gevaar is, welke dingen niet moeten worden gedaan, hoe gezond te zijn, hoe gezond te zijn, wat elke sensatie betekent, enz Dit is zo omdat een baby (van welk type dan ook, niet alleen een mens) die wordt achtergelaten zonder enige vorm van zorg of bescherming tegen mogelijke gevaren, niet alleen zou kunnen overleven.

Voor mensen is ouderlijke zorg en bescherming nodig tot de leeftijd van volwassenheid, op welk moment wordt aangenomen dat de persoon kan al voor zichzelf zorgen en voor zichzelf zorgen (in termen van leeftijd varieert de volwassenheid van land tot land, maar wordt meestal vastgesteld rond 16 tot 18 jaar).

Maar een andere familiefactor, vooral de menselijke, is de mogelijkheid om een communicatie met andere wezens, een fenomeen dat iemand in staat zal stellen zich later aan te passen aan de samenleving waarin andere individuen leven. Er wordt meestal geschat dat de pasgeborene er meestal even over doet om te begrijpen dat de moeder een ander wezen is dan hijzelf en dat is waar De vader speelt een fundamentele rol, hij scheidt hen, maar laat de baby ook langzaam begrijpen dat hij deel uitmaakt van iets dat groter is dan hijzelf. dezelfde.

Een leeromgeving

We leren op school, op het werk, met vrienden en als autodidact. Waar we echter echt als individuen worden gevormd, is binnen het gezin. Vanuit onze meest directe kern leren we gedragingen, hobby's en richtlijnen voor het dagelijks leven. Wat we ontvangen heeft logischerwijs twee gezichten: alles wat de geest veredelt en alles wat ons negatief beïnvloedt.

Waarom is de familiegroep gerelateerd aan overleven?

Om dit te begrijpen is het interessant om de volgende uitspraak te doen: wat zou er met een pasgeboren baby of kind gebeuren als het in de steek zou worden gelaten, zowel midden in de natuur zoals in een grote stad? De realiteit is dat als dat kind niet onmiddellijk aandacht zou krijgen, het niet zou kunnen overleven. Net zoals het gebeurt met de rest van de dieren, is de eerste functie van het gezin om ons in deze wereld te ontvangen. en voorzie ons van al die dingen en attenties zonder welke we niet zouden kunnen leven omdat we dat absoluut zijn weerloos.

De rol van zorg, bescherming en liefde kan worden ingenomen door zowel onze echte, biologische en bloedverwanten, evenals de mensen die die rol vervullen in het geval van verlies van contact met de Eerst. Dit is het geval met een kind dat zijn ouders verliest, dat in de steek wordt gelaten of van hen wordt gescheiden en dat door andere mensen moet worden opgevangen. In beide gevallen worden degenen die ons beschermen en ons voortbestaan ​​verzekeren, gezien als de familie waar we nooit helemaal vanaf kunnen komen.

Ons persoonlijk traject

In elke biografie is er een sectie van groot belang: het verhaal van de familieomstandigheden die rechtstreeks verband houden met het personage. Op de een of andere manier begint het traject van elk individu met de zaden die binnen het gezin groeien.

Als een psycholoog de situatie van een patiënt moet begrijpen, is het essentieel dat hij de rol van de verschillende gezinsleden kent. Als een leraar vreemd gedrag opmerkt bij een van zijn leerlingen, zal hij als eerste contact opnemen met zijn ouders. Kortom, onze persoonlijkheid en temperament zijn afhankelijk van de coëxistentierelaties die we hebben in de gezinskern.

Het autoritaire model is de afgelopen decennia verzwakt

Historisch gezien was en is de vader van het gezin in sommige gevallen degene die zijn wil oplegde aan de kinderen en de echtgenote. Het autoritarisme van het patriarchaat is geleidelijk vervaagd en momenteel worden de richtlijnen voor coëxistentie via dialoog overeengekomen.

Hoewel de democratische geest in principe iets positiefs is, zijn er enkele risico's: die leggen de kinderen op hun wil op een grillige manier, dat iedereen doet wat hij wil en dat er geen criterium van autoriteit is.