Belang van het immuunsysteem

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Het immuunsysteem, ook wel immunologisch genoemd, vertegenwoordigt een hele reeks fysiologische bronnen, dat wil zeggen een werk als een team tussen organen, cellen en chemische stoffen, die zijn ingericht voor de verdediging van het leven bij dieren gewervelde dieren.

Er is zo'n rijke verscheidenheid aan levende wezens in de natuur dat de evolutie van manieren van leven mogelijk is geweest. divers, terwijl veel, vooral schimmels, virussen en bacteriën, hun overleving afhankelijk hebben ontwikkeld andere wezens. Op dezelfde manier is er een enorme verscheidenheid aan parasieten, zowel platwormen als nematoden, en zelfs geleedpotigen, zoals mijten, teken en zelfs sommige wespen, die andere dieren parasiteren, waardoor gewervelde dieren - ook evolutionair - een specifiek systeem hebben ontwikkeld waarmee ze zich kunnen verdedigen tegen ziekten.

Bij de overgrote meerderheid van gewervelde dieren is er een immuunsysteem, verantwoordelijk voor het bestrijden van ziektes en parasieten, wat essentieel en doorslaggevend is voor het overleven van het individu en dus van al het zijne soort. Zonder een echt afweervermogen van het immuunsysteem, zouden veel soorten gewervelde dieren dat zijn ze zouden zijn uitgestorven als gevolg van de vele ziekten waaraan ze zijn blootgesteld.

Organen van het immuunsysteem

De meeste organen van het lichaam zijn betrokken bij de acties van het immuunsysteem en worden, afhankelijk van hun deelname, geclassificeerd als hoofd- of secundair.

De beenmerg, Hij milt en de thymus Ze worden overwogen belangrijke organen van het immuunsysteem, omdat de cellen die ter verdediging van het organisme werken, in hen worden geproduceerd, met name de bestrijding van een ziekteverwekker door een gerichte immuunrespons, door de productie en activering van eiwitten die B-lymfocyten kunnen synthetiseren en T.

Aan de andere kant zijn de secundaire organen niet minder belangrijk dan de vorige, aangezien de verantwoordelijkheid voor de productie van immuuncellen van het type neutrofielen, monocyten, macrofagen en dendritische cellen, die in staat zijn om een ​​algemene aanval uit te voeren op elk type ziekte, waarbij onmiddellijke reacties worden geactiveerd die dienen om micro-organismen onder controle te krijgen, terwijl gerichte reacties worden geproduceerd volgens de reactiemechanismen tussen het antigeen - specifiek pathogeen agens - en het overeenkomstige antilichaam.

Secundaire organen, ook wel perifere genoemd, liggen verspreid over het lichaam, zoals de lymfeklieren en de huid, en in de belangrijkste toegangsroutes waarlangs micro-organismen binnenkomen, zoals Peyer's Patches langs de luchtwegen en darm, amandelen in het bovenste gedeelte achterkant van de mond, de lymfoïde weefsels in de neus en het spijsverteringskanaal en opnieuw het beenmerg zelf, zoals het wordt aangetroffen in het inwendige gebied van elk van de botten van de lichaam.

immuniteit en emoties

Er loopt momenteel een groot aantal onderzoeken die wijzen op het aantonen van de relatie relatie tussen de werking van het immuunsysteem en emoties, zowel positief als negatief. negatief.

Verschillende onderzoekslijnen bij risicovolle ziekten, zoals kanker, zijn al uitgegaan van het belang van de emotionele toestand van de patiënt, zowel voor hun herstel van de ziekte zelf, evenals het overwinnen van de bijwerkingen van de verschillende behandelingen, dus het staat buiten kijf dat niet alleen het feit dat er is een zeer sterke relatie tussen het immuunsysteem en emoties, maar ook hoe emoties krachtige hulpmiddelen kunnen worden voor herstel en behoud van gezondheid, om welke reden psychologische begeleiding in deze zin steeds vaker voorkomt, voor mensen met moeilijke ziekten. behandeling.

Hoewel het waar is dat gewervelde dieren, inclusief de mens, een zeer efficiënt immuunsysteem hebben, is het dat wel Het is ook vatbaar om zelf ziek te worden, en de grootste verantwoordelijkheid voor dit fenomeen ligt bij de emoties.

Het uiterlijk van ziekten veroorzaakt door het immuunsysteem zelf, die niets anders zijn dan desoriëntatie in herkennings- en verdedigingsacties, die eindigen in de aanval van cellen, weefsels en organen van het lichaam zelf. Deze eigenaardige reacties staan ​​bekend als auto-immuunziekten en, zoals u al kunt raden, zijn ze erg moeilijk te bestrijden, vandaar het belang van ons bewust maken van hoe we de gezondheid van ons immuunsysteem kunnen behouden, zodat het ons helpt de gezondheid van de rest van ons lichaam te behouden lichaam, om dit te bereiken is het niet alleen voldoende om een ​​gezond dieet te volgen, maar ook om de emoties correct te beheersen, altijd op zoek naar hun grotere balans.

Bibliografische verwijzingen

Salvat-bibliotheek (1973). De evolutie van de kruiden. Barcelona, ​​Spanje. Salvat-editors.

DELIA, N. (2010). Emotionele remming, immuunsysteem en kanker. Doctoraal proefschrift. Salvadoraanse universiteit.

Du Praw, E. (1971). Cellulaire en moleculaire biologie. HIJ. Barcelona, ​​Spanje. Omega Editions, SA

Giron, M. & Toledo, G. (2019). Fylogenie van het immuunsysteem. Aramara Institutionele Repository.

Hickman, C. et al. (1998) Integrale principes van zoölogie. 11e druk Madrid, Spanje. McGraw-Hill Interamericana.

Lehninger, A. (1977). Biochemie. 2e editie. Havana-stad, Cuba. Redactie Mensen en Onderwijs.

Matthews, C. et al. (2005). Biochemie. 3e editie. Madrid, Spanje. Pearson-Addison Wesley.

RODRIGUEZ, J. et al. (2009). Negatieve emoties en hun impact op mentale en fysieke gezondheid. Psychologische som, Vol. 16, nr. 2, p. 85-112.

Villa, C. (1996). Biologie. 8e editie. Mexico. McGraw Hill.