Belang van anatomie

De fysieke kenmerken van het lichaam van een levend wezen zijn als geheel de bepalende factor in de ontwikkeling die het kan hebben in zijn omgeving, maar op hun beurt worden ze de som van de gevolgen die dezelfde omgeving heeft achtergelaten tijdens het evolutieproces van de soort. In de eerste zin komt de anatomie die de meeste fysieke kenmerken van levende wezens vormt samen functioneel met de volgende rollen: 1) ondersteuning van de gehele lichaamsmassa, inclusief organen en vloeistoffen; 2) gespecialiseerde aanleg voor motorische vaardigheden en lichaamsflexibiliteit; en 3) een beschermingssysteem bieden tegen milieueffecten, zowel fysisch als chemisch, die een bedreiging kunnen vormen voor het individu; terwijl gezien vanuit het tweede perspectief, wordt het een prachtige bron van historische kennis over hoe elk van de soorten was hun veranderingen in de loop van de tijd ontwikkelen en hoe vergelijkbare verschijnselen en transformaties kunnen voorkomen bij verschillende soorten, in dezelfde of in verschillende soorten momenten, een feit dat ook de ontwikkeling mogelijk heeft gemaakt van een systeem voor de classificatie van de verschillende levensvormen, bekend als taxonomie.

natuurlijke beweging

De fysieke structuur van levende wezens, al dan niet gesegmenteerd, is evolutionair aangepast aan de specifieke omstandigheden van de omgeving waarin het voorkomt. ontwikkelt de soort, heeft verschillende gespecialiseerde structuren ontwikkeld voor optimale voortbeweging en ontwikkeling van lichaamsbeweging, afhankelijk van medium.

Vanuit dit principe spelen anatomische structuren een rol van groot belang zodat het individu aan elke fase kan voldoen. overeenkomend met het feit dat je leeft, zoals rondlopen om voedsel te halen, als je de brok eenmaal hebt verkregen, in staat zijn om het goed te verwerken volgens de anatomische kenmerken van de gespecialiseerde structuren voor die functie en zodat het metabolisme vervolgens de voedingsstoffen kan extraheren noodzakelijk, terwijl ook functies zoals seksuele voortplanting in elk van zijn scenario's, van het zoeken naar een partner tot het genereren van een het nieuwe wezen, evenals de verschillende mechanismen van ongeslachtelijke voortplanting, zijn onlosmakelijk verbonden met de aanpassingen die de soort in de loop van zijn geschiedenis heeft bereikt. anatomie hiervoor.

De biologische orde der dingen

Alle delen van het lichaam hebben een sterke correlatie met elkaar, wat nog duidelijker wordt wanneer het functioneren wordt geanalyseerd door structurele groepen volgens de functies. meer basale specifieke functies worden uitgevoerd, als voorbeeld hiervan kan de set botten bij gewervelde dieren worden gemarkeerd als een botsysteem, maar ze zijn met elkaar verbonden door de pezen en ligamenten die hen in motorische actie verbinden met het systeem dat uit de spieren bestaat, kan men dan spreken van een nog complexer systeem musculoskeletaal genoemd, waardoor de motorische functionaliteit van gewervelde dieren met een veel breder en dieper perspectief wordt bekeken dan wanneer beide systemen zouden worden geëvalueerd door verschillend.

Op dezelfde manier zijn deze systemen volledig gerelateerd aan het zenuwstelsel, dat op zijn beurt is gebouwd alle andere systemen, zodat er in het ene deel van het lichaam niets kan gebeuren zonder dat de anderen het ergens te weten komen. moment.

Wijzigingen zijn niet goed

Het is hierop gebaseerd dat, wanneer een individu zijn anatomie ziet veranderen, hetzij als gevolg van genetische factoren of als gevolg van traumatische schade, de De gevolgen kunnen veelvoudig zijn en niet alleen het specifieke gewonde, misvormde of verminkte gebied aantasten, maar ook veranderingen in andere delen van het lichaam veroorzaken. lichaam.

Een duidelijk voorbeeld van de opeenvolging van lichamelijke aandoeningen die een anatomische verandering kan veroorzaken, is te zien in de spinale afwijkingen die zo gewoon zijn geworden bij mensen. Een afwijking in het normale traject van de wervels van de wervelkolom, in elk gebied waar het voorkomt, leidt tot het ontstaan ​​van verschillende problemen in het zenuwstelsel, van van één in het bewegingsapparaat, wat leidt tot ontsteking, pijn en zelfs verlamming of ernstige motorische beperkingen in de extremiteiten, waardoor de persoon wordt geconditioneerd tot een toestand uitschakelen.

Aan de andere kant kunnen de afwijkingen van de wervelkolom het product zijn van de verandering in de normale anatomie van de onderste ledematen, zoals een korter been dan de andere, die de diepe afhankelijkheid aantoont tussen elk van de delen van het lichaam en het belang van anatomie in de stabiliteit van alle fysieke dynamiek eromheen. vormen.

Referenties

Salvat-bibliotheek (1973). De evolutie van de kruiden. Barcelona, ​​Spanje. Salvat-editors.

Calais-Germain, B., & Lamotte, A. (1994). Anatomie voor beweging. De boeken van de Maartse haas.

Rouvière, H., & Delmas, A. (2005). Menselijke anatomie. Masson, SA

Tortora, G. J., Derrickson, B., Tzal, K., de los Ángeles Gutiérrez, M., & Klajn, D. (2002). Principes van anatomie en fysiologie (Vol. 7). Oxford Universiteit krant.