Belang van nationale identiteit

Om administratieve redenen zijn er staatlozen. Om sentimentele redenen zijn er individuen die zich wereldburgers voelen en beweren kosmopolieten te zijn. Afgezien van deze uitzonderingen identificeert de overgrote meerderheid van de mensen zich met hun thuisland.

Wat betekent nationale identiteit?

Er is geen definitief antwoord dat deze kwestie verklaart. We zouden kunnen bevestigen dat het een mix is ​​van gevoelens, waarden en tradities cultureel.

Op emotioneel niveau voelen we ons deel van een volk wanneer bepaalde gebeurtenissen plaatsvinden: luisteren naar het volkslied, de vlag hijsen tijdens een optreden patriottisch, wanneer we onze natie missen omdat we er ver van verwijderd zijn of wanneer we trots zijn op de overwinning van de atleten van onze land.

Mensen uit dezelfde plaats kunnen allerlei soorten verschillen hebben en desondanks delen ze een manier om het leven te begrijpen. Elk volk of elke natie bestaat uit mannen en vrouwen die het collectief eens zijn over een reeks waarden, ideeën en overtuigingen. Logisch dat dit het geval is, aangezien ze allemaal dezelfde taal spreken, dezelfde geschiedenis kennen en zeer vergelijkbare collectieve ervaringen hebben.

Culturele tradities spelen een belangrijke rol in de opleiding van nationale identiteit. Als een populair festival al eeuwenlang plaatsvindt, is het redelijk dat die viering een collectief gevoel wordt.

Het belangrijkste aspect van deze term is dat de persoon een gevoel erbij te horen en voelt zich volledig geïdentificeerd met de afdruk en kwaliteiten die deze specifieke sociale groep als het gaat om het waarnemen van de wereld om ons heen, het ontwikkelen of verspreiden ervan nationale cultuur van generatie tot generatie.

een ingewikkelde zaak

Kunnen we twee collectieve identiteiten hebben? Ja, helemaal. Er zijn mensen die zich Catalaans en Spaans voelen, Buenos Aires en Argentinië, van de Nandi-stam en Keniaans, Londens en Brits, enz.

Is het mogelijk om uit een land te komen en je er tegelijkertijd niet mee geïdentificeerd te voelen? Ja, helemaal. Er zijn Basken die alles wat Spaans is afwijzen, Texanen die willen dat hun staat er is onafhankelijk van de Verenigde Staten en Italianen uit het noorden die die uit het zuiden zien alsof ze van een volk zijn verschillend.

Heeft het zin om nergens te voelen? Ja, het is logisch. Voor sommige mensen betekenen de nationale symbolen (vlag, volkslied...) niets belangrijks, omdat ze zich onderdeel voelen van een wereldwijd project, de mensheid.

Van vaderlandsliefde tot nationalistisch fanatisme

Het lijkt redelijk dat iemand sympathie en gehechtheid voelt aan zijn land en alles wat het vertegenwoordigt. In sommige gevallen gaat de intense liefde voor het land echter gepaard met andere gevoelens: haat voor buitenlanders, minachting voor alles wat van buitenaf komt of raciaal, moreel of cultureel.

De radicale en overdreven verdediging van een nationale identiteit kan leiden tot fanatieke houdingen die strijdig zijn met het goede samenleven.