Belang van het interne conflict van Peru of de revolutie (1980-2000)

ging naar de geschiedenis als de donkerste en meest gewelddadige periode van het land in alle opzichten, zelfs nog schadelijker en kritischer, voor de desastreuze gevolgen die het met zich meebracht, de tijden van emancipatie uit Spanje of de oorlog Chili.

De meest gewelddadige strijd tussen twee voorstellen van tegengestelde landen

Meestal wordt er gesproken over interne conflicten en burgeroorlog, maar het is niet overdreven om over terrorisme te praten, en zo hebben velen ook besloten deze tragische en agressieve periode in Peru te noemen.

De schorsing van de grondwettelijke waarborgen en de invoering van de doodstraf voor degenen die verantwoordelijk zijn voor terroristische misdrijven hebben het land in een kritieke situatie gestort mensenrechten, en in een staat van constante alertheid gedurende twee lange decennia.

Een belemmering voor nationale ontwikkeling

De Waarheidscommissie die na deze fase werd opgericht, met als missie het sociale, politieke en institutionele weefsel met zekerheid weer op te bouwen, schatte dat het de Ongeveer 70.000 mensen stierven, voornamelijk burgers, die werden gegijzeld in deze extreem gewelddadige strijd tussen een onlangs aangetreden democratische regering met een liberaal profiel en een factie subversief, belichaamd door de terroristische organisatie Sendero Luminoso, met actieve cellen in bijna het hele land, en die van plan was de regering omver te werpen om een ​​andere te vestigen met een teken communist.

Daarin werden in wezen twee lijnrecht tegenover elkaar staande landenideeën vastgelegd, een officiële belichaamd door de democratisch gekozen regering die een liberaal model promootte dicht bij rechts, en aan de andere kant een oppositiesector geïdentificeerd met het communisme, die geweld claimde om de macht te grijpen en zijn project te installeren politiek.

De onstuitbare toename van armoede, sociale ongelijkheid, discriminatie, de zwakte van de economie gecoöpteerd door hyperinflatie, recessie en werkloosheid droegen bij aan het aanwakkeren van de extreme standpunten van de conflictgroepen.

De materiële vernietiging en de systematische schending van de mensenrechten waren andere van de ergste gevolgen tragische gebeurtenissen die door een land gingen dat praktisch niet in staat was om te groeien of welzijn te bieden bevolking.

Een migratiegolf die alleen maar vrede en welvaart wilde

Het was ook de oorzaak van de migratie de meest massale die werd opgetekend in de moderne geschiedenis van het land, ontelbare aantallen Peruanen verlieten hun thuisland op zoek naar betere kansen en vrede.

Het ging door drie democratische regeringen, die van Fernando Belaúnde Terry, Alan García en Alberto Fujimori, die natuurlijk naast de strijd tegen de voorwaarden zojuist genoemde omstandigheden een voortdurende strijd met de rebellen moesten aangaan, waarbij meer actoren zich aansloten om de ene kant en de andere te steunen en zelfs om met elkaar geconfronteerd: paramilitaire bendes, andere subversieve groeperingen, buitenlandse mogendheden en de militaire macht van de staat in het licht van de onmogelijkheid om een oplossing van de beleid.

De installatie en vooruitgang van de drugshandel

Ook de drugshandel had een leidende rol in het proces en groeide daardoor in macht en ruimte.

Gelegen aan de kant van de guerrilla en Sendero Luminoso, slaagde hij erin zijn actie te consolideren in een gebied dat bekend staat als VRAEM, aangetast door de marginalisering van extreme armoede en ondervoeding, vond daar de ideale plek voor groeien.

Fotolia-afbeelding. stbaus7