Het belang van de ziekenzalving

In het Nieuwe Testament worden talloze episodes beschreven waarin Jezus Christus een zeer nauwe relatie onderhoudt met de mensen die lijden, vooral met zieken en gehandicapten. De nabijheid van Jezus Christus tot de zieken had een specifiek doel: hem geestelijke troost bieden.

Afgezien hiervan mag niet worden vergeten dat sommige patiënten met zwaartekracht ze werden genezen door een van zijn wonderen. Zijn genezingswonderen hadden een dubbel doel: de aankondiging van het koninkrijk der hemelen en de genezing fysiek en geestelijk van degenen die lijden.

De ziekenzalving is een sacrament dat geïnspireerd is door de houding van Christus

In de christelijke traditie houden de verschillende kerken de gewoonte in stand om mensen te benaderen die ziek zijn of een lichamelijke beperking hebben. In die zin is er een specifiek sacrament: de ziekenzalving. Bij de viering van dat sacrament bezoekt een priester persoonlijk de patiënt in zijn woonplaats.

De priester zalft het voorhoofd en de handen van de gelovige met olie en bidt daarna met hem. Met deze ceremonie worden de zonden van de zieke gelovigen vergeven. Dit sacrament wordt dus samen met de biecht en de heilige eucharistie ontvangen.

Het sacrament van de extreme zalving wordt gegeven aan mensen die de dood nabij zijn.

De zalving van de zieken wordt echter niet gegeven aan stervende mensen, maar aan degenen die lijden aan een ziekte die hen verhindert de eucharistie bij te wonen en de eucharistie te ontvangen. sacramenten. Terwijl de extreme rituelen normaal gesproken rond het tijdstip van overlijden worden ontvangen, kan de zalving van de zieken periodiek worden ontvangen.

Geestelijk gezien is dit sacrament een hulpmiddel om het lijden van de zieke te aanvaarden en op zich te nemen. Dus in plaats van een houding van rusteloosheid en ongemak aan te nemen vanwege het feit dat hij enige pijn of beperking lijdt, slaagt de zieke erin zijn beperkingen en lijden met berusting te aanvaarden. In andere woorden, met de ziekenzalving is het bedoeld om te zorgen voor een versterking van de geest.

In de katholieke traditie

De functie van dit sacrament wordt uitgelegd in de katholieke catechismus. In de eerste plaats wordt bij hem de genade van de heilige geest gezocht, dat wil zeggen de vereniging van het lijden van de zieken met het lijden dat Jezus Christus aan het kruis heeft geleden.

Ten tweede bereidt de heilige zalving de ziel van de gelovigen voor om hun persoonlijke ervaring in de handen van God onder ogen te zien.

Ten derde is er een vereniging met de passie van Christus of, met andere woorden, wanneer iemand dit sacrament aanvragen is vragen dat het lijden van Christus deel uitmaakt van het lijden van de ziek.

Ten slotte wordt een genade verkregen van de kerk en tegelijkertijd bereidt de patiënt zich geestelijk voor op de mogelijke komst van de dood.

Fotolia-afbeeldingen: Morphart, Fluenta, Renata Sedmakova