Belang van scholen

Als we het hebben over menselijke samenlevingen en hun complexe realiteit, moeten we de school noemen. De school is een van de sociale instellingen belangrijker, veel recenter dan andere zoals de familie of de staat en absoluut noodzakelijk om de opname van kinderen in de samenleving als verantwoordelijke volwassenen en in staat om met anderen samen te leven ondanks de verschillen.

De school is de omgeving waar mensen verschillende kennisgebieden en menselijke kennis leren, variërend van wetenschappelijke kwesties zoals natuurkunde, biologie, wiskunde, via maatschappelijke vraagstukken zoals geschiedenis, literatuur, kunst, naar praktische zaken zoals technologie, lichamelijke opvoeding enz. Dit maakt deel uit van het menselijk cultureel erfgoed dat in de loop van de tijd is ontstaan ​​en dat essentieel genoeg wordt geacht om van generatie op generatie te worden overgedragen en hersteld. De school is als zodanig ontstaan, met het doel dat halverwege de negentiende eeuw werd genoemd toen dat nodig werd volledige inclusie van de meerderheid van de beroepsbevolking die geen toegang heeft tot onderwijs en cultuur hegemonisch.

De school: haar interne werking en haar kenmerken. Kunnen we spreken van één vorm van scholing?

De school varieert sterk van samenleving tot samenleving en van land tot land. Dit komt omdat elke regio zijn eigen regio vestigt onderwijssysteem en organiseert de werking van hun eigen onderwijsinstellingen in overeenstemming met hun behoeften of interesses.

Kenmerkend voor alle scholen is echter dat ze altijd de initiërende rol van de persoon in de school-, onderwijs- en academische omgeving vervullen. In die zin verschilt de school bijvoorbeeld van de universiteit doordat in de eerste school meestal aanwezigheidsplicht is. zodat alle kinderen hetzelfde niveau van kennis en kennis verwerven waardoor ze homogeen zijn in termen van vaardigheden en inhoud.

Een school om samen te leven: als we leren deel uit te maken van de samenleving waarin we leven

De school is echter niet alleen relevant voor de overdracht van kennis en kennis. We kunnen zeggen dat een van de belangrijkste en verborgen functies van de school is om de assistenten (in de meeste gevallen jongens en tieners, tenzij we het hebben over scholen voor volwassenenonderwijs) kunnen omgaan met leeftijdsgenoten, met mensen van dezelfde leeftijd, hetzelfde evolutieniveau en emotioneel enz

Op deze manier is het duidelijk dat we door deel uit te maken van de schoolinstelling op een vereenvoudigde manier kunnen leren wat is leven in de samenleving: aanpassen aan regels, zich houden aan de gedragsregels, daarmee leren leven we voelen ons misschien niet dichtbij, voelen ons deel van een gemeenschap en werken er permanent in winst enz

Vaak is het samenwonen op school wat het individu in positieve zin van het gezin scheidt, in staat zijn om banden te leggen buiten de reikwijdte endogame familie, banden die bij talloze gelegenheden gedurende het hele leven worden onderhouden, omdat het relaties zijn die worden gevormd op zeer belangrijke momenten voor de persoon. De school veronderstelt ook sancties en straffen voor het geval de normen van gedrag en samenleven niet worden nageleefd, zoals ook gebeurt in de sociale realiteit.

De school als centrum van macht en ongelijkheid

Degenen die kritisch staan ​​tegenover het schoolinstituut zoals het momenteel functioneert, wijzen op een ander element dat alle scholen gemeen hebben: de aanwezigheid van een ongelijke dynamiek tussen degenen die kennis hebben (docenten, docenten, professoren) en degenen die denken dat ze in het leerproces zitten (studenten, studenten). Dit creëert een constante machtsrelatie die op veel manieren kan spelen, zowel positief als negatief.

Zo stelt de school, voor degenen die er kritisch over zijn, een realiteit vast die moeilijk te doorbreken is studenten hebben nooit de macht om hun eigen leren op te bouwen of te selecteren wat ze willen studie. Er ontstaan ​​nieuwe visies over de rol die de school moet vervullen in de nieuwe eeuw: aanwakkeren van de wens van de leerling en een grotere billijkheidsrelatie tussen studenten en docenten, die ook in staat worden geacht om te leren en hun acties te corrigeren of strategieën.

Foto's: iStock. Rudimenteel / targov.com