Belang van de 12 apostelen

In het Nieuwe Testament, met name in Mattheüs 28:19-20, wordt een boodschap van Jezus herinnerd: dat zijn volgelingen het woord van God aan alle volken bekend moesten maken. Dit idee werd overgenomen door de twaalf apostelen die Jezus volgden en daarmee begonnen ze de wereld te consolideren Christendom.

De apostelen of discipelen van Christus, de ware Messias voor christenen, speelden een fundamentele rol bij het versterken van de christelijke kerk. De namen van deze mannen zijn als volgt: Andrés, Bartolomé, Santiago de minderjarige, Santiago de oudere, Judas Iskariot, Juan, Judas Tadeo, Pedro, Mateo, Felipe, Tomás en Simón.

Zoals verteld door de Bijbel, hadden ze allemaal de gave van talen en na de dood van hun leraar begonnen ze hun leringen over de hele wereld te verspreiden.

Om als apostel te worden beschouwd, moest men aan bepaalde kenmerken voldoen

In de eerste plaats Jezus van Nazareth persoonlijk gekend hebben. Ten tweede dat Jezus hem zelf had uitgekozen als een van zijn trouwe volgelingen. Aan de andere kant, getuige zijn geweest van en uit de eerste hand de opstanding van Jezus hebben gekend na zijn dood aan het kruis.

Tegelijkertijd moet een apostel bereid zijn zijn leven te geven voor Jezus en voor het evangelie. Volg ten slotte Jezus in zijn leringen. Alle apostelen, behalve Matthias, die door het lot was gekozen om de verrader Judas Iskariot te vervangen, hadden de vijf kenmerken gemarkeerd.

De twaalf apostelen speelden een unieke rol in de evangelisatie, maar het einde van de meesten van hen werd gekenmerkt door een tragedie

– Bartholomew reisde door het grondgebied van Armenië en bekeerde zich vaak tot het christelijk geloof, hoewel hij uiteindelijk de marteldood stierf.

– James, de jongste, bleef in de stad Jeruzalem en een groep Joden sloot zich bij hem aan (er wordt gezegd dat een priester bevolen hem te vermoorden, uit angst dat hij te populair zou worden bij de joden, maar volgens andere versies zou hij zijn overleden stoned).

– Andrés concentreerde zich op zijn evangelisatietaak in het westelijke deel van Europa en beëindigde zijn leven gekruisigd.

– Johannes de Evangelist zorgde voor de moeder van Jezus en volgens sommige verhalen werd hij ondergedompeld in een ketel kokende olie (hij overleefde de straf en schreef later de Apocalyps).

– Simon, ook bekend als Petrus, leefde diep berouwvol omdat hij Jezus drie keer had verloochend. keer en stierf neerwaarts gekruisigd, omdat hij zichzelf niet waardig achtte om gekruisigd te worden zoals de zijne docent.

– Er wordt gezegd dat Judas Iskariot berouw had van zijn verraad en zich van het leven beroofde door zichzelf aan een boom op te hangen.

– Tomás ging naar het grondgebied van India en zijn dagen eindigden nadat hij gemarteld was. Jacobus de oudste, de broer van Johannes, werd op bevel van Herodes Agrippa in Jeruzalem onthoofd.

– De apostel Filippus had een prominente rol als evangelist op het grondgebied van Griekenland en gezien zijn dood is het zeer waarschijnlijk dat hij gestenigd is.

– Mateo concentreerde zich op de het opstellen van van zijn evangelie en er zijn er verschillende hypothese over de plaats waar hij stierf.

– Judas Tadeo, in de volksmond bekend als de advocaat van onmogelijke oorzaken, predikte in Perzië en stierf uiteindelijk als martelaar.

Fotolia-afbeeldingen: Ruskpp, Erica Guilane-Nachez