Belang van de Mexicaanse Revolutie

Op dezelfde manier als bij veel Latijns-Amerikaanse revoluties, vond de Mexicaanse plaats binnen het kader van enorme sociale en economische ongelijkheid die eeuwenlang op het grondgebied in stand was gehouden. en dat het te maken had met machtsstructuren die probeerden hun privileges te behouden ten koste van de armoede en ellende van de mensen en de eeuwige afhankelijkheid van de landen centraal.

De achtergrond en wat er gebeurde vóór de revolutie

Om ons beter te situeren in de context van de Mexicaanse revolutie, moeten we zeggen dat de laatste helft van de 19e eeuw in Mexico, net als in heel Latijns-Amerika, de explosie van economische groei in het kader van de Internationale arbeidsverdeling, dat systeem dat de verdeling van de planeet veronderstelde in centrale en perifere landen. Als perifeer land specialiseerde Mexico zich destijds in de landbouwproductie en vee voor de export, beide activiteiten die de overgrote meerderheid van de bevolking boer in ellende en armoede.

Tegelijkertijd kunnen we spreken van een zeer autoritaire politieke situatie, met leiders als Porfirio Díaz, die op frauduleuze wijze aan de macht kwamen om hun privileges te bestendigen en zich te omringen met corruptie en tinten. Het is binnen dit kader dat de sociale onrust begint te groeien en het zijn sommige boeren die er een georganiseerde en strijdbare kracht van maken.

Zapata en Villa's gevecht: een verenigd gevecht

Met de traditie van de revolutie die Hidalgo en Morelos een eeuw eerder hadden uitgevoerd, wisten Emiliano Zapata en Pancho Villa hoe ze een complex strijdkader moesten organiseren dat gebaseerd was op hun kracht, vooral in de steun van de boeren die ze kregen voor hun voorstellen in het binnenland van Mexico, in die armere staten waar het economische systeem de bevolking. Hun belangrijkste eis was een landbouwhervorming die het mogelijk zou maken om te breken met de latifundia-structuur in handen van een paar eigenaren en lieten boeren voor het eerst eigenaar worden van het land dat ze hadden ze werkten.

Zapata en Villa waren twee gevaarlijke bandieten voor de Mexicaanse staat. Door hun volksmacht werden ze het doelwit van alle vervolgingen en toch bleven ze vechten om hun doelen te bereiken. Met veel wendingen en collega's die als verraders werden beschouwd sinds ze eenmaal aan de macht waren, voldeden ze niet aan wat beloofd, werden Zapata en Villa vermoord, maar ze bleven in de nagedachtenis van het volk als de hoogste leiders en referenten van De strijd. Uiteindelijk slaagde de revolutie erin zich te consolideren en de veranderingen die langzaam begonnen plaats te vinden, werden verzekerd dankzij de strijd en het aandringen van de regering. beweging Zapatista.

Afbeelding: Fotolia. lokus