Belang van Fernando Daquilema

Hij was een Ecuadoriaanse inheemse leider die werd verheven tot de rang van nationale held vanwege zijn felle strijd tegen uitbuiting en de beperking van rechten waar zijn gemeenschap onder te lijden had.

Een gevecht om te overleven en waardigheid

De nieuwe verhoging van de tienden, een hatelijke belasting die alleen de Indianen aan de staat moesten betalen en die terugging naar de bloedige tijden van de Spaanse verovering, die het tot stand had gebracht door de beroemde mita en dat geen latere republikeinse autoriteit wilde uitroeien, was de aanleiding voor de woede van Daquilema en vele andere inheemse volkeren die hun protest tegen de verzamelaar vergezelden gouvernementeel.

Maar de vraatzuchtige en oneerlijke belasting was de reden die het geduld vulde van de gemeenschap die moe was van de discriminatie, de tirannie en de armoede waarin ze gedwongen waren te leven.

Hij leidde een opstand in Cacha, zijn geboorteplaats, en moedigde alle arbeiders aan die gemeen werden uitgebuit door hun bazen om in opstand te komen en te vechten voor een eerlijkere en humanere behandeling.

Zijn voorstel trok al snel aanhangers en hij werd onmiddellijk door zijn collega's gekozen om hun leider en koning over te nemen en hen te leiden naar de totale bevrijding van de regering onderdrukker.

Herwin rechten en verlaat de onderwerping

De koninklijke titel was niet wispelturig, aangezien hij zichzelf beschouwde als een directe afstammeling van de voormalige heren van Puruhas.

De missie was om zichzelf te bevrijden en een nieuwe regering te vinden waarin de inheemsen dezelfde rechten hadden als blanken en mestiezen.

Het leger dat hij vormde vocht fel en hand in hand tegen de officiële militie die door de president was gestuurd oefening Gabriël García Moreno.

Aan zijn zijde had hij ook de onschatbare medewerking van Manuela León, een jonge inheemse vrouw die dezelfde idealen van gelijkwaardigheid.

Een strijd die niet voor niets is geweest

Er wordt gespeculeerd dat hij nog geen 30 jaar oud was toen hij werd geëxecuteerd op bevel van de regering, nadat zijn opstand was gecontroleerd en onderdrukt.

Zoals toen gebruikelijk was, was zijn executie een evenement dat op een stadsplein openbaar werd gemaakt.

Het duurde 136 jaar voordat de Ecuadoriaanse regering hem de grote eer gaf hem tot nationale held te benoemen.

Zijn geschiedenis en zijn naam zijn een embleem geworden van de strijd om de mensenrechten de inheemse gemeenschap van hun thuisland en de rest van de wereld.

Zijn tragische lot en zijn gevecht bouwden natuurlijk de legende rond zijn figuur, maar ze zijn ook de onweerlegbaar bewijs van de systematische schade die de oorspronkelijke volkeren gedurende zoveel eeuwen hebben geleden geschiedenis.

Er moest veel van hun bloed worden vergoten voordat ze de erkenning kregen die velen uiteindelijk hebben verkregen en waar ze vandaag van genieten.

Gelukkig was het niet tevergeefs, want hun nakomelingen genieten vandaag de rechten waarvoor Daquilema vocht en stierf.