Belang van volksinitiatieven in het Spaanse voorbeeld

In democratische landen deponeren burgers hun stem in een stembus om hun vertegenwoordigers te kiezen en daarom spreken ze van de democratie als representatief systeem. Sommige nationale grondwetten overwegen echter de mogelijkheid dat burgers de behandeling van een wet kunnen initiëren. Deze omstandigheid staat bekend als volks- of burgerinitiatief.

Dit type initiatief is wettelijk geregeld en de ontwikkeling ervan is vergelijkbaar met elk ander wetgevingsvoorstel.

In het geval van Spanje

Een factuur kan worden geïnitieerd door een regering, door de vertegenwoordigers van het congres en de senaat, door de autonome parlementen en door de burgers. Deze laatste omstandigheid is opgenomen in de grondwetstekst (meer bepaald in artikel 87.3) en in een wet, meer bepaald de organieke wet 3/1984 goedgekeurd op 26 maart. In zijn technische naam, deze vorm van burgerparticipatie Het staat bekend als het populaire wetgevende initiatief of door het acroniem ILP.

De mensen die een ILP promoten, presenteren deze aan het Congres van Afgevaardigden. Het wetsvoorstel moet aan bepaalde eisen voldoen: een gearticuleerde tekst vergezeld van een motivering en op de bijgevoegde manier, moeten de initiatiefnemers van hetzelfde hun naam vermelden en de reden uitleggen die de goedkeuring van de rechtvaardigt wet. Zodra het initiatief is aanvaard, begint een proces van het verzamelen van handtekeningen gedurende negen negen maanden. Gedurende deze tijd moeten de initiatiefnemers minimaal 500.000 handtekeningen verkrijgen van degenen die het volksinitiatief steunen.

Als dit cijfer niet binnen de gestelde termijn wordt bereikt, vervalt het burgervoorstel. Als het initiatief voldoende draagvlak heeft, wordt de gebruikelijke procedure voor elk ander initiatief gevolgd. verwerking van de wet (de paper, commissie en plenaire procedures in het congres en later in de senaat). De vertegenwoordigers van beide kamers kunnen wijzigingen in de oorspronkelijke tekst voorstellen door er amendementen in op te nemen.

Volksinitiatieven hebben bepaalde beperkingen, aangezien voorstellen met betrekking tot sommige zaken en rechtsgebieden niet kunnen worden ingediend: met wetten van van fiscale aard, met organieke wetten, met kwesties van internationale projectie, met voorstellen voor constitutionele hervormingen of met een wijziging van de begrotingen van de staat.

In de geschiedenis van de Spaanse democratie sinds de grondwet van 1978 is er slechts één wet goedgekeurd via volksinitiatief

Degenen die dit soort burgervoorstellen hebben gepromoot, zijn op twee duidelijke moeilijkheden gestuit. Enerzijds het buitensporige aantal handtekeningen (in Italië is het bijvoorbeeld voldoende om 50.000 handtekeningen te presenteren). Aan de andere kant worden de vastgestelde wettelijke beperkingen een obstakel.

Fotolia-afbeeldingen. Mannagia, kort