Definitie van instrumentaliteit en expressiviteit

Instrumentaliteit en expressiviteit zijn twee attributieve dimensies van persoonlijkheid die zijn opgebouwd uit een reeks persoonlijkheidskenmerken. Beide worden beschouwd als globale aspecten van het zelfbeeld dat zowel mannen als vrouwen hebben.

Sinds het begin van de menselijke beschaving zijn er classificaties gemaakt op basis van de kenmerken die individuen bezitten (bijvoorbeeld het niveau van sociaaleconomische status, etniciteit, fysionomie, onder andere), maar mogelijk is de meest gebruikelijke manier om mensen te classificeren gebaseerd op hun geslacht. In die zin is de gemakkelijkste manier om naar geslacht te classificeren een onderscheid te maken tussen mannen en vrouwen, hoewel natuurlijk met de komst van genderdiversiteit, is deze classificatie uitgebreider geworden en zeker een beetje tegenstrijdig voor bepaalde sectoren van de bevolking; op dit onderwerp wordt echter later teruggekomen.

Alle culturen van de wereld hebben een kenmerk gemeen, ze ontwikkelen overtuigingen, normen, waarden en rollen die individuen aangeven hoe ze zich zouden moeten gedragen, door middel van gedragspatronen. In het geval van geslacht genereren de eerder beschreven elementen verschillende verwachtingen bij het uitvoeren van seksuele rollen, Op deze manier ontstaan ​​de concepten mannelijkheid en vrouwelijkheid, die oorspronkelijk werden opgevat als tegengestelde elementen van hetzelfde continu. Bijgevolg werden de verschillen in de toekenningen en rollen die aan elk geslacht werden toegekend zodanig geëxtrapoleerd en overdreven dat aangenomen werd dat mannen en vrouwen ze behoorden tot verschillende werelden, hoewel zeker complementair (denk aan die populaire uitdrukking die zegt dat "mannen van Mars komen en vrouwen van Venus). Deze visie op gender leidde ertoe dat de bevolking genderstereotypen ontwikkelde waarin de mannelijkheid, wordt geassocieerd met prestatie, concurrentievermogen, autonomie, dominantie, rationaliteit en uithoudingsvermogen; terwijl vrouwelijkheid wordt gekenmerkt door aspecten als onderwerping, afhankelijkheid, genegenheid en andere rollen die verband houden met de zorg voor anderen.

Echter, en hoewel veel van deze rollen bij sommige individuen blijven bestaan, suggereert academisch bewijs dat in geïndustrialiseerde samenlevingen is dat het steeds minder gebruikelijk is om een ​​seksuele rolverdeling en mannelijke kenmerken te hebben vrouwelijk. Met andere woorden, in deze samenlevingen kunnen mensen vrouwelijk, mannelijk of ongedifferentieerd/androgyn, dus er is een nieuwe nomenclatuur nodig om ernaar te verwijzen kenmerken; zo ontstaan ​​de concepten Instrumentaliteit en Expressiviteit. Op deze manier zijn instrumentaliteit en expressiviteit twee attributieve dimensies van persoonlijkheid, ze bestaan ​​uit een reeks persoonlijkheidskenmerken; Deze worden beschouwd als globale aspecten van het zelfbeeld dat zowel mannen als vrouwen hebben. In deze lijn zijn de instrumentele kenmerken vooral gericht op het bereiken van doelen; terwijl de expressieve kenmerken gericht zijn op interpersoonlijke relaties. Hoewel de instrumentale en expressieve kenmerken worden geassocieerd met het genre, is het mogelijk een erfenis van het verleden als mannelijke kenmerken en vrouwelijk, deze zijn niet inherent aan het geslacht van de persoon, maar hangen eerder af van de vorm en context waarin de persoonlijkheid.

Hoewel de taxonomie van de kenmerken waaruit deze dimensies bestaan ​​aanvankelijk beperkt was tot het categoriseren ervan binnen de dimensies die het zijn naam geven voor elk van deze beseften academici al snel dat deze classificatie onvoldoende was en concludeerden ze dat het nodig was breid het uit. Zo ontstaan ​​de dimensies instrumentaliteit en positieve en negatieve zeggingskracht. Elk van deze dimensies wordt hieronder beschreven door bijbehorende subdimensies te ontwikkelen.

Positieve en negatieve instrumentaliteitsdimensies

• Positieve instrumentaliteit

o Coöperatieve instrumentaliteit: eigenschappen die verband houden met de productie en manipulatie van de omgeving waarin het individu zich bevindt

o Prestatiegerichte instrumentaliteit: Samengesteld uit eigenschappen die de nadruk leggen op persoonlijke competentie gericht op individuele ontwikkeling en vooruitgang.

o Egocentrische instrumentaliteit: deze eigenschappen benadrukken een patroon van individualiteit waarbij persoonlijke bevrediging wordt gezocht.

• Negatieve instrumentaliteit

o Macho-instrumentaliteit: eigenschappen die verband houden met dominantie en controle over de ander, bevordert agressiviteit, misbruik en onbeschoftheid.

o Autoritaire instrumentaliteit: deze dimensie komt voort uit gedrag dat verband houdt met controle en macht over andere mensen.

o Sociale rebellie: eigenschappen die worden gekenmerkt door sociale desinteresse, onbeleefdheid en gebrek aan flexibiliteit.

positieve en negatieve expressiviteit

Vormen van positieve en negatieve expressie

o Affiliatieve expressiviteit: eigenschappen die het traditionele idee van vrouwelijkheid weerspiegelen, daarom is het gericht op gemeenschappelijke zorg en welzijn.

o Romantisch-dromerige expressiviteit: eigenschappen gekoppeld aan gevoeligheid en romantiek, op een geïdealiseerde en dromerige manier.

• Negatieve zeggingskracht

o Emotioneel-negatief-egocentrische expressiviteit: deze dimensie omvat het negatieve deel van emotie, het wordt geïdentificeerd met onvolwassenheid en middelmatigheid.

o Emotionele kwetsbaarheid: eigenschappen die affectieve zwakte en emotionele instabiliteit omvatten.

o Negatieve passieve externe controle: deze dimensie manifesteert een patroon dat traditioneel geassocieerd wordt met vrouwelijkheid gerelateerd aan zelfopoffering en onderdanigheid.

Zoals te zien is, hoewel deze eigenschappen bij iedereen kunnen voorkomen, ongeacht hun geslacht of geslacht toegewezen bij de geboorte, zijn er nog steeds bepaalde regels over wie (man of vrouw) elk van hen zou moeten hebben deze. In die zin, met de komst van sociale bewegingen zoals feminisme en nieuwe mannelijkheid of de normalisering van LGBT-collectief, wordt het steeds gebruikelijker om te spreken van androgyne mensen, dat wil zeggen, die kenmerken van beide vertonen dimensies; iets dat meerdere conservatieve groepen lijkt te storen die pleiten voor het "herstellen" van traditionele mannelijkheid en vrouwelijkheid, zelfs als dit betekent dat je vervalt in genderstereotypen.

Concluderend, de kenmerken waaruit instrumentaliteit en expressiviteit bestaan, beïnvloeden meerdere processen zoals geestelijke gezondheid, interpersoonlijke relaties, onder andere de vervulling van persoonlijke prestaties, die belangrijk zijn voor de integratie van het individu in de zijne rondom.

Referenties

Diaz-liefhebbende, R., Rocha Sanchez, T. E., & Rivera Aragon, S. (2007). Instrumentaliteit en expressiviteit vanuit een psychosociaal-cultureel perspectief. Mexico: Miguel Angel Porrua.