Definitie van het skeletsysteem

Skeletsystemen vormen de steiger en de vorm van het lichaam, maar ook de structurele ondersteuning van spieren en organen. Er zijn twee soorten skeletsystemen: het exoskelet, waar zich een extern frame bevindt, zoals bij insecten en de endoskeletten, die interne structuren zijn en de botskeletten vormen, typisch voor de gewervelde dieren.

Het skelet bestaat voornamelijk uit botten, dit zijn stijve en resistente organen, maar het bestaat ook uit botcellen en een complex netwerk van weefsels en spieren die in harmonie samenwerken om ons in staat te stellen te bewegen en onszelf in stand te houden rechtop

De botten

Botten zijn de bouwstenen van het skeletstelsel. Op het eerste gezicht lijken het misschien gewoon harde, droge structuren, maar dat zijn ze eigenlijk wel levende en dynamische organen. Botten groeien om gelijke tred te houden met de groei van het lichaam. Botcellen, de cellen in de botten, kunnen bot maken of breken en gebruiken dat vermogen om verwondingen zoals breuken en scheuren te herstellen.

Hij botweefsel is een soort bindweefsel, maar het wordt gekenmerkt door het hebben van een stijve en gemineraliseerde extracellulaire matrix. Matrix is ​​de stof die cellen omringt. In de rest van het bindweefsel heeft de matrix een min of meer geleiachtige consistentie, maar in het bot is het geïmpregneerd met mineralen van calcium en fosfor, waardoor het hardheid en weerstand krijgt.

De matrix bevat ook eiwitten die hem elasticiteit en weerstand tegen mechanische stress geven.

Botweefsel heeft verschillende soorten bot cellen, elk met specifieke functies.

Osteocyten zijn de belangrijkste cellen van botweefsel en zijn verantwoordelijk voor het dagelijks onderhoud van bot, reguleren het mineraalmetabolisme en reageren op mechanische krachten. De osteoblasten ze zijn verantwoordelijk voor de vorming van nieuwe matrix, terwijl osteoclasten zich inzetten voor botresorptie. Door de gecombineerde werking van osteoclasten en osteoblasten kan bot voor het leven worden omgevormd.

Door de botten circuleren bloedvaten en zenuwen, die essentieel zijn voor het voeden en onderhouden van botcellen. Bloedvaten vervoeren zuurstof en voedingsstoffen, terwijl zenuwen signalen doorgeven en bijdragen aan botgevoeligheid. Botten zijn geen ongevoelige structuren, en een botlaesie is meestal erg pijnlijk.

Functies van de botten

Hoewel een van de meest voor de hand liggende functies van de botten is om ons lichaam te ondersteunen en te ondersteunen, hebben ze nog andere belangrijke functies:

• Botten vormen rigide structuren die fungeren als beschermende kooien voor vitale organen. De schedel beschermt bijvoorbeeld de hersenen, de ribben en het borstbeen beschermen de longen en het hart en de wervelkolom beschermt het ruggenmerg.

• Botten fungeren als een opslagplaats voor mineralen en slaan voornamelijk calcium en fosfor op. Wanneer het lichaam die mineralen nodig heeft, lossen osteoclasten de botmatrix op om die mineralen vrij te maken, die in het bloed worden doorgegeven en beschikbaar zijn voor andere cellen in het lichaam. Wanneer er een overschot aan mineralen in het bloed is, wordt dit in de botmatrix afgezet en opgeslagen.

• In bepaalde botten, zoals het dijbeen en het borstbeen, bevindt zich de beenmerg. Hier worden bloedcellen aangemaakt, waaronder de rode bloedcellen, verantwoordelijk voor het transport van zuurstof, de witte bloedcellen, fundamentele componenten van het immuunsysteem, en de bloedplaatjes, die verantwoordelijk zijn voor het vormen van een "plug" in de gebroken bloedvaten om het lek af te dichten en bloedverlies te voorkomen. Het beenmerg is een essentieel weefsel voor het functioneren van twee vitale systemen: de bloedsomloop en het immuunsysteem.

Beweging en het bewegingsapparaat

de botten zijn met elkaar gearticuleerd en samen met de spieren, banden en pezen, vorm een ​​mechanisch systeem dat maakt beweging en voortbeweging mogelijk. Zonder deze solide en gearticuleerde structuur zou beweging onmogelijk zijn.

Spieren zijn zachte weefsels die in staat zijn om samen te trekken en gerichte krachten uit te oefenen en die aan het bot zijn bevestigd of verankerd pezen, die als sterke touwen zijn. Wanneer een spier samentrekt, trekt hij aan het bot waaraan hij vastzit, waardoor er beweging in de gewrichten ontstaat. Wanneer we bijvoorbeeld onze arm buigen om een ​​voorwerp op te tillen, trekt de biceps-spier van de arm samen en trekt aan het armbot en genereert de flexiebeweging, vergelijkbaar met de bediening van een hendel. Tegelijkertijd ontspant de triceps-spier aan de achterkant van de arm om beweging mogelijk te maken.

Wanneer we in plaats van de arm te buigen, deze willen strekken, is het krachtenspel het omgekeerde: deze keer is de spier die samentrekt en trekt aan het bot is de triceps, terwijl de biceps ontspannen blijft om geen kracht in de tegenovergestelde richting uit te oefenen. tegendeel.

De spieren, vooral die waaraan gekoppeld is vrijwillige bewegingen, ze werken in tegenovergestelde paren. Wanneer een spier samentrekt, ontspant de tegenovergestelde spier zich om beweging in de gewenste richting mogelijk te maken. Deze balans is essentieel voor efficiënte en nauwkeurige mobiliteit. Naast het mogelijk maken van beweging, spelen spieren ook een rol bij het stabiliseren van het lichaam.

De houdingsspieren, de bil-, buik- en rugspieren, zijn verantwoordelijk voor het handhaven van een rechtopstaande houding en het stabiliseren van het lichaam. skelet tijdens bewegingen zoals lopen, joggen of het tillen van zware voorwerpen of het langdurig vasthouden van een positie terwijl u staat of zitten. Deze spieren presteren, onbewust en gecontroleerd door het cerebellum., een orgaan van het centrale zenuwstelsel, past de krachten aan die nodig zijn om de houding te handhaven volgens de positie van het lichaam. Bij duizeligheid kan het cerebellum de positie van het lichaam niet bepalen (evenwichtsverlies genoemd). Door geen precieze opdrachten te hebben, kunnen de spieren de houding niet behouden en soms kan duizeligheid vallen veroorzaken.

De skeletsystemen zijn complexe structuren die ondersteuning, bescherming en beweging bieden aan het lichaam van de dieren met interne skeletten, en de interactie van de botten met de spieren is wat dit mogelijk maakt bewegingen.

Spieren kunnen niet werken zonder botten, en het skelet zonder spieren zou slechts een onbeweeglijk schavot zijn. Om deze reden is de orgaansysteem, die beweging mogelijk maakt, wordt genoemd bewegingsapparaat, met drie fundamentele componenten: botten, gewrichten en spieren.

Referenties

Foto's: iStock - Nikola Nastasic / ZU_09