Definitie van meetniveau

De kenmerken die een variabele kan aannemen, staan ​​bekend als meetniveaus, die vier kunnen zijn: nominaal, ordinaal, interval en ratio; De eerste twee worden ook wel categorische variabelen genoemd, terwijl de laatste twee als kwantitatieve variabelen worden beschouwd.

Een van de essentiële kenmerken van elke wetenschap is de kwantificering van de eigenschappen van de studieobjecten. Hoeveel massa heeft een voorwerp? Hoeveel van een chemische verbinding is nodig voor welk medicijn dan ook? Hoeveel doses medicatie heeft een patiënt met een bepaalde ziekte nodig? Hoeveel kracht is er nodig om een ​​object een bepaalde snelheid te laten bereiken? Hoewel het meten van de eerder beschreven elementen relatief eenvoudig is, omdat ze de neiging hebben Om tastbare en objectieve elementen te zijn: in de sociale wetenschappen zijn de studieobjecten doorgaans wat subjectiever, dus hun meting kan wat ingewikkelder zijn. complex; Laten we eens bedenken dat, in tegenstelling tot een arts die kan bepalen hoeveel eenheden glucose per liter bloed iemand heeft, Als diabetespatiënt kunnen psychologen niet bepalen aan hoeveel eenheden van depressie of angst een patiënt lijdt. persoon. Echter, en hoewel het bovenstaande hopeloos klinkt voor de psychologische wetenschap, is het feitelijk mogelijk om een objectieve en gesystematiseerde meting gebaseerd op een reeks regels die karakteriseren wat bekend staat als niveaus van meting.

Voordat we ons verdiepen in de meetniveaus, is het noodzakelijk om het concept van ‘meten’ te begrijpen. Meten is een inherent en essentieel proces van al het onderzoek, ongeacht of het kwalitatief of kwantitatief is; Het is het proces waarbij een waarde of eigenschap aan een object wordt toegewezen op basis van een reeks vooraf vastgestelde regels. Meting is het proces waarbij de omvang wordt geschat van een eigenschap die een object of subject bezit, met behulp van een metrisch systeem of instrument (in de sociale wetenschappen zijn deze instrumenten gewoonlijk schalen, inventarissen of vragenlijsten). Het is noodzakelijk te vermelden dat wanneer we het over eigenschappen hebben, we verwijzen naar de waarneembare aspecten of kenmerken van het studieobject. Ten slotte beperkt de meting zich niet alleen tot de kwantificering van de eigenschappen, maar omvat zij ook de evaluatie ervan, dat wil zeggen de overeenkomsten en verschillen die zij vertonen.

Nominaal meetniveau

Het is het meest basale niveau dat er kan bestaan ​​en omvat de indeling van eigendommen in een of meer groepen. Het is noodzakelijk om minimaal twee categorieën te hebben; Deze categorieën hebben geen volgorde of hiërarchie, ze zijn op een vergelijkbaar niveau gepositioneerd en worden alleen onderscheiden door de criteria die zijn vastgesteld om deze categorieën te creëren.

Wanneer een nominale variabele slechts twee groepen heeft, wordt deze een dichotome variabele genoemd, en de voorbeelden Het meest typerend hiervan kan het bij de geboorte toegekende geslacht zijn (man of vrouw) of de vitale status (levend of levend). dood). Integendeel, als de nominale variabele meer dan twee groepen heeft, wordt deze polytoom genoemd. Typische voorbeelden zijn oriëntatie seksueel (heteroseksueel, homoseksueel, lesbisch, biseksueel of panseksueel) of aansluiting bij een religieuze groepering (katholiek, moslim, christelijk of Hindoe).

Om categorieën te creëren, moet rekening worden gehouden met twee basiscriteria:

1) Volledigheid. Alle objecten kunnen in een bepaalde categorie worden ingedeeld

2) Exclusiviteit. Elk object kan in slechts één van de categorieën worden ingedeeld.

Ordinaal meetniveau

Op vergelijkbare wijze als op het nominale niveau zijn er op dit niveau categorieën, maar het grootste verschil is dat deze categorieën wel een hiërarchie kennen. Het is aan dit kenmerk dat deze variabele zijn naam krijgt, omdat het helpt bij het ordenen van de elementen van een variabele. Het is noodzakelijk te vermelden dat een dergelijke hiërarchie niet gekenmerkt wordt door striktheid, dat wil zeggen dat er tussen het ene niveau en het andere een grote afstand kan bestaan, terwijl deze tussen de andere twee minimaal kan zijn.

Enkele van de meest typische voorbeelden van dit niveau zijn het opleidingsniveau (basis, gemiddeld of hoger), het sociaal-economische niveau (laag, midden-laag, midden-hoog, hoog).

Intervalmeetniveau

Dit niveau is vergelijkbaar met het ordinale niveau, omdat het ook de mogelijkheid biedt om de elementen of eigenschappen van de geëvalueerde variabele te ordenen. Het verschil is dat hier een reeks gelijke intervallen wordt vastgesteld tussen de eigenschappen die worden geëvalueerd. Dat wil zeggen dat de categorieën dezelfde afstand tot elkaar hebben die tijdens de meting constant blijft. Een ander kenmerk is dat het geen absolute 0 heeft en dus negatieve of positieve waarden kan hebben van het te meten attribuut.

Een typisch voorbeeld van dit niveau zijn thermometers, want hoewel ze vaste intervallen (graden) hebben, is 0 relatief, afhankelijk van de gebruikte schaal (Fahrenheit, Celsius of Kelvin).

Verhouding meetniveau

Het is het meest rigoureuze niveau dat kan worden bereikt en omvat de eigenschappen van het intervalmetingsniveau, met de Het verschil is dat er op dit niveau een absolute 0 is, wat aangeeft dat het attribuut ontbreekt meeteenheid.

Het typische voorbeeld van dit niveau zijn de regels, want ongeacht of het centimeters, inches, voeten of yards zijn, 0 geeft altijd een startpunt aan.

Het is belangrijk om het meetniveau te kennen van de variabelen die in onze onderzoeken worden gebruikt, aangezien dit afhankelijk is van Deze zullen mogelijk zijn om bepaalde analysetechnieken te gebruiken waarmee we tot interpretaties kunnen komen en conclusies.

Referenties

Pardo, A., Ruiz, MA & San Martín, R. (2009). Data-analyse in de sociale en gezondheidswetenschappen I. (2e. Red.) Synthese.