Voorbeeld van literaire synthese
Geschriften / / July 04, 2021
De literaire synthese Het is de samenvatting van een boek, ongeacht het genre, zolang het de essentie ervan behoudt. Het probeert in het kort de plot, de personages uit te leggen, gebaseerd op het begin, de climax en de afdaling van het verhaal. Het kan ook een opmerking of mening bevatten over het boek of de auteur, van de persoon die de synthese schrijft.
VOORBEELD VAN LITERAIRE SYNTHESE:
Herinneringen aan mijn trieste hoeren
(Gabriël García Márquez)
Memoria de mis putas tristes, is een korte roman die het ontroerende verhaal vertelt van een bejaarde journalist die op zijn verjaardag nummer negentig besluit zichzelf te trakteren op een avondje plezier met een maagdelijke tiener en wordt, zonder erop te wachten, voor het eerst verliefd op haar levenslang... alleen die van een veertienjarig meisje, dat hij doopt als Delgadina.
Verlangen en ontevredenheid zijn de motieven voor deze schijn die de lezer raakt door de herinneringen aan een eenzame oude man die, zelfs voordat hij verliefd werd op de jonge vrouw die ontmoette in het bordeel van Rosa Cabarcas, leidde ze een routinematig leven dat uitsluitend gewijd was aan lezen, naar muziek luisteren, haar column schrijven in El Diario de La Paz en genieten van seks met prostituees.
Dus als de hoofdpersoon verliefd wordt, verandert zijn visie op de wereld en het bestaan — totdat de mate waarin de grenzen van de werkelijkheid en de manier waarop deze bijna een eeuw heeft geleefd, in twijfel wordt getrokken; en hij bouwt een relatie, een liefde en een zeer unieke seksualiteit op, in overeenstemming met de situatie en met de behoeften van beiden.
Nacht na nacht bezoekt de niet-jarige journalist het bordeel waar hij hele avonden doorbrengt naast Delgadina, met wie hij een zeer originele communicatie opbouwt. Terwijl ze slaapt, zingt hij voor haar, praat met haar en leest voor haar werken voor, zoals Saint-Exupéry's The Little Prince, Perrault's Tales, the Sacred History en Duizend-en-een-nacht.
Doorheen de roman maakt Gabriel García Márquez constant beeldende, literaire en muziekinstrumenten die helpen een sfeer te creëren die schommelt tussen tederheid, illusie, tragedie en hopeloosheid. Oosterse opvattingen over verlangen, liefde en seksualiteit worden ook erkend.
Memoria de mis putas tristes is een prettig leesbare roman die ons verblindt met meerdere zinnen vol betekenis en ons doet nadenken over liefde, seksualiteit en ouderdom.