Definitie van tropismen en nastias

De tropismen Het zijn reacties waarbij sprake is van groei die op de stimulus is gericht: de plant groeit in de richting van de stimulus om er dichterbij te komen of probeert weg te bewegen door in de tegenovergestelde richting te groeien. Tropismen impliceren altijd groei en daarom zijn tropismen onomkeerbaar. Als een plant bijvoorbeeld naar het licht toe groeit, kan de optredende stengelkromming niet meer worden teruggedraaid. Als je de lichtbron verandert, gaat de plant weer krullen.

De nastia'sAan de andere kant zijn het tijdelijke en omkeerbare reacties, die geen groei impliceren, maar wel beweging. Enkele voorbeelden van nastias zijn het openen en sluiten van bloemen overdag en 's nachts.

Planten hebben, net als dieren, ondanks hun reactiemechanismen op stimuli processen zijn langzamer omdat ze geen neurale netwerken hebben die zijn georganiseerd in een zenuwtransmissiesysteem snel. Deze reacties worden gemedieerd door chemische signaalsystemen, een planten-endocrien systeem, en staan ​​bekend als tropismen en nasties.

Tropismen

Een van de meest onderscheidende kenmerken van tropismen is groei in een specifieke richting: planten kunnen naar de stimulus toe groeien (positief tropisme) of ga ervan weg (negatief tropisme). Door ze te laten groeien naar nuttige bronnen, zoals licht of water, of weg van ongunstige omstandigheden, kunnen planten hun overleving en groei maximaliseren.

De meeste tropismen zijn dat wel gemedieerd door chemische toezichthouders: de plantenhormonen of fytohormonen. bestaan verschillende soorten tropismen, die elk verband houden met een specifieke milieustimulans en een bepaalde groeirichting.

Fototropisme

Het is de gerichte reactie van planten op licht. In het geval van positief fototropisme groeien planten naar de lichtbron toe, waardoor ze het licht optimaal kunnen benutten om de fotosynthese te stimuleren.

Stengels hebben positief fototropisme. Dit betekent dat de stengel omhoog gaat op zoek naar de lichtbron, en als het licht van één kant komt, buigt de stengel naar die kant.

Fototropisme wordt gemedieerd door a plantenhormoon genaamd auxine, dat zich ophoopt aan de kant van de stengel die geen licht ontvangt en ervoor zorgt dat die kant verder groeit, waardoor er een kromming in de stengel ontstaat in de richting van de lichtbron.

Geotropisme of gravitropisme

In dit geval is het de stimulus die de groei in gang zet de zwaartekracht. Wanneer de plant ontkiemt, de wortel groeit en probeert zichzelf te begraven, terwijl de stengel naar boven groeit. Dit gebeurt omdat de plant de richting van de zwaartekracht en de lichtbron detecteert.

Wortels hebben een positief geotropisme, omdat ze naar beneden groeien, in de richting van de zwaartekracht, om zich in de grond te verankeren en op zoek te gaan naar water en voedingsstoffen.

In stengels is het geotropisme negatief, waardoor de bovengrondse delen van de plant, tegen de zwaartekracht in, omhoog kunnen groeien om het licht te bereiken.

Geotropisme wordt ook gereguleerd door de distributie van auxine. In sommige plantencellen, gelegen aan de punt van de wortel en in de stengel, er zijn zetmeelkorrels, die lijken op miniatuurzandkorrels. Deze korrels worden genoemd amyloplasten en ze worden aangetrokken door de zwaartekracht, zoals alles op aarde.

Amyloplasten worden afgezet in het laagste deel van de cel; net zoals het zand in een waterfles op de bodem van de fles valt. Dus, de cel kan zien welke kant naar beneden is en welke kant naar boven. Deze ontvangst veroorzaakt gravitropisme.

Hydrotropisme

Plantenwortels kunnen ook naar nattere gebieden groeien bodemvocht detecteren: dat hebben ze positief hydrotropisme.
Het is nog steeds niet helemaal duidelijk hoe wortels vocht detecteren of welke fysiologische mechanismen tropisme veroorzaken.

Dit proces is essentieel voor het voortbestaan ​​van de plant, omdat het garandeert dat de wortels zich uitstrekken op zoek naar water.

Chemotropisme

Het is de reactie van planten op chemische stoffen die in de bodem aanwezig zijn, zoals minerale zouten of organische verbindingen.

De wortels kunnen zichtbaar zijn positief chemotropisme naar heilzame stoffen en negatief chemotropisme richting giftige stoffen. Dit zorgt ervoor dat de plant groeit in gebieden waar hij de nodige voedingsstoffen kan verkrijgen en schadelijke gebieden vermijdt.

Thigmotropisme

Thigmotropisme is de reactie van de plant op mechanisch contact. Sommige plantensoorten kunnen een positief thigmotropisme, groeiend naar het object dat ze aanraakt, of a negatief thigmotropisme, weggaan van contact.

Dit fenomeen is te zien in de wijnstokken en klimplanten, die positief thigmotropisme hebben en ze gebruiken het om steunstructuren te laten groeien en omwikkelen. Wanneer de stengel van de plant een stijf voorwerp raakt, begint deze eromheen te groeien.

Kenmerken en aspecten van nastias

Nastia's zijn dat, in tegenstelling tot tropismen, wel Snelle bewegingen, die kan voorkomen in seconden en zijn omkeerbaar.

De fotonastie verwijst naar de reactie van planten op veranderingen in de lengte van dag en nacht, wat de bloei en andere processen beïnvloedt. Dit soort dagelijkse bewegingen is te zien bij sommige bloemen, die overdag opengaan en 's nachts sluiten, of omgekeerd. Sommige planten, zoals klavertjes en andere peulvruchten, vouwen hun bladeren 's nachts en zetten ze overdag uit om van het licht te profiteren.

De tigmonastie Het is de reactie van planten op aanraking. Sommige planten, zoals de mimosa (Mimosa pudica) of bepaalde vleesetende planten, zoals die van de vliegenvangerfamilie (Droseraceae-familie), reageren op aanraking door hun bladeren te sluiten; hetzij om zichzelf te beschermen tegen herbivoren in het geval van mimosa, hetzij om insecten te vangen.

In tegenstelling tot thigmotropisme kunnen Mimosa-bladeren weer opengaan (de nastias zijn dat wel). omkeerbaar) maar de opgerolde stengel van een wijnstok kan zich niet ontrollen, daar is hij al mee gegroeid vorm.

Het belang van tropismen in de plantenbiologie

Tropismen spelen een essentiële rol in de plantenbiologie en hebben belangrijke implicaties voor de ecologie en de landbouw. Ze zorgen ervoor dat planten de opname van essentiële hulpbronnen, zoals licht, water en voedingsstoffen, kunnen optimaliseren. Dit geeft hen een concurrentievoordeel in hun omgeving en stelt hen in staat efficiënter te overleven en te groeien.