Voorbeeld van theatertaal

Theatrale taal gebruikt een tekst die is gemaakt om te worden nagespeeld. In een toneelstuk zijn de personages, door middel van hun dialogen, degenen die ons een verhaal vertellen. Maar de verteller is ook deelnemer aan de tekst, verborgen achter de regieaanwijzingen die samenwerken om de situatie te begrijpen en helpen om fundamentele gegevens te kennen voor de overlevering. Het woord is een van de elementen die in theatrale taal worden gebruikt en dompelt de hoofdrolspelers en toeschouwers onder in een denkbeeldig universum.

Theatertaal Voorbeeld:

De primaire tekst
De primaire tekst bevat wat de karakters zeggen, zoals:
Martín: - Dat klopt! Vul de fruitmand, als je wilt! Die waren allemaal al uitverkocht.
De secundaire tekst:
De secundaire tekst is de regieaanwijzing die door de verteller wordt gegeven om ons te helpen de situatie te begrijpen. Deze teksten staan ​​meestal tussen haakjes. Laten we eens kijken naar een voorbeeld van secundaire tekst:
Antonia: - Haal dat fruit daar weg! (Hij slaat de appels die net in een emmer zullen vallen)

De regieaanwijzingen zijn de teksten waaruit het stuk bestaat en worden niet door de acteurs gezegd. Ze vervullen ook de functie van het beschrijven van plaatsen, het informeren van de naam van elk personage tijdens het spreken, de in- en uitgangen van het podium, enz. Ze bevatten aanwijzingen voor de acteurs met betrekking tot gebaren, intonatie, kleding.