Voorbeeld van onderontwikkelde landen

In de sociale wetenschappen is het concept van “in ontwikkeling”, om te wijzen op de verschillen die bestaan ​​tussen landen, van de meting van sommige variabelen, zoals hun niveau van ontwikkeling van de productiekrachten en de mogelijkheid om toegang te krijgen tot diensten door de inwoners van het land.

Economische kenmerken van onderontwikkelde landen:

Primaire economische activiteit. De belangrijkste economische activiteit in onderontwikkelde landen is de productie van primaire goederen, met name die met betrekking tot de landbouw. De productieniveaus zijn laag in vergelijking met het wereldgemiddelde. Om deze reden is het moeilijk om in de primaire behoeften van de bevolking te voorzien. Bovendien is het inkomen van boeren laag.

Hoge corruptie. Soms profiteren de heersers via overheidsbeleid van bepaalde industriële sectoren, vooral als ze dat ontdekken Andere landen zullen bepaalde producten vereisen, maar het inkomen dat daardoor wordt gegenereerd, wordt niet weerspiegeld in de samenleving door de indexen van corruptie.

Gebrek aan werkgelegenheid. De werkgelegenheid is erg laag, omdat een grote marge van de bevolking die niet heeft en leeft van deeltijdbanen of de informele economie.

Informele handel. Hun handel is over het algemeen informeel en internationaal zijn ze vaak benadeeld.

Sociale kenmerken van onderontwikkelde landen:

Laag inkomen. Het inkomen per hoofd van de bevolking (eenheid die wordt gebruikt om het inkomen per land te meten) is erg laag in vergelijking met de rest van de ontwikkelde landen. Om deze reden zijn er lage niveaus van voedselindexen, levensverwachting en kindersterfte.

Hoge misdaad. Door deze omstandigheden vervallen sommige sectoren van de samenleving in criminele acties om een ​​hoger inkomen te verkrijgen. Er is een hoog misdaadcijfer dat het land treft, aangezien potentiële investeerders dit in dat land zouden vermijden.

Laag opleidingsniveau. Het opleidingsniveau is laag, dus er zijn geen professionals die gekwalificeerde arbeidskrachten kunnen leveren voor binnen- of buitenland. Het analfabetisme is hoog, dus de ambities van de samenleving zijn nihil.

Slechte medische en ziekenhuisservice. Medische diensten zijn schaars, wat leidt tot uitbraken van epidemische ziekten. Er is geen infrastructuur voor het verlenen van medische diensten en er is een gebrek aan medicijnen.

Lage shuttleservice. Vervoersdiensten, of het nu over land, over zee of door de lucht is, zijn laag en zelfs in sommige landen ontbreken ze volledig. De wegeninfrastructuur kent beperkingen en logistiek is inefficiënt.

regering. De regeringen van onderontwikkelde landen hebben democratieën die als zwak zijn geclassificeerd, er kunnen dictaturen, corruptie, anarchie en straffeloosheid zijn.

Slechte justitie. Rechtvaardigheid in onderontwikkelde landen is vaak gebrekkig, beïnvloed door beleid en externe effecten.

Er is een index van overbevolking. Deze landen zijn overbevolkt, een aspect dat de ongelijkheid en het tekort aan kwaliteitsvoedsel vergroot.

Oorsprong van onderontwikkeling 

Theoretisch is dit concept ontwikkeld in de tweede helft van de 20e eeuw, om de verschillen in gedrag duidelijk te definiëren sociaal, economisch en politiek, tussen een centrum en een periferie, van een stad of regio bepaald voor haar studie binnen de takken van de wetenschap sociaal.

In het geval dat een "onderontwikkeld" land tot de groep van ontwikkelde landen wil behoren, zal het: om een ​​grote economische, politieke en sociale transformatie door te voeren, bereiken sommige landen deze doelen; andere eindigen echter met schulden die tot grote crises leiden.

Voorbeelden van onderontwikkelde landen:

1. Afghanistan
2. Bangladesh
3. Birma
4. Burkina Faso
5. Burundi
6. Cambodja
7. Tsjaad
8. Guinea
9. Haïti
10. Sierra Leone
11. Liberia
12. Mozambique
13. Nepal
14. Niger
15. Pakistan
16. Papoea-Nieuw-Guinea
17. Centraal Afrikaanse Republiek
18. Democratische Republiek van Congo
19. Oost Timor