Van eerste fotografie tot digitale fotografie

Joseph Nicephore Niépce, Franse uitvinder die de eerste permanente foto in de geschiedenis maakte (1826), behaalde de fixatie van het beeld met een tinnen plaat (legering van zink, tin en tin, gecoat met Judese bitumen verdund in aardolie).
Kort nadat Niépce de zakenman en schilder Jaques Mande Daguerre ontmoette, met wie hij in 1829 een overeenkomst sloot om het experiment voort te zetten, stierf Niépce in 1833 arm en onbekend.
Rond 1835 maakte de Engelsman William Henry Fox Talbot het eerste negatief op papier, deze ontdekking heette "Calatopia", (van de Griekse schoonheid) het bestond uit vellen van papier behandeld met zilvernitraat, kaliumjodide en galluszuur, ontstaat op deze manier een negatief waarvan veel kopieën kunnen worden gemaakt (primitief negatief systeem modern).
In 1837 realiseerde Daguerre zijn eerste daguerreotypie (een uitvinding die eerst "geheugenspiegel" werd genoemd), de daguerreotypie bestaat uit een gepolijste koperen plaat bedekt met zilver, geplaatst in een doos met jodium om lichtgevoelig zilverjodide te vormen, dan wordt de plaat in de donkere kamer gestoken en gelaten totdat het licht de jodiden van zilver.

Dankzij alle ontdekkingen die in de 19e eeuw zijn gedaan, kwam in 1900 de "Kodak Brownie", de eerste commerciële camera, rond 1930 op de markt. het bedrijf General Electric maakt de Sashalite (flitser), slechts een jaar later maakt Harold Edgerton de stroboscooplamp, in 1949 creëert Polaroid de eerste instant camera, en het is pas in 1977 dat Steven Sasson de eerste digitale camera maakt, die pas in de handel zal worden gebracht 2003.