Wetenschappelijke principes die het mechanisme van de typemachine verklaren

Elke machine werkt volgens een reeks wetenschappelijke principes en wetten, ze zijn niet gegroepeerd op gebruik, maar op: Rekening houdend met zijn principes, hebben we als voorbeeld het mechanisme van de piano, een neef van de schrijven.
Mechanische machines werken door bewegende delen zoals: hefbomen, tandwielen, nokken, riemen, wielen, veren en krukken, ze zijn ook onderling verbonden door complexe schakels. Sommige groot genoeg om bergen te verzetten, andere piepklein die bijna verdwijnen in een wervelwind van tandwielen en weer andere, zo langzaam dat ze geen beweging lijken te hebben.
Alle machines zijn gerelateerd aan krachten, hetzij om beweging teweeg te brengen of om deze te belemmeren. De mechanische delen bewegen om de uitgeoefende kracht te veranderen in een kleinere of grotere resultante, wat nodig is om zijn functie uit te voeren.
De mechanische typemachine heeft een systeem van hendels die een lichte beweging van de vingertoppen op de toetsen omzetten in een grotere beweging, genoeg om ze te verbinden met het type, ze hebben minstens vijf hefbomen tussen de sleutel en de staaf aan het einde waarvan de soort. Afhankelijk van de hoogte van de letterhouder worden hoofdletters of kleine letters gedrukt.

De typehouders zijn stangen die halfrond zijn opgesteld, zodat de typen altijd in het midden van de machine raken. Het inktlint en papier verschuiven bij elke impact.