Koe kenmerken

Vrouwtjes van de Bos Taurus-soort worden koeien genoemd, mannetjes worden stieren en kalveren genoemd. Het zijn viervoetige zoogdieren die behoren tot de orde van Artiodactyls, familie van Bovids, afstammelingen van Bos primigenius primigenius of Bos taurus primigenius, ook bekend als Uro, een dier dat zijn natuurlijke habitat had in de Aziatische, Europese en Afrikaanse. Dit rund was een van de eerste dieren die door mensen werd gedomesticeerd, ongeveer 12.000 tot 10.000 jaar geleden. Dankzij de diversiteit aan klimaten waarin het van nature leefde, evolueerde het tot verschillende rassen, die sinds zijn ontstaan ​​door de mens zijn vermeerderd. domesticatie, op grond van de kenmerken die de man voor zijn gebruik diende, zoals de productie van vlees, melk, huid of door zijn minderjarige agressiviteit.

Millennia lang zijn ze een essentieel onderdeel geweest van verschillende culturen, niet alleen als voedsel, maar ook als trekdier en als representatie van goden, zoals in het geval van Egyptische, Kretenzische of Indiase culturen, in de laatste wordt het vandaag nog steeds als een dier beschouwd heilig.

Enkele kenmerken die koeien en stieren hebben:

Anatomie.- Deze dieren hebben een anatomie die vergelijkbaar is met die van andere runderen, zoals bizons en buffels. Het zijn artiodactyl viervoeters met een groot lichaam en een robuuste teint; mannetjes hebben een gewei op hun hoofd dat in grootte varieert, afhankelijk van het ras. Hun gewicht varieert van 400 tot 650 kilo bij vrouwen (koeien), tot 700 kilo. Bij reuen (stieren) kan het variëren tussen de 700, 900 en tot 1200 kilo, afhankelijk van het ras en het dieet. De vrouwtjes zijn gemiddeld 1,80 tot 2,00 meter lang en 1,20 tot 1,30 meter hoog. De mannetjes zijn groter, zelfs tot twee meter vijftig centimeter lang en gemiddeld 1,25 tot 1,45 meter lang, hoewel er rassen zijn waarbij de grootte Het kan veel groter zijn, zoals bij rassen zoals de Holstein, die groot zijn, of kleiner, zoals bij de zogenaamde dwergkoeien die klein zijn in vergelijking met de andere rassen.

Het zijn herkauwers. Ze hebben een polygastrische maag, dat wil zeggen dat hun maag uit 4 holtes bestaat; Het is verdeeld in vier kamers, reticulum of net, pens of buik, omasum en lebmaag (stremming). Dit komt omdat ze voornamelijk kruiden eten zoals gras, dat voornamelijk bestaat uit celluloses die ze niet kunnen verteren, daarom kauwt en slikt het dier tijdens het eten. het voedsel naar het reticulum, vanwaar het wordt teruggevoerd naar de snuit en opnieuw wordt gekauwd, later gaat het naar de pens waar de voedselbolus wordt aangevallen door bacteriën en schimmels die de vertering van cellulose, gaat vervolgens naar de omasum waar een deel van het water wordt geabsorbeerd, en bereikt uiteindelijk de lebmaag of ware maag, waar het grootste deel van de voedingsstoffen.

Reproductie.- Vrouwtjes kunnen zich op elk moment van het jaar voortplanten, dankzij het feit dat ze elke 21 dagen een vruchtbaarheidscyclus hebben, waarbij ze het encefalon binnengaan in een tijd die varieert van 6 tot 30 uur. Ze hebben meestal één tot twee jongen per nest; de draagtijd varieert tussen 282 en 292 dagen, de tijd waarin het kalf wordt geboren, dat het kalf wordt genoemd. De jongen hebben een lactatie van ongeveer tien maanden, afhankelijk van het ras van het dier. Deze dieren leven meestal meer dan 15 jaar en bereiken een leeftijd van 20 of 25 jaar.

Ras diversiteit.- Omdat het een dier is dat zich van nature verspreidt in grote delen van Azië, Europa en Afrika, paste het zich aan verschillende klimaten aan, evolueerde en diversifieerde het de rassen. Naast het feit dat dit door mensen werd gedomesticeerd, maakte de mens kruisen van individuen die kenmerken vertoonden die: geschikt zijn, zoals hogere melkproductiviteit, grotere hoeveelheid spiermassa of vet, evenals vacht, huidskleur of mate van agressiviteit van de dieren, wat de belangrijkste reden is waarom rassen met attributen in de loop van de millennia zijn ontstaan specials.

Toepassingen.- Ze worden gebruikt voor menselijke consumptie, zowel voor hun vlees als voor de productie van melk en melkproducten, de melk en het vlees van dit dier zijn de basis voor het voeden van een groot deel van de menselijke bevolking van de planeet. Naast het vlees en de melk worden andere delen van het dier al duizenden jaren gebruikt voor de vervaardiging van kleding, evenals de botten voor de vervaardiging van verschillende gebruiksvoorwerpen. Dankzij hun grote kracht zijn ze ingezet voor verschillende klussen. Op dit moment worden alle onderdelen van dit dier gebruikt voor de productie van objecten, zoals borstels of zoals in het geval van kledingindustrie en chemische industrie, die zowel hun vetten als hun huid gebruiken, vooral bij de vervaardiging van kleding en schoeisel. De botten en andere delen van deze dieren worden ook gebruikt om meel voor veevoer en meststoffen voor landbouwproductie te maken.

De koe in culturen.- Door de eeuwen heen is dit dier door verschillende culturen vereerd, zowel vanwege zijn kracht als vanwege zijn agressiviteit; sommige van de volkeren die deze dieren aanbaden waren de Egyptenaren, die de godin Hathor aanbaden, die was voorgesteld als een koe of een vrouw met een koeienkop of een vrouw met horens, of de god Apis, die ook door dezelfde manieren. Zelfs vandaag de dag aanbidden miljoenen mensen deze dieren in India, waar ze worden beschermd door de hindoeïstische wet en religie. In sommige landen, zoals Spanje, Colombia, Mexico en de Verenigde Staten, worden mannetjes gebruikt in shows zoals stierenvechten of fiesta brava en rodeo's.