Schildpadkenmerken

Schildpadden behoren tot het dierenrijk, sub-koninkrijk Eunmetazoa, bilateria-tak, van de phylum chordata, sub-phylum van gewervelde dieren, superklasse Gnathotomata, klasse van reptielen, subklasse Anapside, behorend tot de orde of klasse van Testudines, (ook wel Chelonia, of Quelonios), die is onderverdeeld in de onderorden van de Criptodiras (de landschildpadden) en de Pleurodiras (de schildpadden van water). Het zijn dieren die al minstens 280 miljoen jaar bestaan ​​sinds het Trias, tijdgenoten zijnde van dinosauriërs die overleefden met weinig duidelijke evolutionaire veranderingen ten opzichte van hun oude voorouders Trias. Zoals de meeste reptielen zijn het ectotherme dieren, dat wil zeggen, ze halen hun warmte uit zonnestraling, hebben schubben op hun huid en leggen eieren.

De verschillende soorten bewonen gebieden zo ver als Afrika, Europa, Amerika, Azië en Australië, en passen zich aan aan de media diametraal tegenovergestelde omgevingen, zoals woestijnen, oerwouden, bossen, rivieren, meren en oceanen, evolueren om zich aan te passen aan de omgeving milieu. Landschildpadden hebben vier poten waarmee ze langzaam bewegen; hun aquatische verwanten evolueerden door zich aan te passen aan het leven in het water, waardoor hun benen in vinnen veranderden waarmee ze zich snel en efficiënt in het water verplaatsen en duizenden kilometers migreren naar paaien.

Lijst met de kenmerken van de schildpad:

Anatomie.- Een van de meest opvallende kenmerken van dit dier is zijn schild; die is versmolten met uw wervelkolom en dient als bescherming analoog aan de ribben van andere dieren, maar ook om het te beschermen, in delen van het lichaam die niet worden beschermd door de ribben. De aanwezigheid van de schaal verhindert de thoracale ademhalingsbeweging, waardoor hun ademhaling zo is geëvolueerd dat de buikspieren meegaan met die beweging, waardoor de ademhaling, die pulmonaal is, wat erop wijst dat schildpadden zoals zeeschildpadden hun adem gedurende lange tijd kunnen inhouden, waardoor ze onder water kunnen duiken en op vissen kunnen jagen en weekdieren. Als ze zich bedreigd voelen, hebben ze de neiging om zich in de schaal te verstoppen. De meeste soorten schildpadden, zowel land-, aquatisch als semi-aquatisch, hebben geen tanden, maar kaken met een snijkant met randen vergelijkbaar met een zaag en soms een soort snavel, waarmee ze het voedsel vernietigen dat slikken.

Hun huid heeft geen vacht of veren zoals vogels en zoogdieren, evenals zweetklieren; in plaats daarvan wordt het bedekt door schubben die het beschermen. Land- en semi-aquatische schildpadden hebben poten waarmee ze over de grond bewegen. Zeeschildpadden evolueerden door hun poten om te vormen tot vinnen, waarmee ze zich snel door het water kunnen voortbewegen. De poten van land- en semi-aquatische schildpadden hebben klauwen, terwijl de ledematen van hun mariene verwanten ze hebben verloren. De staarten variëren in grootte, afhankelijk van de soort, en sommige zijn bijna onzichtbaar dankzij de schaal.

Reproductie.- Schildpadden planten zich, net als de rest van de reptielen, voort door middel van eieren en leggen in elke legsel, afhankelijk van de soort gemiddeld tussen de 20 en 100 eieren, met soorten die meer dan 150 eieren in een enkele koppeling kunnen overschrijden, die uitkomen na een incubatietijd van ongeveer 45 dagen, maar dit is afhankelijk van de soort en de temperatuuromstandigheden van de nest. De mannetjes wedijveren om te paren met de vrouwtjes, krijgen om te vechten met het geven van beten en duwen op zoek naar draai de tegenstander om, zodat hij geïmmobiliseerd is, (het schild van de schildpadden verhindert dat ze terugsturen).

Grootte en levensduur.- Bij de geboorte hebben ze een klein formaat en hun grootte in de volwassen vorm varieert van soort tot soort, waarbij sommige die meten volwassen zijn minder dan 25 centimeter, zelfs sommige die twee meter lang worden en meer dan honderd of tweehonderd kilo wegen, met perioden van relatief lang leven in vergelijking met de meeste dieren, na te hebben vastgesteld dat sommige meer dan 150 hebben geleefd jaar. In dit opzicht is de hypothese (gebaseerd op bevindingen van archeologische overblijfselen van schildpadden) prehistorisch), die meer dan 4,6 m lang waren en mogelijk langer dan. hebben geleefd tweehonderd jaar.

Voeden.- De voeding van de schildpadden hangt af van hun leefgebied; schildpadden eten gewoonlijk een verscheidenheid aan planten die in de natuur voorkomen, zoals gras, groenten, groenten en fruit. Aan de andere kant hebben zee- en waterschildpadden een vleesetend dieet en verslinden ze de vissen en weekdieren waarop ze jagen. In gevangenschap worden ze meestal gegeven naast voedsel zoals fruit, peulvruchten en groenten (aan schildpadden), vissen en weekdieren (voor de zee), enkele speciale gemineraliseerde en gevitamineerde voedingsmiddelen om hun welzijn te behouden Gezondheid.

Habitat.- De verschillende soorten hebben zich aangepast aan een grote diversiteit aan habitats, zowel terrestrische als aquatische. Verschillende soorten schildpadden leven in tropische oerwouden, bossen en zelfs woestijnen, en evolueren en passen zich aan aan de heersende omstandigheden zoals hitte of droogte; Een voorbeeld hiervan is hun vermogen om te overwinteren, wat ze doen in tijden van droogte of kou. Op dezelfde manier hebben waterschildpadden zich aangepast aan het leven in rivieren, meren en in de zee; Een voorbeeld hiervan is het geval bij zeeschildpadden die zich zo aan deze omgeving hebben aangepast dat ze maar kort leven perioden op het land, bij de geboorte en bij het paaien, bewonen een groot deel van de oceanen, vooral in gebieden warm. Een ander voorbeeld van hun aanpassing aan deze omgeving is het vermogen van hun longen en systemen om hun adem gedurende lange tijd in te houden. perioden onder water, tijdens het voeden, of de hydrodynamica van hun lichaam waardoor ze lange afstanden kunnen afleggen tijdens hun migraties.

Voedselketen.- Ze zijn het voedsel van verschillende roofdieren, zowel in de grond als in de zee; Hun eieren en pas uitgekomen jongen zijn een gemakkelijke prooi voor verschillende soorten vogels, zoogdieren en andere reptielen; op dezelfde manier worden ze, als ze volwassen zijn, meestal opgegeten door wolven, coyotes, wilde honden en katten, evenals reptielen zoals krokodillen en alligators, en in het aquatisch milieu door haaien onder andere dieren, maar misschien is het grootste roofdier dat het momenteel heeft de be mens, die ze niet alleen consumeert om zichzelf te voeden, maar omwille van het hebben van verschillende eigenschappen (echt of denkbeeldig), waardoor hun consumptie.

Toepassingen.- Naast het dagelijkse voedsel voor de lokale bevolking van hun leefgebied, wordt er op ze gejaagd om hun schelpen te gebruiken voor de vervaardiging van verschillende objecten. Een ander zeer populair gebruik is als huisdier, levend gevangen of gefokt in gevangenschap.