Kenmerken van de prokaryotische cel

Cellen die geen kern hebben, staan ​​​​bekend als "prokaryotische" cellen, ze missen een kernmembraan, hun genomische functie is verspreid over de cel.

Deze cel zal bij vele gelegenheden worden beschouwd als de initiërende cel van het leven van waaruit alle bestaande varianten, dit vanwege het feit dat het overeenkomsten en kenmerken deelt met de cellen van andere entiteiten leven.

Basiskenmerken van de prokaryotische cel:

Structuur.- De structuur van de cel is heel eenvoudig, de grootte is het meest beperkt

meet minder dan tien micron tussen drie en zes micron ongeveer, aangezien het varieert afhankelijk van de cel waarnaar wordt verwezen. De structuur is in feite eencellig, daarom worden het "prokaryotische cellen" genoemd.

Biochemische diversiteit en zijn metabolisme.- De diversificatie van deze cel is zeer breed, deze diversificatie is voortdurend veranderd in de handen van onderzoekers, dit omdat biochemische diversiteit vele facetten heeft, vanwege het enorme aantal verschillende cellen in dit soort entiteiten en hun reactie op verschillende biologische milieumedia, evenals hun verschillen, ook al behoren ze allemaal tot dezelfde familie.

Voeding.-De prokaryotische cel onderscheidt zich door zijn eigen voedsel te produceren, dit is geclassificeerd als een kwaliteit van de "chemosynthetische bacteriën”Die hun voedsel produceren op basis van een soort energie die ze direct uit zwavel, waterstof, ijzer en stikstof halen. Dit fenomeen komt voor bij bacteriën genaamd "autotrofen"(Fotosynthese) omdat ze in staat zijn hun voedsel te produceren, hoewel ze zich ook in de vorm kunnen voeden"heterotroof"Omdat ze hun voedsel kunnen opnemen vanuit een symbiotische relatie van een gastheer.

Reproductie.- De reproductie van prokaryotische cellen is de "celdeling”, Dat hoewel dezelfde DNA-replicatie wordt gebruikt, ze lijden aan het fenomeen van mutatie, waardoor ze zich breed kunnen aanpassen aan nieuwe omgevingen (ze hebben geen seksuele reproductie).

Aanpassing.- Het is door middel van kleine mutatiefenomenen, zoals we eerder vermeldden, die het mogelijk maken om zich aan te passen aan veel biologische omgevingen en het soms om te zetten in parasieten.

Rassen of soorten.-Er zijn meerdere variëteiten van prokaryotische cellen, ongeveer tienduizend soorten, die in staat zijn om te overleven in ruwe omgevingen die vrijwel alle biologische omgevingen omvatten bestaande.

Ademen.- Zijn ademhaling kan aëroob en anaëroob zijn, in aërobe ademhalingscellen kan de o2 worden gefixeerd en gebruikt voor biologische verbranding. Deze ademhaling vindt plaats in een plooi van het plasmamembraan. de ademhaling anaëroobHet heeft geen zuurstof nodig en soms is deze aanwezigheid van zuurstof schadelijk voor hen.

Classificatie.- Prokaryote cellen delen zich voornamelijk in "archaea"-cellen en "bacteriën"-cellen en kunnen voornamelijk worden gedifferentieerd door hun RNA.

• Archaea.- Dit zijn de eencellige organismen die als de meest primitieve worden beschouwd, en zoals we al hebben vermeld, hebben ze geen kern en hun reproductie is door celdeling en ze worden gevonden in zeer extreme omgevingen. In die zin kunnen we de methanogenen scheiden van de holofielen en de hyperthermofielen.
• Bacterie.- Deze bacteriën worden gevormd door sets cellen die zich in een meer ontwikkeld stadium bevinden, in dit veld verschijnen blauwgroene algen, die in het begin zeer overvloedig waren, en het is mogelijk dat ze deel hebben uitgemaakt van wat tegenwoordig aardolieverbindingen zijn en in die tijd een long van de planeet.

Beweging.- Zijn beweging of voortbeweging is door middel van kleine bacteriële flagellen, hoewel ze ook niet kunnen bestaan.