Voorbeeld van ademhalingssysteem

De ademhalingssysteem Het is het mechanisme dat alle levende wezens hebben om hun voedsel (onder andere suikers en koolhydraten) te synthetiseren.

Deze ademhalingssystemen kunnen worden onderverdeeld in:

1. Longademhaling
2. Branchiale ademhaling
3. Huid ademhaling
4. Tracheale ademhaling
5. Directe uitzending
6. Fotosynthese

Deze ademhalingssystemen zijn ontwikkeld volgens de vereisten van elk type levend wezen en in planten zijn behoefte aan koolstofdioxide die het nodig heeft, verdrijvend zuurstof.

Dus rekening houdend met het feit dat elk levend wezen een ademhalingssysteem heeft, moeten we het verschil uitleggen en uitleggen hoe elk ervan werkt.

Voorbeeld ademhalingssysteem:

1.- Longademhaling.- Dit systeem gehoorzaamt aan de ademhaling die plaatsvindt in twee grote zakken die gevuld zijn met haarvaten (aders en slagaders waar voert de bloedsomloop uit), dus de zuurstof die door het lichaam circuleert, wordt rechtstreeks in de cellen gebracht, vervolgens wordt koolstofdioxide in het bloed uitgestoten, dat via de aderen naar de longen wordt getransporteerd, waar het materiaal van verspilling.

Het mechanisme begint met de luchtwegen (neus en mond), waar de lucht binnenkomt, bevochtigt en opwarmt in de neusgaten, langs later door de keelholte, het strottenhoofd, de luchtpijp, de keel en de bronchiën, om uiteindelijk het capillaire gebied (longweefsel) te bereiken, en hier, in de longblaasjes, worden gasveranderingen uitgevoerd, die de gasuitwisseling ondersteunen door de druk van de intercostale spieren en de diafragma.

Deze ademhaling komt voor bij complexe levende wezens, zoals grote, vogels, in het water levende zoogdieren, carnivoren en primaten, onder anderen.

2.- branchiale ademhaling.- Dit ademhalingssysteem komt overeen met hogere of complexe dieren, maar wordt aangetroffen in de waterwereld; vissen, sommige reptielen in het larvale stadium en insecten in het larvale stadium zijn hier te vinden. Deze hebben allemaal een hoge zuurstofbehoefte.

Het proces wordt uitgevoerd door grote hoeveelheden water te absorberen die door de kieuwen gaan, dit zijn organen gevuld met bloedvaten waar gasuitwisseling plaatsvindt.

Deze organen zijn meestal oppervlakkig, vooral bij de reeds genoemde insecten en larven, en diep in de rest.

3.- Huidademhaling.- Dit type ademhaling bestaat in eenvoudige levende wezens zoals wormen, regenwormen en sommige amfibieën zoals padden en kikkers, die zelfs met longen in het water ademen door de huid.

Bij deze ademhaling vervult het huidoppervlak de functie van het opnemen van zuurstof en het uitstoten van koolstofdioxide, zoals in de longen, maar op kleine schaal.

4.-Tracheale ademhaling.- Deze ademhaling bestaat uit kleine buisjes (luchtpijpen), het wordt gevonden in insecten en geleedpotigen zoals spinnen en zelfs schorpioenen, waar gasveranderingen worden aangebracht, in deze kleine buizen circuleert de lucht die nodig is voor de levensduur van de insect. De functie van de luchtpijp is vergelijkbaar met die van de huidademhaling, maar met een grotere efficiëntie en een grotere hoeveelheid zuurstof.

5.- Directe uitzending.- Dit komt voor bij dieren of eenvoudiger levende wezens, die een kleine hoeveelheid zuurstof nodig hebben, zodat hun ademhaling direct op het celmembraan plaatsvindt.

In dit systeem zijn:

• Protozoa
• sponzen
• Koralen enz.

6.- Fotosynthese.- De ademhaling van planten is omgekeerd aan die van de rest van levende wezens, ze gebruiken koolstofdioxide en verdrijven zuurstof, en hiervoor hebben ze koolstofdioxide nodig, Hiervoor gebruiken ze de effecten van de zon die bij contact met de bladeren reageert met het chlorofyl dat glucose produceert en zuurstof afgeeft aan de omgeving als een product van verspilling.

Het kan worden beschouwd als de ademhaling van planten, ongeacht of het in strijd is met het algemene concept van ademhaling.