Samenvatting Adequaat Leiderschap. De bekwame ondernemer

De lezing gaat over de meest correcte manier waarop leiderschap moet worden uitgeoefend over de medewerkers van onze organisatie. Een leider is een persoon die de gave of de macht heeft om anderen te beïnvloeden, ondanks dat hij geen hoog hiërarchisch niveau heeft, om samen de doelstellingen te bereiken.

Er is een groot dilemma dat een leider wordt geboren en niet gemaakt; Ik geloof dat dit niet waar is, aangezien er mensen zijn die deze gave van jongs af aan hebben en de mensen om hen heen sturen of beïnvloeden met een geweldige faciliteit, maar anderen kunnen door middel van sommige technieken vaardigheden ontwikkelen waarmee we onze medewerkers op de beste manier kunnen begeleiden manier.
Een adequate leider zijn is degene die ervoor zorgt dat zijn ondergeschikten tevreden en met volledige overtuiging handelen om de organisatiedoelen te bereiken.

Er zijn enkele theorieën over leiderschap, de eerste is die van eigenschappen waarvan precies wordt gezegd dat de leider wordt geboren, het is niet bekend. doet en zoals ik al eerder zei, heb ik het gevoel dat dit verkeerd is, omdat men door ervaring houdingen kan verwerven van leiderschap.

Een andere theorie is die welke een dimensie van het gedrag van de leider analyseert en ons vertelt dat om een ideaal gedrag als zodanig is het noodzakelijk om een ​​evenwicht te bewaren tussen productiviteit en relaties mens. Door het te onderhouden, ben ik van mening dat alle functies en alle middelen van de organisatie goed zouden worden gebruikt.

De X- en Y-theorie van Douglas Mc. Gregor zijn totaal tegengesteld, aangezien in X de ondergeschikten denken dat de activiteiten die ze uitvoeren onaangenaam zijn; Het zijn mensen zonder overtuiging; Ze houden er niet van dat bepaalde verantwoordelijkheden aan hen worden gedelegeerd en geven de voorkeur aan autoritaire bazen die hen onder druk zetten om hun taken uit te voeren; Ze hebben niet het vermogen om elke situatie die op hun pad komt op te lossen; en ze hebben geen gevoel van eigenwaarde en zelfrealisatie, tot slot zijn ze totaal apathisch voor elke activiteit of functie die ze hebben, zowel binnen de organisatie als daarbuiten. Terwijl theorie Y zelfsturende mensen heeft die efficiënt werken; ze weten hoe ze elk probleem het hoofd moeten bieden; hun motivatieniveaus zijn perfect gedefinieerd; en ze hebben ambities, zowel persoonlijk als professioneel.

Daarom moet de leider die verantwoordelijk is voor een van deze twee gedragingen middelen gebruiken om de negatieve punten van theorie X of punten van Y promoten zodat het personeel blijft presteren adequaat.
Aan de andere kant is er de Z-theorie van William Ouchi, die de vorige twee in evenwicht houdt. Dit suggereert dat de organisatiecultuur wordt bepaald om een ​​werkomgeving van totale hartelijkheid en vertrouwen te hebben; een coöperatieve instelling hebben; deelname aan de besluitvorming van het bedrijf mogelijk maken om werknemers het gevoel te geven er deel van uit te maken; werkteams ontwikkelen; rouleren van personeel om specialisatie te voorkomen en kennis van alle taken die daarin worden uitgevoerd te bevorderen; en houd er rekening mee dat human resources essentieel zijn voor zakelijk succes.

De leider die deze theorie implementeert, moet rekening houden met het belang van personeel en voldoen aan elk van de bovengenoemde punten om het voor hem te laten werken.

White en Lippit's theorie van leiderschapsstijlen genereert drie soorten leiders: de autocratische, de democratische en de Laissez Faire. De eerste bepaalt wat er gaat gebeuren, hoe, met wat, wie en wanneer, het staat de minimale deelname van de werknemers niet toe; de tweede stelt het personeel in staat om samen suggesties te doen, commentaar te geven en beslissingen te nemen, ze voeren hun activiteiten uit zonder al te veel toezicht; terwijl de laatste degene is die laat doen, laat gaan. Het is het uiterste, omdat het de staf volledige vrijheid geeft en hij degene is die niet deelneemt aan de beslissingen of aan de activiteiten van de organisatie.

Ten slotte hebben we de managementgridtheorie van Blake en Mounton, die door middel van een grafiek de mate van interesse bepaalt die een leider heeft in mensen en in de taken die ze hebben. Hij heeft leiderschapsstijlen zoals (1,1) wat losse verlof is.Hij heeft weinig interesse in zowel werkers als taken. De (1,9) is de vriendelijke assistent die erg geïnteresseerd is in sociale relaties en niet in de activiteiten die worden uitgevoerd. De (5,5) is de bemiddelaar, degene die geïnteresseerd is in een evenwichtige manier tussen relaties en taken, maar niet genoeg. De (9,1) is de win-verlies en dat is alleen geïnteresseerd in productie, het is ontmenselijkt. En tot slot is er (9,9) wat de integrator-probleemoplosser is, die het meest geschikt is omdat hij grote interesse toont in beide gebieden.

Als conclusie zou ik kunnen zeggen dat om een ​​groot leider te zijn, je moet analyseren welke de beste theorieën zijn of welke punten we uit elk van hen kunnen halen. We mogen niet uit het oog verliezen dat onze menselijke hulpbronnen het meest waardevol zijn en dat we altijd een sfeer van hartelijkheid moeten handhaven zodat zij zich tevreden voelen in de bedrijf en motiveert hen om hun activiteiten efficiënt uit te voeren, waardoor een hoge productiviteit in het bedrijf wordt bereikt en de doelstellingen worden bereikt die eerder zijn uiteengezet in a succesvol.

Ik ben het eens met de lezing dat een leider drie primaire en belangrijkste taken heeft. De operator omdat de resultaten van het bedrijf van hem afhangen, de innovatieve omdat hij de toekomst ervan creëert en die van het senior management, aangezien hij de organisatie zal voorzien van de te volgen koers en deze op de beste manier zal besturen manier.
Dit boek is erg interessant en dynamisch, omdat het je in staat stelt om deel te nemen en een zelfanalyse uit te voeren om te bepalen wat voor soort leider je bent en wat voor soort leider je bent. beveelt aan wat de beste manier is om als zodanig te handelen en wat de belangrijkste functies en regels zijn die men moet volgen om leiderschap te bereiken geschikt.