Spaanse vrouwen dragen hun nationaliteit niet over

Ja, Spaanse vrouwen gaven hun nationaliteit niet door vóór 1978, aangezien hun kinderen de nationaliteit van de vader en alleen in het geval van geboren zijn uit een onbekende vader heeft de moeder het thuisland verkregen vermogen:

Artikel 154
De vader, en bij gebrek daaraan, de moeder, hebben macht over hun wettige, niet-geëmancipeerde kinderen.

Velen vroegen ons waarom Spaanse vrouwen hun nationaliteit niet hebben doorgegeven en waarom Spaanse kleinkinderen dat wel zijn uitgesloten van de wet van de historische herinnering en niet alleen dat, de vrouw verloor haar Spaanse nationaliteit door te trouwen met een Buitenlands. Pas in de grondwet van 1978 in wat bekend staat als de overgang naar democratie, gaven vrouwen hun nationaliteit door aan hun kinderen. Het is jammer, maar het is waar en het is erg macho.

Toen de kinderen van een Spaanse moeder werden geboren uit een buitenlandse vader, volgden de kinderen de nationaliteit van de vader, daarom werden de kinderen van een Spaanse moeder niet Spaans geboren. Daarom kunnen ze, hoewel ze nu per optie toegang hebben tot nationaliteit, niet herstellen. Het lijken wetten van de vorige eeuw en dat zijn ze ook echt.

Artikel 22 van het Spaanse burgerlijk wetboek dat van 1889 tot 1954 van kracht was, zegt:

Artikel 22
De getrouwde vrouw volgt de status en nationaliteit van haar man.

Erger nog, veel vrouwen werden achtergelaten zonder nationaliteit en hebben het nooit geweten. Het is onrechtvaardig en de uitgesloten kleinkinderen eisen morele eerherstel voor dergelijke willekeur. Laten we de PSOE bedanken voor de goedkeuring van een onvolledige en discriminerende wet jegens kleinkinderen voor grootmoeder en ook een algemeen boe voor de afwijzing van het PP-voorstel om de wet uit te breiden tot iedereen kleinkinderen. Kom Zapatero, we wachten op een echt moreel herstel en niet alleen op een patch voor onrecht.