Voorbeeld van journalistiek: het commentaar

De mens is zich niet alleen bewust van de wereld en van het leven, maar ook van zijn eigen bewustzijn. We schrijven om gedachten en gevoelens over te brengen, en we denken of reflecteren op wat anderen of onszelf uitdrukken.

De man merkt van nature op; analyseert en synthetiseert alles wat aan zijn begrip wordt gepresenteerd. We geven allemaal commentaar, maar niet allemaal in dezelfde mate. Authentiek commentaar vereist discipline, methode en techniek, voor zover de moeilijkheidsgraad van het onderwerp dit toelaat.

De commentator interpreteert een probleem, plaatst het in de juiste afmetingen en suggereert wat handig is, zodat het de kwaliteit ervan verbetert.

De goede commentator moet over de volgende kenmerken beschikken:
a) Objectiviteit, een oordeel vellen zonder passies te vermengen, of slogans accepteren buiten de intrinsieke waarde van wat wordt besproken.
b) Scherpte, om met intelligentie door te dringen ^ onderscheid het belangrijke van het onbelangrijke.
c) Gewogen criteria, om waar nodig te prijzen en af ​​te keuren.

Commentaar voorbeeld:

Het is handig om iets van wat is vastgesteld te verduidelijken door middel van de transcriptie van het commentaar dat F. Díaz Romero schreef in Excelsior over de tentoonstelling "Honderd werken van Tamayo", die op 27 november in de stad Parijs werd ingehuldigd.

"De tentoonstelling "Honderd Werken van Tamayo" werd vandaag ingehuldigd in het Museum voor Moderne Kunst in de stad Parijs, en vormt een groot evenement in de kunstwereld en een groot succes voor de schilderkunst Mexicaans.

"Een van de belangrijkste tentoonstellingen die ooit in dit museum zijn gepresenteerd", zegt Jacques Lassaigne, hoofdconservator van het museum.
Honderd werken van Rufino Tamayo, gemaakt in de afgelopen vijftien jaar, tonen de enorme waarde van deze Mexicaanse schilder, die Hij woonde een aantal jaren in Parijs en zei, ontroerd: "Het is een grote voldoening voor mij dat Parijs mijn werken ontvangt, en dat het zo prachtig is geweest geïnstalleerd."
"Het is bevredigend om te constateren dat een van de overeenkomsten van de Frans-Mexicaanse Culturele en Technische Gemengde Commissie, die om de twee jaar bijeenkomt, heeft geleid tot het resultaat van deze tentoonstelling van de schilder Rufino Tamayo, in het Museum of Modern Art ", zei de Mexicaanse ambassadeur in Parijs, Silvio Zavala, die dit expositie.
De staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, Bcrnard Destremeau, vertegenwoordigde de Franse regering en minister Sauvagnargues, die niet aanwezig kon zijn omdat er toen een ministerraad werd gehouden.

Destremeau feliciteerde Tamayo met dit geweldige werk, dat Parijs verwelkomt zoals het verdient.

Veel andere Mexicaanse, Franse en Latijns-Amerikaanse karakters woonden het evenement bij.

De voorzitter van de Parijse gemeenteraad, Ivés Milhoud, sprak zijn grote bewondering uit voor Tamayo's kunst.

Hetzelfde deden ambassadeurs en hoofden van diplomatieke missies in Parijs, die de hoge dominantie benadrukten die in die uitdrukking, vele malen tellurisch, pre-Columbiaanse inspiratie en moderne realisatie, die die honderd werken van Tamayo vertegenwoordigen, sommige gemaakt in Parijs, waar het vandaan kwam in 1962.
Het is zeldzaam en het zal niet gemakkelijk zijn om het te herhalen, om zoveel van de mooiste stoffen van Tamayo te vinden, verzameld in een tentoonstelling.

50 procent van de musea en particuliere collecties komt uit Mexico, dat op wens van president Echeverría, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het ministerie van Openbaar onderwijs, via het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten en Literatuur en het Nationaal Museum voor Moderne Kunst, heeft de mate van schilderkunst willen aantonen Mexicaans. De anderen komen uit de Verenigde Staten, Canada, Frankrijk en Spanje.