Gebruik en misbruik van acroniemen

Volgens de academische definitie is het acroniem (in het Latijn is het een meervoudswoord dat "figuren" of "afkortingen" betekent) de eerste letter die Het wordt gebruikt als een afkorting van een woord en ook als het label of de benaming die wordt gevormd met de beginletters van verschillende woorden.
D. (geschenk), E. (oost), V.S. (Edelachtbare), S.A. (Besloten vennootschap), O.E.A. (Organisatie van Amerikaanse Staten), U.S.S.R. (Socialistische Sovjetrepublieken van de Unie), P.R.I. (Bij elkaar passen Institutioneel Revolutionair), U.N.A.M. (Nationale Autonome Universiteit van Mexico), F.B.I. (Federal Bureau Investigation), A.L.A.L.C. (Latijns-Amerikaanse Vereniging van Vrije) Handel), O.P.E.P. (Organisatie van de olie-exporterende landen), S.E.L.A. (Latijns-Amerikaans economisch systeem), C.E.E. (Europese Economische Gemeenschap), enzovoort.
Wat betreft de interpunctie van de acroniemen, moet worden verduidelijkt dat, hoewel de norm bepaalt dat "aan het einde van de afkortingen je een punt moet zetten", de gewoonte - voornamelijk journalistiek - heeft de onderdrukking van deze punten veralgemeend, vooral wanneer de letters uitgesproken groepen vormen als woorden: PRl, UNAM, OPEC, SELA... Vóór deze totale eliminatie van punten was er een tussenfase waarin alleen het eindpunt van het acroniem behouden bleef: PRL, UNAM., OPEC., SELA. Samengevat evolueerde het gebruik van punten in acroniemen van verschillende letters als volgt: eerst werd een punt geplaatst na elke hoofdletter, als afkorting; later werd de hele set als een afkorting beschouwd en werd de laatste periode eraan toegevoegd; ten slotte is alle interpunctie geëlimineerd, aangezien de acroniemconditie voortkomt uit het schrijven met hoofdletters. Maar er zijn mensen die verder gaan in het vereenvoudigen van de spelling en alleen de beginhoofdletter gebruiken, alsof het een eenvoudige eigennaam is: Unesco, Unicef, Fao... (Dit gebruik wordt niet aanbevolen, omdat het de meervoudige vorming verbergt van degenen die eigenlijk sets zijn, geen termen).

Het acroniem is een taalkundig fenomeen dat typisch is voor onze tijd. Elke dag wordt zijn dienstverband verlengd. In dit verband merkt de schrijver Enrique Banchs op: "Het verspreidt zich tegelijkertijd in alle sociale lagen en heeft de neiging een sleutellexicon te worden, een aanvulling op de gewone taal."
Hoewel het gebruik van acroniemen beantwoordt aan een zeer actuele behoefte aan "linguïstische economie", brengt misbruik of willekeurig gebruik ervan een gevaar met zich mee, benadrukt door Banchs:
Het gebeurt dat niet een paar van degenen die ze gebruiken de moederwoorden van acroniemen negeren of zelfs vergeten.
De meeste acroniemen worden alleen binnen een land gebruikt en hebben daarbuiten geen betekenis. Op zo'n manier dat, dus onbegrijpelijk, deze nationale of regionale acroniemen, die steeds talrijker worden, een element van scheiding of misverstand tussen volkeren van dezelfde taal die communiceren via de pers of de boek.
Over de zeer bijzondere toestand van deze woorden, die de uitdrukking op een alarmerende manier zijn binnengedrongen vanwege hun toenemend aantal, merkt de bovengenoemde auteur op:
Bovenal zijn het geen acroniemen meer. Ze zijn, in gebruik, identiek aan eigennamen. Maar ze verzetten zich tegen sommige grammaticale regels, bijvoorbeeld het ongeluk van getallen. Het zijn neologismen en dat zijn ze niet, want een neologisme komt niet uit het niets, het heeft een wortel, zelfs in een vreemde taal. Ze komen niet overeen met de aard van welke taal dan ook, en toch zijn ze het eens met die van alle, tot het punt dat ze niet als barbaars kunnen worden gebrandmerkt, en ze zijn brutaal in hun uiterlijk. Het zijn geen technische termen,.. Het wordt de ene dag, plotseling, gecreëerd door individuele inventiviteit, en de volgende dag worden ze onmisbaar.
Afgeleide en samengestelde woorden ontstaan ​​uit acroniemen — omgezet in eigennamen —: algemene stemmen die begrijpelijk zijn voor degenen die de betekenis van hun ouders kennen. Zo zijn uit de PRI in Mexico zeer belangrijke termen geboren, zoals PRI, anti-PRI, PRI; van CCT (Algemene Confederatie van Arbeiders), blindheid, blindheid, blindheid, procegetist; van de VN (United Nations Organization), unisme, enzovoort.
Zowel de acroniemen als de zogenaamde cijfers (combinaties gevormd niet alleen met de letters, maar met de beginlettergrepen van de woorden, zoals CONACYT = National Council of Science and Technology; BANFOCO = Commerciële Ontwikkelingsbank; FANACAL = Nationale Schoenenfabriek; AÍ.PRO = Alliance for Progress) worden elke dag talrijker, voor hun gemak van synthese. Ze worden gebruikt om openbare en particuliere instellingen, handelsmerken, handelsnamen, titels van publicaties, conventionele uitdrukkingen en namen van bekende personen aan te duiden.
Bij het gebruik van dit type taalkundige "ultra-conventie", is het handig om de omvang van zijn begrijpelijkheid, zodat het zijn communicatieve missie kan vervullen: er moet worden overwogen of ze de bijbehorende verduidelijking. Het meest gebruikelijke - behalve in gevallen van duidelijk begrip - is om de termen te verduidelijken wanneer ze voor het eerst in de tekst worden gebruikt.