Leven en werk van Manuel Álvarez Bravo
Biografieën / / July 04, 2021
Manuel Álvarez Bravo, een pionier op het gebied van artistieke fotografie in Mexico, wordt beschouwd als de grootste vertegenwoordiger van de Latijns-Amerikaanse fotografie van de 20e eeuw. Zijn werk strekt zich uit van de late jaren 1920 tot de jaren 1990.
Hij werd geboren in het centrum van de Mexicaanse hoofdstad op 4 februari 1902. Hij onderbrak zijn studie op twaalfjarige leeftijd toen zijn vader stierf en begon te werken om te helpen met de gezinseconomie, in een textielfabriek en later in de General Treasury of the Nation.
Zijn grootvader, een schilder, en zijn vader, een leraar, waren dol op fotografie. De vroege ontdekking van de mogelijkheden van de camera zorgt ervoor dat u alle fotografische procedures en grafische technieken op uw eigen houtje kunt verkennen.
Aanvankelijk richt hij zich op het picturalisme, beïnvloed door zijn schilderstudies aan de Academia de San Carlos. Vervolgens verkende hij de moderne esthetiek, met de ontdekking van het kubisme en de mogelijkheden van abstractie. In 1930 begon hij in documentaire fotografie: Tina Modotti, na uit Mexico gedeporteerd, verliet hem haar baan bij Mexican Folkways magazine. Zo werkt hij voor muurschilders: Diego Rivera, José Clemente Orozco, David Alfaro Siqueiros.
Álvarez Bravo is een emblematische figuur uit de periode na de Mexicaanse Revolutie die bekend staat als de Mexicaanse Renaissance. Dat was een periode waarvan de rijkdom te danken is aan het gelukkige, hoewel niet altijd serene, naast elkaar bestaan van een verlangen naar modernisering en het zoeken naar een identiteit met eigen wortels waarin archeologie, geschiedenis en etnologie een relevante rol speelden, parallel aan de Kunsten. Álvarez Bravo belichaamt beide tendensen op het gebied van beeldende kunst.
Van 1943 tot 1959 werkte hij in de bioscoop en maakte hij foto's, wat hem ertoe bracht enkele persoonlijke experimenten te produceren.
In zijn leven presenteerde hij meer dan 150 individuele tentoonstellingen en nam hij deel aan meer dan 200 groepstentoonstellingen. Volgens veel critici drukt het werk van deze "dichter van de lens" de essentie van Mexico uit, maar de humanistische visie die weerspiegelt zijn werk, de esthetische, literaire en muzikale referenties die het bevat, geven het ook een dimensie universeel.
Hij overleed op 19 oktober 2002 op honderdjarige leeftijd.