Biografie van Maximiliaan van Habsburg

Bekend als een man met een enigszins romantisch temperament en liberale ideeën, aartshertog Fernando Maximiliano José de Habsburgo, werd geboren op 6 juli 1832 in Schloss Schönbrunn, Wenen.
Zoon van aartshertog Francisco Carlos van Oostenrijk en prinses Sofia van Beieren, Maximiliaan Hij was de broer van keizer Francisco José I van Oostenrijk - Hongarije en de tweede keizer van Mexico.
Tijdens zijn jeugd diende hij bij de marine van zijn land en toerde hij door de Middellandse Zee en een groot deel van Europa. In 1856 trouwde hij in Brussel met prinses Carlota Amalia van België, dochter van Leopold I van België.
Tussen 1857 en 1859, Maximiliaan Hij was gouverneur van het Lombardische koninkrijk Veneto, waar hij een liberaal en verzoenend beleid voerde dat niet iedereen kon overtuigen die de onafhankelijkheid en eenheid van Italië wilden.
In 1861 schorste de toenmalige Mexicaanse president, Benito Juárez, de betalingen op de buitenlandse schuld die Mexico had, wat een Franse interventie op Mexicaans grondgebied veroorzaakte. In juli 1863 bood een groep Mexicaanse notabelen aan om

Maximiliaan de troon van Mexico.
de aartshertog Maximiliaan van Habsburg accepteerde het aanbod en ondertekende in 1864 met de Franse regering het document dat bekend staat als het Pact van Miramar, by waarvan de Fransen beloofden de toekomstige keizer militaire steun te verlenen, terwijl hij de uitgaven.
Na de verovering van de stad Puebla ontvingen de Franse troepen Maximiliaan van Habsburg, die in juni 1864 triomfantelijk Mexico-Stad binnentrok en op de 12e van die maand werd gekroond.
De nieuwe keizer, Maximiliaan I van MexicoHij probeerde een politiek van gematigde liberale hervormingen te volgen, wat hem ertoe bracht een vijandschap op te bouwen met de geestelijkheid en met de Fransen die uit het bestuur waren verdreven.
Maar het duurde tot 1865, toen de beslissende verandering plaatsvond, de Amerikaanse president, Abraham Lincoln, klaar was de burgeroorlog in zijn land, erkende Benito Juárez en verzocht om het vertrek van Franse troepen uit het gebied Mexicaans.
Napoleon III, die met andere zaken bezig was, besloot zijn troepen terug te trekken uit Mexico, daarmee brekend met het Miramar-pact en vertrokken Maximiliaan zonder troepen en zonder enkele mannen van vitaal belang in zijn regering, dus werd de keizer gedwongen om in zijn regering mannen met een meer conservatieve ideologie op te nemen.
Na de terugtrekking van het Franse leger, in maart 1867, trok Juárez samen met zijn troepen naar Mexico-Stad. Maximiliaan I Hij nam het opperbevel over het leger op zich en ging naar Querétaro, waar hij van plan was het offensief te weerstaan. De keizerlijke troepen werden belegerd door die van Benito Juárez en op 15 mei capituleerden ze. Op 19 juni 1867, Maximiliaan I Hij werd samen met zijn generaals, Miguel Miramón en Tomas Mejía, neergeschoten op de Cerro de las Campanas in Querétaro.